|
Brabants Dagblad, 7 januari 1988 |
|
Zijtaart start met pronkzitting
In de gymzaal van de Zijtaartse Molensteen gaat
carnavalsvereniging De Reigers zaterdag van start met de
eerste pronkzitting van de regio. Vanaf 8 uur begint de
pretmolen te draaien. Hoogtepunt van de avond is de
bekendmaking van de nieuwe prins en het afscheid van
Jan d'n Derde en adjudant Jos. Ook voor jeugdprins
Herman en prinses Annemarie valt het doek.
De
show bestaat uit veel muziek, zang en dans. Maar ook
gekke acts en kolderieke toespraken zullen de zaal
amuseren. De feestzaal is al uitverkocht. Naast veel
plaatselijk talent als Raad van Elf, de groep ZOT, de
KVB en de drumband zijn er ook gasten die aan het
programma van De Reigers meewerken.
Rini van Os
uit Veghel, Ad Verbakel uit Gemert en Herman Brogmans
uit Reusel behoren tot de kletsmajoors. Uit Zijtaart
zelf klimt Laura van de Braak in de ton. De muziek is
in handen van De Boemelaars.
|
|
Brabants Dagblad, 6 januari 1988 |
|
In zaal Versantvoort te
Zijtaart wordt vrijdagavond gekaart ten bate van de
geestelijke gehandicapten. Om half acht komen de kaarten
op tafel.
|
|
Brabants Dagblad, 6 en 8 januari 1988 |
|
Geert Brugmans werd
vrijdagmiddag de nieuwe jeugdprins van De Reigers in
Zijtaart. In de Molensteen is hij gisteren
geinstalleerd in het bijzijn van de schooljeugd van de
hoogste klassen. Hij wordt bijgestaan door prinses
Judith (van de Klok) wiens tweelingbroer Martijn tot
adjudant werd genoemd. ook de door de jeugd gekozen raad
van elf wordt geinstalleerd.
   Voor
namen zie
de fotogalerij 1981-1990.
De 'grote'prins van
De Reigers wordt vanavond bekend gemaakt tijdens de
jaarlijkse pronkzitting. Morgen recipieert hij in de
Molensteen van half twee tot half vijf.
|
|
Rouwadvertentie |
|
Op 8 januari overleed na een
kortstondige ziekte Tinus Ista op 67-jarige leeftijd.
|
|
Stencil van de
Evenementengroep |
|
Op 9 januari organiseerde de
Evenementengroep een kerstbomenverbranding op het
terrein achter de Edith Steinschool. Voor elke
ingeleverde boom boom werd er per kind een lot
uitgereikt. Vlak voor de kerstbomenverbranding om 17.30
uur was er de trekking van de loterij.
|
|
Brabants Dagblad, 9 januari 1988 |
|
Bromfietser gewond in
Zijtaart
Bij een verkeersongeval in Zijtaart is
gisteravond een bromfietser uit Dongen gewond geraakt.
De Dongenaar werd met een aantal breuken in het Sint
Josefziekenhuis te Veghel opgenomen.
Het ongeluk
gebeurde op de kruising Biezendijk-Corsica. Een
personenauto, bestuurd door een inwoner van Veghel, reed
over de Biezendijk in de richting Corsica. Volgens de
politie verleende de Vegelaar geen voorrang aan de
44-jarige bromfietser uit Dongen, die over de
voorrangsweg Corsica reed.
|
|
Brabants Dagblad, 11 januari 1988;
Veghelse Courant, 13 januari 1987 |
|
Prins Martien d'n Urste gaat
de scepter zwaaien bij het carnaval van de Reigers in
Zijtaart. Zaterdagavond werd de nieuwe prins onthuld
tijdens de pronkzitting in de Molensteen. Adjudant van
de prins is Toon van de Akker (38).
Martien van
de Braak (42), gehuwd en vader van 3 kinderen, is van
geboorte een Knoeris ofwel een Udenaar. De nieuwe prins
kwam uit een grote friteszak te voorschijn. Van de Braak
heeft een winkel in Zijtaart. Hij behoorde volgens velen zeker niet
tot de kandidaten, want hij had alle repetities in de
groep Z.O.T. meegemaakt. Die groep zou in het programma
van de pronkzitting zitten.
Zaterdagavond trad
prins Martien even op met zijn collegae. De 'oude' prins Jan d'n
Derde (Jan van Boxmeer) werd met een kruiwagem em
tussen de melkbussen weer naar het boerenbedrijf
afgevoerd. Voor het carnaval is hij echter niet verloren.
Hij gaat de raad van elf completeren waarin Henri
Jonkers is weggevallen.
|
|
Brabants Dagblad, 12 januari 1988 |
|
Leuke pronkzitting in
Zijtaart
De pronkzitting in Zijtaart werd na
afloop gekenmerkt als 'een echte goeie'. Er was veel
sfeer in de zaal en het publiek was gul met applaus.
Grootste uitsmijter was het optreden van de groep Z.O.T.
(Zijtaartse ondernemers), die de finale voor hun
rekening namen. Deze meidengroep keeg het publiek met
hun act van de stoelen en veelvuldig klink het 'bis-bis'
door de stampvolle zaal.
    
    
    
De drumband had voor een
verkwikkende opening gezorgd met onder andere een
clownsnummer, een impressie van de Russische clown
Popov. De vrouwen van de KVB waren op dreef en leverden
met hun gekakel een uitstekende prestatie. De raad van
elf zette met het circus Fiasco De Molensteen letterlijk
en figuurlijk op stelten. De tonpraters, onder wie
Veghelaar Rini van Os en Laura van de Braak wisten het
publiek uitstekend te vermaken.
|
|
Foto's: collectie
carnavalsvereniging |
|
De prinsenreceptie
    
|
|
Foto's: collectie
carnavalsvereniging |
|
Reigers plaatsen
    
|
|
Foto's: collectie
carnavalsvereniging |
|
Ouderenavond
    
|
|
Brief van de cooperatieve
verenigign B.O.E.R. aan veehouders van 12 januari 1988 |
|
 Het bestuur en de
adviescommissie adviseert alle agrarische ondernemers
geen overschotheffing te betalen voordat bekend gemaakt
is waarvoor het gebruikt gaat worden. Daarbij roepen wij
alle agrarische ondernemers op om op woensdag 20 januari
aanstaande om 9 uur samen te komen bij de C.H.V.
Rijksweg te Veghel om massaal mee naar 's-Gravenhage te
trekken, waar een gesprek met minister Braks en minister
Nijpels plaats zal vinden met het bestuur en de
adviescommissie. Graag zouden wij willen dat Uw autos
worden voorzien van een zwarte vlag aan de antenne.
Voor meer informatie kunt U terecht op de navolgende
telefoonnummers: (in total 26 uit de regio, waaronder
Tijn van de Tillaart en Jan van Boxmeer uit Zijtaart).
|
|
Brabants Dagblad, 12 januari 1988 |
|
De K.V.O. Zijtaart meldt de
volgende aktiviteiten: 11 en 18 januari sieraden maken
van 20.00 - 22.00 uur bij mevrouw Vijfeijken, Maplehof
2, Mariahout. 18 januari liederenavond om 20.00 uur in
zaal Slaats in Mariahout en elke dinsdag van 21.30 -
22.30 uur zwemmen in overdekt zwembad De Beemd in Veghel.
|
|
Brabants Dagblad, 15 januari 1988 |
|
Nieuwjaarsconcert in Zijtaart
Het jongerenkoor van de Sint Lambertusparochie te
Zijtaart zal zondag voor het eerst een optreden verzorgen
buiten de liturgie. In samenwerking met fanfare Sint
Cecilia wordt in zaal Versantvoort een concert gegeven
dat om half twaalf begint.
Het jongerenkoor werd
ongeveer een jaar geleden opgericht en telt een
twintigtal leden. De zanggroep wordt ondersteund door
diverse instrumenten. De leiding is in handen van
Angelique van Berlo. Op het repertoire van het koor staan
enkel populaire songs en gospels.
Het
fanfarecorps van Sint-Cecilia brengt onder leiding van
Jos Banens licht klassieke, maar ook populaire nummers
ten gehore. De drumband speelt een eigen compositie van
instrukteur Joop Bertrums. Het majorettencorps onder
leiding van Franka Fabrie presenteert een show op muziek
van Happy Sound Selectie van Cees Vlak.
|
|
Brabants Dagblad, januari 1988 |
|
Geen subsidie aanschaf orgel
koor Zijtaart
Ouderenkoor De Vrolijke Zangers in Zijtaart krijgt geen
subsidie van de gemeente Veghel om een nieuw orgel aan
te schaffen. Het koor had het verzoek gedaan in het kader
van het flankerend ouderenbeleid. Maar volgens het
college past die aanvraag daar niet in. "Er bestaat geen
relatie tussen kooractiviteiten en een streven om
zelfstandigheid en zelfredzaamheid te bevorderen binnen
een zelfgekozen woonomgeving", aldus B. en W.
De
comissie welzijn bespreekt het rapport over de regionale
muziekschool. In dat rapport wordt een nieuwe
organisatie- en subsidiestructuur voorgesteld. B. en W.
stellen onder meer voor om met het rapport in te stemmen
en de subsidie voor dit jaar vast te stellen op ruim
420.000 gulden.
|
|
Rouwadvertentie; Brabants
Dagblad 3 fenruari |
|
 Op 29 januari overleed op
66-jarige leeftijd na een kortstondige ziekte Harrie
Bolk. Hij werd begraven op 2 februari.
In
Zijtaart is gisteren onder grote belangstelling Harrie
Bolk begraven. Fanfare St, Cecelia en het
bejaardenkoor luisterden de uitvaartplechtigheid in de
Lambertuskerk op. Harrie Bolk was een zeer bekende
figuur in Zijtaart en directe omgeving. Als dorpsbakker
heeft hij alle ontwikkelingen in het Veghelse kerkdorp
meegemaakt. Bij zijn pensionering droeg hij de
bakkerszaak over aan zijn dochter en schoonzoon.
In het plaatselijke gemeenschapsleven was Bolk actief in
het Oranjecomite, fanfare St. Cecilia, bejaardenkoor De
Vrolijke Zangers en de jagersvereniging. Hij was meer
dan veertig jaar bassist in de fanfare en bekleede
functies in het hoofd- en dagelijks bestuur. Ook in de
blaaskapel De Boemelaars was Bolk een actief lid.
|
|
Brief van Mari van Asseldonk
aan zijn broer Martien op 4 februari 1988 |
|
 De foto van ons pap (Piet van
Asseldonk in een zwembad in Sri Lanka) hangt al ongeveer
een maand bij Ton (de Rooy) achter de bar en voor het
raam, prachtig.
Schaatsen hebben we nog niet
gekunnen. Tot op heden zijn er nog maar ongeveer 5
nachten geweest dat een graad of 3 tot 5 oC
gevroren heeft. Voor de rest regent het zeer veel, het
is een van de natste maanden januari van deze eeuw.
|
|
Brabants Dagblad, 10 februari 1988 |
|
De Reigers
In Zijtaart
zwaait prins Martien D'n Urste de scsepter over De
Reigers. Zijn programma is:
Zaterdag 13 februari:
13.49 uur: start carnavalsoptocht vanaf pakhuis Soffelt
17.30 uur: prijsuitreiking in de Molensteen
 
Zaterdag 13 februari:
20.00 uur:
disco-avond in de Molensteen
23.00 uur: bezoek van de
prins aan cafe Versantvoort
Zondag 14 februari:
9.45 uur: eucharistieviering
    
Zondag 14 februari:
13.00 uur: optocht
Veghel
17.00 uur: matinee Bresco-bar, waar ook 's
avonds het feest in volle gang is
Maandag 15
februari
10.00 uur: ziekenbezoek
    
    
Maandag 15
februari
14.00 uur:
jeugdmiddag voor jeud en ouders in de Molensteen
17.30 uur: bezoek klooster
  
Maandag 15
februari
21.00 uur: bezoek van de
prins aan de Bresco-bar
Dinsdag 16 februari
21.00 uur: samenkomst raad en blaaskapel in cafe
Versantvoort
22.30 uur: vertrek voor sluiting
carnaval in de Bresco-bar
|
|
Foto's: collectie
carnavalsvereniging |
|
Afscheid van de reiger
   
|
|
Notulen ponyclub |
|
Op 11 februari 1988 hield
ponyclub De reigertjes haar voorjaarsvergadering om 8
uur in zaal Versantvoort. Van het bestuur waren Mies van
Asseldonk en Karel Bekkers aftredend. Ze werden beiden
met meerderheid herkozen. Karel bedankt ook namens Mies
alle leden voor vetrouwen in hen gesteld.
|
|
Brabants Dagblad, 12 februari 1988 |
|
KVB Zijtaart
De
Katholieke Vrouwenbeweging Brabant afdeling Zijtaart
heeft een ander bestuur. Tijdens de jaarvergadering werd
afscheid genomen van mevrouw M. Durinck. Haar plaats
wordt ingenomen door A. Dijkstra.
|
|
Brabants Dagblad, 13 februari 1988 |
|
Zijtaartse carnavalsclub
beleeft vandaag 22ste optocht
 "Als er met
carnaval wordt gezegd dat er door de door de straten van
Kuussegat een mooie optocht is getrokken, dan kan men
rustig stellen dat Zijtaart aan het carnavaleske
spektakel een flinke bijdrage heeft geleverd. Zijtaart
drukt heel duidelijk zijn stempel op de Kuussegatse
optocht en steelt er de show." Het zijn woorden van Theo
van Asseldonk, voorzitter van De Reigers.
De
Zijtaartse carnavalsclub viert vandaag een jubileum.
Vandaag immers, om elf minuten voor twee, trekt voor de
22ste keer de optocht door het Veghelse kerkdorp.
Volgens Van Asseldonk belooft het weer "een hele goeie"
te worden. "In Veghel zien ze ons mar wa ger komme. De
Kussegatters kunnen ons niet missen en wij goan ger nar
Veghel toe", zegt Van Asseldonk. "Om de eer, jawel, maar
ook om de poen. De Reigers pikken in Veghel nogal wat
prijzen weg. De jongens vinden het dan ook best de
moeite waard het water over te steken.
Er zijn
ook best andere redenen waarom Zijtaart het belangrijk
vindt zo massaal in de Kuussegatse optocht aanwezig te
zijn. "Als klein dorp willen wij het grote Veghel
aftroeven, wij willen beter zijn dan Veghel. Dat is de
onderlinge rivaliteit op carnavalsgebied. Dat mag, het
werkt stimulerend. Het zijn vooral de jongerengroepen
die er in Zijtaart een erezaak van maken om de eerste
prijs binnen te halen. Vooral bij de wagenbouwers leeft
dat sterk. Groepen als Knoei, de Schuimhappers, Logten
Timmer, Bras, de Loatkommers en de Boerenbuitenrockers
zijn al weken bezig met hun creaties."
"Hier in
Zijtaart staat de eer voorop. Een gewone beker blijkt na
afloop goud waard te zijn. De prijsuitreiking is meestal
een van de hoogtepunten van het carnaval hier. Daarom
zijn we dit jaar met de prijsuitreiking verhuisd
van de Bresco Bar naar de Korenmolensteen. Met onze
hospes hebben we goede afspraken gemaakt. Hij neemt de
tap mee naar de Molensteen. Zo werkt dat in Seitert!"
Man van het eerste uur en grote stimulator van De
Reigers was Evert Bosch. "De eerste jaren waren de
optochten vaak kort, maar krachtig. Vaak werd 's
zaterdagsmorgens nog snel een wagen in elkaar gezet, of
werd nog vlug wat kleinvee met kooi en al op de wagen
geladen om 's middags mee te kunnen doen. Geleidelijk
groeide het besef dat men door meer tijd in de
voorbereiding en afwerking te steken ook een beter
resultaat kreeg."
Van Asseldonk vindt dat de
Zijtaartse optocht is uitgegroeid tot een van de beste
in de streek. "Hij is ook uniek", meent de voorzitter. "Iedereen
doet mee in de optocht: ouderen, jongeren, kinderen,
buurtschappen, clubs, noem maar op. We hebben een jury
met kennis van zaken waarin Ton Rietbergen al voor de
22ste keer actief is en we hebben een goede begeleiding
in de stoet. We hebben ook steeds lachwekkende figuren
in de optocht. Daarachter gaan de namen schuil van Jan
van Nunen, bekend van tv, Ardi Kremers, Mien van der
Heijden en nog anderen."
Met gepaste trots
vertelt Van Asseldonk wat Zijtaart allemaal wel heeft,
maar ook wat het niet heeft. "We hebben in het muzikale
Zijtaart te weinig muziek in de oprocht. Het is niet te
geloven, maar toch is het zo. We hebben al eens
voorgesteld de fanfare in groepjes te splitsen, maar bij
St. Cecilia staat de eenheid voorop. Wat ons wel gelukt
is dat er vandaag een record-aantal van 65 groepen klaar
staat om van de 22ste optocht in Zijtaart iets moois te
maken."
|
|
Brabants Dagblad, 15 februari 1988 |
|
Jubileumoptocht van Reigers
moeite waard
De carnavalsoptocht die
zaterdagmiddag door Zijtaart trok, was het aanzien zeker
waard: aardige groepen, een aantal hele goeie wagens,
leuke individuelen. mooi weer en meer publiek dan ooit
tevoren. Het was de 22ste optocht in Zijtaart en het
jubileum kreeg natuurlijk aandacht. "Reigers, zo trots
als een pauw", luidde het opschrift bij een parmantig
stappende pauw in de optocht. En een aantal dames liet
blijken in hun nopjes te zijn.
Behalve het
jubileum was ook het beroep van de prins (tv en radio)
een dankbaar onderwerp. "Sinds Martien prins is, is ons
beeld niet meer wat het geweest is", stond te lezen op
'n groot draagbaar met een heel klein Mariabeeld.
Volgens de dames van de Raad van Elf hebben ze in
Zijtaart "hart" voor de optocht.
De jury was vol
lof over het gebodene, maar was minder tevreden over de
inzendingen van de jeugd. Die viel duidelijk uit de toon.
Volgens de jury moet de jeugd de optocht een volgende
keer vergeten als het niet beter wordt. De jury had het
ook moeilijk met de wagens. Daar was de strijd zo hevig,
dat er vrijwel geen puntenverschil was. Met De
Sleuteloverdracht won Knoei voor de derde
achtereenvolgende keer de eerste prijs.
    
    
    
    
    
    
    
    
Uitslag
kinderen individueel: Ik ben tv-gek (Jochem van de
Linden)
Groepen: 1. Knetter-Tetterband (Roland van
Boxmeer
Wagens: 1. Voetbalincident (De Frotters)
Jongeren individueel: 1. Wij zijn grootkoppen (Gert-Jan
van Asseldonk en Erik van Gorkum)
Wagens: 1. Deetman,
2. Zure regen (Inhoalers)
Volwassenen individueel:
1. Monika (Kremers - van der Heijden), 2. Kwasten (do
Riek van Boxmer, 3. Trots als een pauw
Groepen: 1. Te
gek om los te lopen, 2. We won ok wel 'ns in de krant (familie
Habraken), 3. Hart voor de oprtocjh (dames voor de Raad
van Elf)
Wagens: 1. Sleuteloverdracht (Knoei), 2, Met
carnaval dubbel in de olie (Loatkommers), 3. Walt Disney
(Toptrekkers), 4. 'n Kater (Toptrekkers)
|
|
Brief van Jan van den Oever aan Martien van
Asseldonk in Sri Lanka op 15
februari 1988 |
|
De KPJ in Zijtaart heeft vele
vette jaren gehad en die zijn nog steeds aan de gang.
Het ledenaantal ligt inmiddels rond de 150, maar … het
kader!? Alle mensen die de KPJ in al die jaren mee
hebben opgebouwd en op niveau hebben gehouden (zowel
kwalitatief als kwantitatief) zijn langzamerhand aan het
terugtreden (Lenie van de Rijt, Toos van Stiphout, Anita
van Hoof, Bart van Sleuwen, enz.) en ik hou mijn hart
vast voor de toekomst.
Het ligt ook aan de
mentaliteit van de hedendaagse jeugd, het kan ze
blijkbaar allemaal niet zo meer schelen. Er zijn er veel
bij die puur en alleen voor de lol komen, dat is te
weinig om een vereniging op langere tijd goed te laten
functioneren. Er zijn tal van KPJ-afdelingen min of meer
de nek omgedraaid omdat de leden wel zin hadden in
feestavonden, uitwisselingen en droppings, maar het
verrekten zich in te zetten voor sportdagen, culturele
activiteiten, enz. Dat is een spijtige ontwikkeling.
Verder heb ik (nadat ik vanwege mijn leeftijd niet meer
bij de KPJ mocht handballen) vorig jaar een
veteranenhandbalteam opgericht wat nu op zaterdagavond
meedoet aan een regionale competitie, die in sporthallen
te Gemert en Volkel wordt gespeeld. Dat bevalt iedereen
geweldig, eerst flink fanatiek handballen en daarna
gezellig de kantine in. Jullie Peter (van Asseldonk) is
een van onze spelers.
|
|
Brabants Dagblad, 15 februari 1988 |
|
Puike optocht in Veghel
De kwaliteit van de optocht in Veghel was er dit jaar
flink op vooruit gegaan. Veghel moest overigens wel
toezien hoe de Reigers uit Zijtaart voor een heel groot
deel het beeld van de fraaie stoet bepaalden. De toppers
kwamen gisteren uit Zijtaart, dat terecht met de ere-prijzen
in opperbeste stemming huiswaarts keerden.
|
|
Brabants Dagblad, 16 februari 1988 |
|
Optocht Reigers
Ere
wie ere toekomt. Ad van Nunen, jurylid tijdens de
carnavalsoptocht die zaterdag door Zijtaart trok, wil
benadrukken dat de Zijtaartse jongeren zaterdag juist
origineel voor de dag kwamen. Volgns hem is daar een
misverstand over. Van Nunen: "Er waren twee inzendingen
die uit de toon vielen. Maar alle andere inzendingen waren zeer creatief. Zij hadden zich maanden ingespannen
met een positieve vrije tijdsbesteding. Dat mag weleens
gezegd worden."
|
|
Brabants Dagblad, februari 1988 |
|
Op 22 februari hopen Willem
van Asseldonk en Gerarda van Asseldonk - van den
Nieuwenhuizen de dag te herdenken dat ze 50 jaar geleden
samen in het huwelijk traden. Willem is 80 jaar en zijn
vrouw Gerarda 77 jaar. Ze zijn beiden geboren in
Zijtaart en meteen na hun huwelijk in Keldonk gaan wonen.
Daar hebben ze in 't Hool 35 jaar een landbouwbedrijf
gerund. Het paar heeft 11 kinderen en 22 kleinkinderen.
Willem heeft in Keldonk lang de "romkar" gereden naar de
melkfabriek in Erp en is na z'n pensionering in de
Antoniusstraat in Keldonk gaan wonen. Gerarda: "We
hebben ons leven lang hard gewerkt voor ons gezin. We
hadden zelfs geen tijd om aan vrije tijd te denken. Dus
hobby's heb ik geen. Ik vind het al fijn dat we het
momenteel kalmer aan kunnen doen. We hebben een groot
gezin. De kinderen en kleinkinderen komen allemaal graag
naar huis, zodat het bij ons thuis nog regelmatig een
gezellige drukte is. Vervelen doen we ons nooit.
Bijvoobeeld kaarten we dikwijls." Tot een paar maanden
geleden hielp Willem zelfs nog zijn zoon met het bouwen
van een huis, zoals hij dat zo dikwijls heeft gedaan met
zijn kinderen.
|
|
Brabants Dagblad, 29 februari 1988 |
|
 Harrie Maas: Ik word ieder
jaar een jaar ouder
Het is een schrikkeljaar, een
jaar dat voor een aantal mensen die op de extra dag, 29 februari, geboren zijn, altijd heel belangrijk wordt
gevinden. Want zij kunnen hun echte verjaardag maar eens
in de vier jaren vieren. Harrie Maas, die dit jaar op
schrikkeldag zijn 56ste verjaardag hoopt te vieren, is
voor de veertiende keer echt jarig.
|
|
Brabants Dagblad, 4 maart 1988 |
|
Nieuw boekje van Martien van
Asseldonk uit Zijtaart
Martien van Asseldonk
heeft weer een nieuw boekje geschreven over zijn
ervaringen in Afrika. Van Asseldonk werkt momenteel op
Sri Lanka en is even thuis in Zijtaat om de verlenging
van zijn contract te regelen. Eerder schreef Van
Asseldonk al een boekje "Dansen als het regent" over het
leven in de sloppen van Nairobi (Kenia). Zijn laatste
produkt heet "Je hebt vuile nagels, broer" en bevat
korte verhalen uit dezelfde sloppenwijken.
Martien van Asseldonk (33) werkt samen met zijn vrouw
Joke sinds augustus 1986 in Sri Lanka waar de
burgeroorlog met de Tamils woedt. Hij houdt zich bezig
met de oprichting van een vissersbond en een leenbank
voor arme vissers. Verder stimuleert hij het (cooperatief)
vehandelen van vis, het bouwen van boten en allerlei
projecten voor vrouwen. Het land is volgens Van
Asseldonk erg onrustig, soms ontploffen er bommen, er
zijn veel bedreigingen en nu en dan verdwijnen er mensen.
Toch barst het er van de toeristen, die zich opsluiten
in hotels of op de stranden liggen, aldus Van Asseldonk.
Martien en Joke van Asseldonk vertrokken in maart 1981
voor het eerst naar Kenia in Afrika. Het echtpaar hield
zich in Nairobi bezig met gezondheidszorg en technische
scholing van de Kenianen. In 1985 keerden de twee terug.
In het boekje "Dansen als het regent" omschreef Van
Asseldonk het bestaan van de Afrikanen in miljoenenstad
Nairobi. Geen diepgravende beschouwingen en
wetenschappelijke statistieken, maar een beschrijving in
directe stijl van de uitzichtloosheid van het bestaan in
ellendige krottenwijken.
Ook het nieuwe boekje
over Nairobi "Je hebt vuile nagels, broer" is in die zin
herkenbaar. Drie verhalen over de onmogelijkheid in de
slums een menswaardig bestaan op te bouwen. "het toont
iets van de indringende sociale gevolgen van het leven
in de sloppen. Gevolgen die doorgaans niet in
statistieken te vangen zijn, zoals het gebrek aan kansen,
armoe, de culturele tradities, de inventiviteit om te
kunnen overleven en de relaties tussen de bewoners en de
sloppen. Alleen als we de huisvesting vatten in die
brede rijke context kunnen we misschien iets van de
sloppenproblematiek begrijpen.
Het stelt ons voor
de moeilijke opgave een mentale sprong naar een andere
cultuur te maken, naar het leven in en rond de huizen in
een stad in de Derde Wereld. Door middel van de verhalen
en foto's in deze publicatie hopen we iets over te laten
slaan van het vuur in het leven in een krottenwijk in
Nairobi. Het is niet meer dan een klein gaatje in de
schutting waardoor we naar de mensen kunnen kijken", zo
schrijft Van Asseldonk in het voorwoord van zijn nieuwe
boekje.
Drie verhalen over de marihuana
verhandelende automonteur Ali die voor drie shilling
doodgestoken werd, over het leven van de kinderen en de
jeugd en de vindingrijkheid waarop ze hun kostje in deze
godvergeten sloppen bijeen scharrelen en een zoektocht
van moeder en dochter naar elkaars verblijfplaats. Dat
laatste is eigenlijk het enige verhaal dat goed afloopt.
Van Asseldonk schrijft boeiend. Heel duidelijk wordt,
dat hij zich niet bij het ellendige bestaan van zoveel
mensen neer kan leggen. "Zal ik Afrika ooit begrijpen"? vroeg hij zich in zijn vorig boekje af. Aan de hand van
hemeltergende situaties die hij in zijn nieuwe bundel
beschrijft, kan opgemaakt worden dat hij nog steeds naar
antwoorden zoekt. Martien van Asseldonk woont nog tot 13
maart in Nederland. Dan vertrekt hij weer voor twee jaar
naar Sri Lanka, waar zijn vrouw en drie kinderen
achtergebleven zijn. "Je hebt vuile nagels, broer" is
uitgegeven door de Gezamenlijke Missiepubliciteit in Den
Bosch.
|
|
Brabants Dagblad, 5 maart 1988 |
|
Vrouwenbeweging
"Vrouwen
in andere culturen" is een thema-avond die op donderdag
10 maart in Zijtaart wordt gehouden door de
vrouwenbewegingen aldaar. In samenwerking met de
Stichting Buitenlandse Vrouwen komt een groep vrouwen
van verschillende nationaliteiten naar zaal De Rooy om
er te praten over de cultuur van hun land van herkomst.
Aanvang acht uur.
|
|
Oost Brabant, 9 maart 1988 |
|
Gezin Van Asseldonk: van
Zijtaart naar Kenia en nu weer Sri Lanka
Vanuit
een kloein Brabants dorpje als Zijtaart met z'n tweeen
gaan werken in Afrika en vervolgens in Sri Lanka lijkt
misschien een grote stap. Martien van Asseldonk en zijn
vrouw Joke blijven daar heel gewoon onder. Acht jaar
geleden vertrokken zij voor een ontwikkelingsproject
naar Kenia in Afrika. In 1985-1986 woonden zij een
tijdje in Nederland, waarna ze in augustus 1986 besloten
om mee te werken aan een project op het eiland Sri
Lanka.
Nu is Martien voor een weekje terug in
Nederland om zijn contract te verlengen. Hij maakt
tevens van de gelegenheid gebruik om wat bekendheid te
geven aan zijn tweede boekje met korte verhalen over het
leven in de sloppen van de stad Nairobi in Kenia. "Je
hebt vuile nagels, broer", zo luidt de titel van zijn
nieuwe boekje. De eenvoud en duidelijkheid die uit het
boekje spreekt, vindt je terug in een gesprek met
ontwikkelingswerker Martien.
Met het diploma HTS
op zak een werkperiode bij Philips en ervaring in het
jeugd- en jongerenwerk in Zijtaart, besloot Martien om
ontwikkelingswerk te gaan doen. Gelukkig had zijn
vriendin Joke, die in de verpleging zat, daar wel oren
naar, dus trouwden ze en vertrokken naar Kenia in
Oost-Afrika. Daar zette Martien een technische school op
voor de jeugd uit de sloppenwijken van de grote stad
Nairobi. Met hulp van de paters-organisatie Mill Hill
lukte dat ook.
Echter nadat een van de Afrikaanse
docenten er corrupte praktijken op na ging houden en
leerlingen plaatste in ruil voor geld, besloot Martien
om buiten de school om een informele technische training
op te zetten. In deze training lag de nadruk op ervaring
op doen bij een van de kleine winkeltjes in de stad. Het
project werd een succes en bood heel wat jonge kanslozen
ene toekosmt.
Ondertussen was Joke actief in het
opzetten van een gezondheids / voedingprogramma voor de
vrouwen uit de sloppenbuurt. De familie Van Asseldonk
woonde in een klein huisje op een half uur lopen van de
sloppenbuurt, waar twee van hun kinderen zijn geboren.
Zowel ouders Van Asseldonk als hun kinderen kwamen
regelmatig in de sloppenwijk. "Onze kinderen zagen het
kleurverschil niet en praatten net zo vlot de streektaal
Swahili als wij. Pas toen ze wat ouder werden kwamen er
vragen als "Waarom zijn hier bedelaars en waarom wonen
ze hier in hutjes?" Ik zie het als een verrijking sat de
in een totaal andere omgeving opgroeien", vertelt
Martien.
Dat de omgang binnen dit Nederlandse
gezin totaal niet te vergelijken is met de omgang binnen
een gezin uit de sloppenwijk, kun je onder andere lezen
in de laatste bundel verhalen van Martien van Asseldonk.
Ook kom je door het lezen van deze bundel meer te weten
over de relatie sloppenwijk-stad, regering-sloppenwijk
en de relatie man-vrouw onder bewoners van deze wijk.
Na zo'n vijf jaar Nairobi vonden Martien en zijn gezin
het tijd om te verkassen. "Kijk je moet het zo zien: ik
heb geprobeerd om met die techniscshe cursus een wiel
aan te slingeren, nus is het de bedoeling dat de
Afrikanen zelf de boel draaiende houden. En dat zal ook
wel lukken want mijn opvolger, een Afrikaan, toont veel
inzet. Wat belangrijk is bij al het ontwikkelingswerk is
dat je de bevolking zelf er bij betrekt en mee laat
denken. Per groep kan dan een programma goed afgestemd
worden op wensen en mogelijkheden."
Deze
werkwijze ontbreekt nog wel eens in het
ontwikkelingswerk. Dan zie je dat bijvoorbeeld een
waterdam voor nomaden gebouwd wordt door alleen maar
ontwikkelingswerkers. Bij vertrekt van die werkers wordt
de dam compleet verwaarloosd. Op de eerste plaats omdat
de plaatselijke nomaden helemaal niet om een dam gevraagd hebben en op de
tweede plaats omdat ze er totaal niet bij betrokken zijn
geweest."
Ondertussen zitten Martien en zijn
vrouw op het eiland Sri Lanka. Daar wil Martien een
soort 'Boerenbond' voor vissers oprichten. "Een
belangenbehartiging voor deze vissers is hard nodig een
eigen bond een eigen leenbank. Precies wat vroeger in
Nederland nodig was voor de boeren."
Het verschil
tussen werken in Kenia en werken op dit eiland is
volgens Martien hemelsbreed. "De grootste fout die ik
gemaakt heb toen ik terug kwam uit afrika was dat ik
dacht dat ik het wel wist na zoveel jaar werken in de
Derde Wereld. Nou, mooi niet. Azie en Afrika en hun
mentaliteiten verschillen enorm. Zo is opvallend van Sri
Lanka dat daar veel meer verborgen armoede is en de
mensen minder openhartig zijn.
Toch is hier net
zo veel hulp nodig als in bijvoorbeeld Afrika. Een
probleem is wel dat de regering, die zich democratisch
noemt, niet zo blij is met een progressieve vissersbond.
Daarom gaat het verlengen van mijn visum niet van een
leien dakje. De vorige keer dat ik mijn visum wilde
verngen kon dat in ruil voor een stuk zeep, tandpasta en
westerse ondebroeken voor een secretaris van de regering.
Dan weet je wel hoe de politieke verhoudingen daar
liggen. Een enkele keer merkt de familie Van Asseldonk
iets van de burgeroorlog tussen de Tamils en de
Singalezen. De heetste strijd wordt in het zuiden,
noorden en oosten gestreden, tewijl zij in het westen
wonen.
Over de toekomst is Marien heel kort: "Als
mijn oudste dochter tijp is voor de disco en behoefte
heeft aan sociale ontwikkeling dan verhuizen we naar
Nederland. Wat voor werk ik hier ga doen, daar maak ik
me geen zorgen over. Ik kan altijd nog met een kistje
appels op de markt van Veghel gaan staan."
|
|
Brabants Dagblad, 9 maart 1988 |
|
De Veghelse horecabedrijven
hebben dinsdagavond in grote getale deelgenomen aan de
jaarlijkse biertapwedstrijd. De strijd om het mooiste en
best getapte glaasje bier speelde zich voor de ogen van
een talrijk publiek en de nauwlettend toeziende jury. De
onderlinge verschillen in de kopgroep waren niet groot,
maar uiteindelijk ging het duo Ad van Dongen (Herberg
van Dongen) en Ton de Rooy (Bresco-Bar Zijtaart) met de
eer strijken.
|
|
Brabants Dagblad, 15 maart 1988 |
|
Het lenteconcert dat fanfare
Sint Cecilia zondag verzorgt, wordt gehouden in zaal
Versantvoort en begint om half twaalf. Alle afdelingen,
de jeugdfanfare, de drumband, de majorettes en de grote
fanfare presenteren een uitgebreid programma.
|
|
Brabants Dagblad, 15 maart 1988 |
|
Fanfare Sint Cecilia uit
Zijtaart krijgt weer een tamboer-maitre en wel een
vrouwelijke: Henriette van Eindhoven. Die neemt zondag
tijdens het concert van Cecilia afscheid van de
Majorettes. Bij het nummer Glen Miller staat ze voor de
laatste keer als miss Majorette voor het korps. Op het
nummer heeft ze een eigen show gemaakt voor de
majorettes,
|
|
Brabants Dagblad, 17 maart 1988 |
|
Zijtaart breidt uit in
Grootveld
 Nog dit jaar moet in bestemmingsplan
Grootveld in Zijtaart gestart worden met de bouw van
nieuwe woningen. Er is ruimte voor maximaal 48 woningen.
De commissie ruimtelijke ordening van de gemeente Veghel
praat er vanavond over. De nieuwe lokatie ligt
noordelijk van de Reibroekstraat op de bebouwing langs
de Keslaerstraat en Boskamp. Het gebied van ruim drie
hectare wordt begrensd door de Bresser. Er kunnen zowel
vrijstaande, twee onder een kap- en rijtjeswoningen
komen. De gemeente wil in Zijtaart ook nog een
inspraakavond houden.
Tussen 1980 en 1990 mogen
in Zijtaart maximaal 137 woningen worden gebouwd op
basis van de natuurlijke groei. De gemeente gaat er
vanauit dat er tot 1990 ongeveer 110 wwoningen moeten
worden gebouwd, gemiddeld 22 per hectare. In totaal is
ongeveer vijf hectare grond nodig. Het nieuwe woongebied
Grootveld moet in de toekomst worden ontsloten met een
doorlopende weg die noorwestelijk aansluit op de Bresser
en in zuidelijke richting op de Reibroekstraat.
|
|
Brabants Dagblad, 19 maart 1988 |
|
In zijn woonplaats Zijtaart
aan de Pastoor Clercxstraat is het afgelopen weekeinde
de oudste inwoner van het Veghelse kerkdorp, de heer
Aart Langens, overleden. Hij is 95 jaar geworden,
Langens woonde lange jaren op Krijtenburg waar hij een
boerenbedrijf had. Hein van Boxmeer (92) is nu de oudste
inwoner van Zijtaart.
|
|
Brabants Dagblad, 20 maart 1988 |
|
Bert van Zutphen neemt
afscheid van fanfare Sint Cecilia.
 "Muziek maken
is altijd gezellig. Ik heb het graag en veel gedaan. En
in onze vereniging is gezelligheid." Dat zegt Bert van
Zutphen (70) van fanfare Sint-Cecilia uit Zijtaart. Meer
dan 50 jaar is hij muzikant geweest. Eerst in het korps
van Sint-Servaas in Dinther en de laatste 30 jaar blies
hij zijn partij geducht mee op de trombone in de fanfare
Sint-Cecilia te Zijtaart. Nu is het afgelopen, want Bert
van Zutphen stopt ermee. Zondag tijdens het lenteconcert
van de fanfare wordt hij bij zijn afscheid even in de
schijnwerper gezet.
De nestor van het korps heeft
zijn trombone en uniform al ingeleverd. "Mijn benen
wilden niet meer zo best en met de marsen wordt er vaak
flink wat afgelopen. Ook tegen de vele repetities zo
vlak voor de concoursen zie ik op. De oudjes mogen het
dan nog best doen, je reageert niet meer zo snel en je
ogen worden slechter. Sint Cecilia is hoog geklasseerd,
dan wordt er ook wat van je verlangd", weet Bert van
Zutphen.
Het besluit om ermee op te houden, nam
hij nadat Sint-Cecilia vorig jaar november op het
concours in de superieure afdeling met een tweede prijs
uit de bus kwam. "Eigenlijk een beetje een tegenvaller,
want we waren meer gewend. Onze dirigent Jos Banens wil
dan ook meer en denkt alweer aan een nieuw concours.
Voor mij wordt nu zo'n concours toch te veel. Ik laat
het liever aan de jongeren in het korps over. De
direkteur wilde graag, dat ik nog een paar jaartjes zou
meeblazen om met m'n ervaring het een en ander op de
jonge garde over te brengen. Maar met al die repetities
werd het echt te veel. Ik ben uiteindelijk al 70 jaar en
de oudste in het gezelschap. Ik kaart liever met de
direkteur na afloop van de repetitie."
Zijn vrouw
komt uit Zijtaart en daar betrok het echtpaar een
boerenbedrijf. Enkele weken later was hij al bij de
fanfare, want bij Sint Cecilia waren ze er als de kippen
bij om een ervaren muzikant binnen te halen. "Mijn vrouw
vond het best en ikzelf had ook wel zin, al was het niet
altijd even gemakkelijk met een eigen boerembedrijf. Met
de overstap had Van Zutphen geen enkele moeite. Ook met
de muziek had hij geen problemen. Dinther speelde
immeers in een hogere klasse dan Zijtaart.
"De
repetities en concoursen waren tijdverslindende
bezigheden, maar als lid van een muziekvereniging miet
je je daar ook voor inzetten", benadrukt Van Zutphen,
die zelf zo trouw mogelijk aanwezig probeerde te zijn.
|
|
Brabants Dagblad, 22 maart 1988 |
|
Het lenteconcert van Sint-Cecilia
in Zijtaart is zondagmorgen druk bezocht. Volle bak dus
in cafe Versantvoort, waar de fanfare het publiek een
gevarieerd programma voorschotelde.
Het
scheidende lid Bert van Zutphen werd benoemd tot lid van
verdienste vanwege zijn langdurig lidmaatschap. Afscheid
werd ook genomen van twee vrouwelijke muzikanten, die
twintig jaar lang hun partij hebben meegeblazen.
Voorzitter Albert van Zutphen noemde het een unicum dat
vrouwen zo lang aktief blijven in een muziekkorps. Arna
Jacobs - Va de Ven en Marij Bosch - Habraken kregen van
de vereniging een zilveren ketting met een klein
instrument eraan. Het publiek deed er een langdurig
applaus bij.
|
|
Brabants Dagblad, 23 maart 1988 |
|
"In Veghel veroorzaakte het
noodweer zondagavond nauwelijks overlast", zo stond er
gisteren in deze krant te lezen. Nou in Zijtaart, en dat
is toch ook gemeente Veghel, weet men wel beter. Het
Veghelse kerkdorp werd door het noodweer flink getroffen
en het was, zoals iemand uit het centrum van Zijtaart
het uitdrukte "een en al doffe ellende".
Er is
voor vele duizenden guldens schade aangericht. Volgens
de woordvoerder in Zijtaart sloegen in praktisch heel
het centrum de stoppen door en is er schade aan minstens
dertig tv toestellen. De bliksem sloeg in bij de
parochiekerk. Via het torenuurwerk, de klok bleef
stilstaan op 22.03, sloeg de bliksem naar binnen en werd
in de kerk de schakelkast vernield. Ook in de kapel van
de zusters was er schade.
Gisteren was de PTT nog
volop bezig met herstelwerkzaamheden en kon nog lang
niet iedereen bellen. Afgelopen maandag werden de
schoolkinderen naar huis gestuurd omdat in de school de
verwarming was uitgevallen.
|
|
Brabants Dagblad, 23 maart 1988 |
|
Op zondag 27 maart aanstaande
zijn bij de Parade in Breda twaalf bands van Brabantse
muziekscholen en popkollektieven te horen. Voor de
Veghelse Muzieksschool zal een bluesband op het festival
zijn opwachting maken. Deze vijfmansformatie bestaat uit
Joppe Overberg, sologitaar; Mirjan Krol, slaggitaar;
Marieke van Zutphen (uit Zijtaart), saxofoonl Jan Poels,
bas en Natasja van Kampen op slagwerk.
|
|
Veghelse Courant, 24 maart 1988 |
|
Tweede verhalenbundel Martien
van Asseldonk: "Je hebt vuile nagels, broer"
 Nadat in 1985 zijn eerste verhalenbundel onder de titel
"Dansen als het regent" uitkwam, heeft onlangs de tweede
bundel van Martien van Asseldonk over het leven in de
sloppenwijken van Nairobi in Kenia het licht gezien.
 Martien van Asseldonk is van origine elektrotechnicus,
een op het eerste gezicht misschien wat vreemde
achtergrond om mee in het ontwikkelingswerk terecht te
komen. Met in zijn bagage ook nog een onderwijsakte
bleek hij echter de aangewezen man om in de sloppen van
Nairobi een LTS te gaan leiden. Hij voerde het
management over een school die jongeren van 15 tot 20
jaar een technische opleiding gaf om zodoende hun
kansarme positie te verbeteren.
Toen echter over
een opvolger van Van Asseldonk onenigheid ontstond, nam
de Keniaanse regering de leiding over de school over en
veranderde het beleid zodanig dat er voor de kinderen
uit de sloppenwijk geen plaats meer was. Hierop besloot
Van Asseldonk deze kinderen in werkplaatsen in de leer
te doen. Dat was altijd al goed gebruik geweest, doch
werd niet hoog aangeslagen bij de bedrijven waar ze
terecht wilden komen. Doordat echter de kosten van dit
systeem zes keer zo laag waren als die voor de opleiding
aan de LTS raakten de instantis geinteresseerd in dit
projekt en kwam er financiele hulp los. Het grootste
voordeel, boven de financien, is het hoge
scoringspercentage: 80 procent van de leerlingen vindt
na een opleiding in een werkplaats een baan en veelal
gebeurt het dat ze met steun van hogerhand een eigen
bedrijfje beginnen.
"Het is naar mijn mening zaak
de mensen die je wilt helpen een gevoel voor eigenwaarde
te geven," zegt Van Asseldonk. "Dat bereik je het beste
door ze te laten merken dat ze op eigen kracht iets
kunnen bereiken en niet door de ingeslopen houding hun
hand op te houden te stimuleren."
"het
allerbelangrijkste voor een zinvolle invulling van een
hulpprojekt is dat je je integreert in de samenleveing
waar je terecht komt. Je moet proberen te doorgronden
wat er leeft in een gemeenschap, hoe men daar leeft en
wat de wezenlijke tekortkomingen zijn volgens de
bewoners zelf. Dan pas kun je gericht hulp gaan verlenen
en niet mensen min of meer opschepen met wat jij denkt
dat ze nodig hebben."
Tegenwoordig woont Martien
van Asseldonk op Sri Lanka. "Na mijn tijd in Nairobi heb
ik een jaar in Nederland gewoond, ik was m'n "wortels"
kwijt en begon gehecht te raken aan Nairobi", vertelt
hij. Na een jaar begon het toch weer te kriebelen, is
hij opnieuw begonnen met soliciteren en kwam zodoende
terecht in Sri Lanka. Daar werkt hij met een
vissersgemeenschap, die hij helpt zich te ontworstelen
aan het juk der tussenhandelaren.
|
|
Veghelse Courant, 24 maart 1988 |
|
De Wonderdokter in Zijtaart
 De Zijtaartse Toneelvereniging geeft zaterdag 26 en
zondag 27 maart in De Molensteen een uitvoering van het
toneelspel De Wonderdokter. Het stuk speelt op de
boerderij van Sjef Verleun. De begrijpelijke droefheid
die er heerst wordt veergerd door het feit, dat nu is
uitgekomen dat Annemieke geen echte dochter is, maar een
aangenomen kind.
 Annemieke kan haar wanhoop niet
bedwingen. Wie is ze eigenlijk? Bovendien hebben de
hebzuchtige neven en nichten van Verleun te kennen
gegeven dat zij geen recht heeft op de erfenis. Maar dan
verschijnt Pietje de Wonderdokter. Op verrassende wijze
weet hij de neven en nichten op hun nummer te zetten.
Een stuk met ontroerende momenten, afgewisseld met
komische taferelen.
|
|
Veghelse Courant, 29 maart 1988 |
|
Enthousiasme over opvoering
toneel Zijtaart
Voor twee uitvekochte zalen van
het jeugdcentrum heeft de Zijtaartse Toneel Vereniging
zaterdag en zondag uitstekende opvoeringen gegeven van
het toneelstuk De Wonderdokter. De groep uit Zijtaart was
erg creatief omgesprongen met het mooie toneelstuk. De
groep oogstte al bij het opengaan van he doek
applaus; het publiek was vol bewondering voor het fraaie
decor.
De rollen warem zonder uitzondering sterk
bezet. Ook de tekst (dialect) zat er bij de groep goed
in. Er waren na afloop veel lovende reacties en ook
regisseur Joost Vollebergh was dik tevreden. Hij vond
dat de groep fantastissch had gespeeld. Ook grime,
kleding en decor waren tot in de puntjes verzorgd.
"Allen leefden zich goed in hun rol in. Dat was onze
kracht", aldus de regisseur, die al uitnodigingen kreeg
om elders het toneelstuk ook voor het voetlicht te
brengen.
|
|
Brabants Dagblad, 7 april 1988 |
|
De Bond van Ouderen in
Zijtaart, die is gegroeid tot 148 leden, houdt vanavond
om zeven uur in het jeugdcenrum De Molensteen de
jaarlijkse algemene ledenvergadering. Bij de
bestuursverkiezingen zijn mevrouw Peters - Van Duynhoven
en Jan de Wit aftredend en herkiesbaar. Na het
huishoudelijk gedeelte verzorgt Nol van Roessel de rest
van de avond.
|
|
Brabants Dagblad, 13 april 1988 |
|
Malva meditatie in Zijtaart
Sinds kort is het mogelijk in Zijtaart aan Malva
meditatie te doen. Enige honderden Brabanders deden dat
al, maar moesten daarvoor ver reizen. Iets dat nu
opgelost is door de aankoop van een boerderij in Zijtaart
door de Stichting Malva Meditatie.
Malva
meditatie gelooft in reincarnatie, een filosofie waarin
ieder mens 'een stukje God' is. De stichting en de
mensen die aan de meditatie doen ragen deze filosofie
uit aan diegenen die interesse hebben. Daaroe worden
thema-dagen georganiseerd die men kan bezoeken en waar
men bekend kan worden met verschillende aspekten van de
Malva meditatie.
Zo worden op 17, 21 en 24 april
in de Malvahoeve aan de Hoge Biezen 5 in Zijtarat
themadagen georganiseerd rond de thema's 'geestelijk
leraarschap', 'persoonlijke vragen' en
meditatietechnieken'. De themadagen beginnen om 11 uur
en kosten 25 gulden per persoon.
|
|
Kaart |
|
Op 17 april waren Harrie
Berkmortel en Annie Timmers 25 jaar getrouwd.
|
|
Foto's collectie Aard van
Hoof |
|
Cursus Schminken voor de
leiding van Jong Nederland van het district Veghel en
Land van Cuyk.
 
|
|
Brabants Dagblad, 18 april 1988 |
|
 Het
kampioenselftal van VOW 1.
Voor het eerst in veertig
jaar verdiende VOW (Voetbalvereniging Oranje Wit) uit
Zijtaart een toegangsbewijs voor de 4e klasse van de KNVB.
Zondag haalde de club het kampioenschap binnen na een
2-1 zege in de uitwedstrijd tegen Vios uit Beugen.
Na afloop stormden de supporters de grasmat op om hun favorieten en trainer Ruud Fleskens te huldigen. De
pupillen van de club in hun kleurige tenue boden de
kampioenen en hun trainer bloemen aan. Ook de
tegenpartij liet zich niet onbetuigd. In de kleedkamer
vloeide de champagne rijkelijk en werd volgens goed
gebruik trainer Ruud Fleskens onder de koude douche
gezet.
Op weg naar Zijtaart picknickten de pur-sang
amateurs in het bos in afwachting van een grandiose
ontvangst. De fanfare stond gereed en speelde op de
grens van Zijtaart en Veghel de riomfmars. Daarna
maakten de kampioenen met de muziek voorop een rijtoer
door de kom van Zijtaart, waar iedereen was uitgelopen.
Na de toespraken werd er "open huis" gehouden en stortte
alles wat VOW was zich in een feestgedruis. Namens het
gemeentebestuur had wethouder Hermsen het duel in Beugen
bijgewoond. Burgemeester I. Keijzer en wethouder van
Gorp snelden als een van de eersten naar het clublokaal
om de kampioenen te complimenteren. Keijzer zei dat hij
een dezer dagen met een passend cadeau zou komen.
VOW voorzitter Cor kremers liet daarna duidelijk blijken
dat het gerust de toezegging van een derde speelveld
mocht zijn, want de club heeft na de komst van Soffelt
een tekort aan ruimte voor al haar teams. Zelf heeft men
al de handen uit de mouwen gestoken door de forse
uitbreiding van de kantine aan te pakken.
|
|
Brabants Dagblad, 18 april 1988 |
|
Vrouw gedood bij ongeval
 
De 23-jarige mevrouw Annelies van Zutphen uit Zijtaart
is zaterdagavond om het leven gekomen bij een ongeval op
de weg Schijndel - Den Bosch langs de Zuid-Willemsvaart.
Drie mensen raakten gewond, van wie twee zeer ernstig.
Het ongeluk, op grondgebied van Berlicum, was volgens de
politie het gevolg van een mislukte inhaalmanoeuvre van
een automobilist uit Helmond.
|
|
Brabants Dagblad, april 1988 |
|
Bij het bericht over het
verongelukken stond een foto afgedrukt van de vernielde
auto. Dit leidde tot de volgende reaktie van
A, van de Brand uit Keldonk
Maandag 18 april
jongstleden stond op pagina 3 van het Brabants Dagblad
een foto van de auto van een mevrouw die was omgekomen
bij een auto-ongeval. Ik begrijp niet wat de
journalistieke waarde is van zo'n foto. Het voegt niets
toe aan de tekst. Misschien kunt u zich indenken dat
zo'n foto hoogst pijnlijk is voor de nabestaanden.
Waarom is dat nou nodig?
Echt journalistiek zou
het volgens mij zijn om een achtergrondverhaal te maken
over de levensgevaarlijke situaties op de weg langs de
Zuid-Willemsvaart. Volgens mij bestaat er nog steeds
zoiets als journalistieke ethiek. En daar was in dit
geval geen sprake van.
|
|
Brabants Dagblad, 19 april 1988 |
|
Winst Rabobank Zijtaart
omhoog
De netto winst van de Rabobank Zijtaart
bedroeg vorig jaar bijna 300.000 gulden. In vergelijking
met 1986 is dat een stijging van 38.000 gulden. De omzet
van de bank steeg vorij jaar met 2,5 miljoen naar 40,7
miljoen gulden. Het aan de Zijtaartse bank toevertrouwde
spaargeld daalde vorig jaar met 201.000 gulden naar
29.471,000 gulden.
Het jaarverslag van de bank
komt maandag aan de orde tijdens de algemene
jaarvergadering. Die bijeenkomst begint om acht uur in
de zaal van A. de Rooij. Na de vergadering houdt notaris
S. van Lieshout een inleiding waarin onderwerpen aan de
orde komen als testament, boedelscheiding,
bedrijfsoverdracht, maatschap en familierecht.
|
|
Veghelse Courant, 27 april 1988 |
|
NK motorcross 250 cc te
Zijtaart
Op zondag 1 mei organiseert de
Zijtaartse motorclub De Jagers haar jaarlijkse
motorsportgebeuren. Het wedstrijdprogramma, de NK 250
cc, zal niet plaatsvinden in het Industrieterrein, maar
op een weiland gelegen aan de Jekschotstraat tussen
Zijtaart en Mariahout.
De M.C. De Jagers, die in
1971 werd opgericht, heeft al vanaf 1973 een
crossterrein gehad op het Industrieterrein te Veghel.
Dankzij de gemeente Veghel kin de motorclub tot vorig
jaar elke keer een wedstrijd organiseren, al moest men
wel elke keer een nieuwe crossbaan aanleggen.
Nu
men per 1 januari 1988 geen gebruik meer kan maken van
het Industrieterrein moest MC De Jagers naar een nieuw
circuit uitkijken. Gelukkig zijn er nog
motorcrossminnende hrondeigenaren om de acute nood weg
te nemen. De Jagers konden voor aanstaande zondag een 5
hectare groot weiland aan de Jekschotstraat huren om zo
hun wedstrijd door te kunnen laten gaan.
Naat de
westrijd 250 cc die meetelt voor het Nederlands
Kampioenschap zullen in Zijtaart ook de trikes/quads, de
zijspannen junioren en de 125 cc junioren B met elkaar
de strijd aan gaan binden.
|
|
Veghelse Courant, 27 april 1988 |
|
Solistenconcours
De
fanfare St. Cecilia uit Zijtaart houdt op zondag 1 mei
aanstaande in het jeugdcentrum een muziekconcours met
deelname van meer dan veertig solisten en ensembles.
Deelgenomen wordt onder andere foor leden van het
majorettencorps, de drumband en de fanfare, Alle
deelnemers worden beoordeeld door docenten van de
Veghelse Muziekschool, te weten Willen Gerritsen, Jo
Hennen, Jos Banens, Joop Bertrums en directeur G, van
Oostaijen.
|
|
Veghelse Courant, 30 april 1988 |
|
Vandaag om 14.00 uur is er
een groot spellenfestijn op het Dorpsplein voor de jeugd
tot 14 jaar. Ook ouders zijn van harte welkom op het
plein waar fanfare St. Cecilia tussen 14.30 en 15.30 uur
de middag muzikaal opluistert.
|
|
Brief van Henny van Asseldonk
aan Martien van Asseldonk in Sri Lamks op 1 mei 1988 |
|
Gisteravond 30 april is
plotseling Mies van de Akker overleden.
Vandaag (1 mei) is er een sportdag van de KPJ.
|
|
Brabants Dagblad, 1 mei 1988 |
|
Herdenking
In Zijtaart
wordt de nationale herdenking op zaterdagavond gehouden.
Oud-strijders van de Mobilisatie Compagnie I-II-17 R.I.,
die in 1940 aan de kanaal hebben gevochten, komen naar
Zijtaart om hun gevallen kameraden te herdenken.
Zaterdagavond is er om 19.00 uur in de parochiekerk een
gebedsdienst. Daarna gaat men in stoet naar de
oorlogsgraven op het kerkhof. Hier wordt de 'Last Post'
geblazen en zingt het parochieel gemengd koor enkele
liederen. Namens de ompagnie en de Evenementengroep
wordt het woord gevoerd.
|
|
Brabants Dagblad, 3 mei 1988 |
|
In het kader van de
parochieontwikkeliong in Zijtaart wordt vanavond in de
Korenmolen een bijeenkomst gehouden vvan de
lectorengroep. Na een proefperiode van drie maanden wil
de groep bekijken hoe alles in de parochie verloopt,
|
|
Brabants Dagblad, 4 mei 1988 |
|
Ponyclub en Rijvereniging Zijtaart hand in hand bij jubileumfeesten
Voor
de eerste keer sinds de oprichting van de Zijtaartse
ponyclub De Reigertjes en de rijvereniging
Sint-Gregorius organiseren beide clubs op 8 mei
aanstaande samen een concours-hippique. Een dubbel feest,
maar ook een dubbel concours. De vereniging in Zijtarat
bestaat dan 60 jaar. Voor beide concoursen heeft de club
de beschikking over een uitstekende accomodatie, die is
gelegen aan Biezendijk-Corsica. Het terrein is 20
hectaren groot.
Ponyclub De Reigertjes werd 5
jaar geleden opgericht door leden van de rijvereniging,
die daarmee ook de toekomst van hun eigen club wilden
zekerstellen. Het is nu dan ook de eerste keer dat de
ponyclub een dergelijk groot concours organiseert.
Met de geweldige medewerking van de grondeigenaren was
al direct een groot probleem opgelost. Ook de
medewerking van een flink aantal begunstigers heeft het
mogelijk gemaakt een concours van zulk een omvang te
organiseren. Ook op de Zijtaartse bevolking heeft de
club een beroep gedaan, want ongeveer 100 medewerkers/sters
zijn nodig om het geheel in goede banen te leiden.
Er komen zo'n 700 amazones en ruiters naar Zijtaart. Op
het programma staan: acht- en viertallen dressuur,
individuele dressuur, ponyspelen en springen. Ook komt
er een show van haflingers. De parade met de officiele
opening door de burgemeester van Veghel is om 14.00 uur.
Het diamanten jubileum van de rijvereniging
Sint-Gregorius wordt ingeluid met een receptie op
vrijdag 6 mei van 20.00 tot 21.30 uur in een speciale
feesttent op het wedstrijdterrein. Een uniek feit is dat
nog vele oprichters in leven zijn. Onder hen is ook
erevoorzitter van de klub, de heer H. (Driek) Opheij,
die voor zijn verdiensten voor de club reeds werd
onderscheiden met de eremedaille in zilver van de Orde
van Oranje-Nassau.
Het concours-hippique op
Hemelvaartsdag donderdag 12 mei is sterk bezet. Uit alle
hoeken van Brabant komen er verenigingen naar Zijtaart.
Hoogtepunt in het gevarieerde programma is ongetwijfeld
ook de rubriek "eenspannen koudbloeds" ofwel "De Belzen".
|
|
Een of andere krant, 7 mei 1988 |
|
Jubileumconcours van de Reigertjes
Invasie ruiters in Zijtaart
_small.jpg) Het
viertal dat in 1986 Brabants kampioen werd.
Het Veghelse kerkdorp Zijtaart staat de komende dagen een
ware invasie te wachten van meer dan honderd rij- en
ponyverenigingen. Zij komen luister bijzetten aan het
jubileum van ponyclub de Reigertjes en dat van
rijvereniging Sint-Gregorius. Morgen is er een
ponyconcours en op donderdag 12 mei (Hemelvaartsdag)
komen er zo'n 800 ruiters enamazones aan de start voor
het grote bondsconcours van diamanten rijvereniging St.
Gregorius.
_small.jpg)  
Volgens Peter van Asseldonk heeft de
voorbereiding van dit ruiterfeest veel tijd en moeite
gekost, maar door de medewerking van de grondeigenaren
en begunstigers verliep alles tot nu toe perfect.
In de 60 jaar van haar bestaan heeft de rijvereniging
altijd veel betekend voor de paardenminnende bewones van
Zijtaart. In 1931 werd het eerste concours gehouden.
Daarbij werd voornamelijk op Belgische paarden gereden,
die door de week voor het werk op de boerderij werden
ingeschakeld. Dat op deze koudbloedpaarden goed te
rijden was, werd bewezen tijdens een demonstratie in het
Limburgse Voerendaal, waar Zijtaart was uitgenodigd.
Ook springen behoorde tot de mogelijkheden met een
koudbloedpaard. Dit werd aangetoond door Willem van Eerd,
die in 1933 met zo'n 'Bels' een serie springconcoursen
won en met het Bondskampioenschap ging strijken. In 1986
werd het hoogtepunt bereikt toen het viertal van Sint
Gregorius beslag legde op het Brabantse kampioenschap.
Dat was nog nooit eerder gebeurd.
|
|
Brabants Dagblad, 8 mei 1988 |
|
 Op moederdag betrapte onze
fotograaf deze moeder en dochter, genoeglijk samen
grazend in een Zijtaartse wei.
|
|
Brabants Dagblad, 11 mei 1988 |
|
Diamanten jubileum van
rijvereniging St.-Gregorius in Zijtaart
Driek Opheij
is gek van paardesport
 Ruim 800 ruiters en
amazones komen morgen naar Zijtaart om er deel te nemen
aan het jubileumconcours van rijvereniging St.-Gregorius.
De club bestaat 60 jaar en heeft evenzoveel verenigingen
uit Oost- en Midden Brabant uitgenodigd voor het
ruiterfeest.
Driek Opheij (85) kijkt
belangstellend uit naar de dag van morgen. Dan is het
immers ook zijn feest. Hij is ere-voorzitter van St.
Gregorius, de vereniging die hij 60 jaar geleden in
feite in z'n eentje heeft opgericht. "Ik ben gek van
paarden. Het is mijn grote hobby, praktisch m'n hele
leven lang al", zegt de jubilaris.
Vanuit de
woning aan de Biezendijk kijkt Driek Opheij op het
wedstrijdterrein, waar morgen honderden combinaties op
de diverse onderdelen in actie komen. Alle bedrijvigheid
vooraf heeft de erevoorzitter goedkeurend gadegeslagen.
"De mannen hebben hard gewerkt, maar beschikken nu ook
over een geweldige accomodatie. De boeren hebben spontaan hun velden beschikbaar gesteld. Vrijwilligers om
een handje te helpen zijn er ook genoeg. Zijtaart is
sportief, zeker als het om paarden gaat", vertelt Opheij
met enige trots. Zelf heeft hij alle strikken voor de
winnaars beschikbaar gesteld. "Ik kan het nu nog doen,
waarom dan ook niet?"
Toen hij 60 jaar geleden
de paardesportliefhebbers in Zijtaart bijeen riep voor
de oprichtingsvergadering kwamen daar 30 mensen op af.
In cafe Piet van de Hurk werd de club opgericht. Driek
Opheij werd commandant. Dat bleef hij 33 jaar lang.
Tussentijds werd hij ook nog tot voorzitter 'gebombardeerd'.
Pas na 28 jaar stelde hij die functie beschikbaar.
Driek Opheij en paarden zijn niet van elkaar te scheiden.
Ook vroeger in militaire dienst bleek Opheij de geknipte
man voor de paarden. Hij was ingedeeld bij de artillerie
en belast met het vervoer van de kanonstukken Die weden
door vier paarden getrokken. "Je moest kennis van zaken
hebben om alles in het gareel te houden", aldus Opheij.
Ik kreeg nog de kans om paarden mee af te richten en
rijklaar te maken, maar daarvoor moest ik naar Den Haag
en dat wilden mijn ouders liever niet."
Aan St.-Gregorius
bewaart de jubilaris goede herinneringen. "We konden met
twee achttallen starten. Iedere boer had immers een
paard. Daarmee moest door de week op de boerderij worden
gewerkt", zegt Opheij. Boeren stonden 's zaterdags tot
laat achter de pleog. Er werden heel wat kilometertjes
gemaakt. En dan 's zondags weer in alle vroegte met de
paarden naar de wedstrijd. We sleepten nog heel wat
prijzen in de wacht met onze koudbloeds ofwel 'Belse
Knollen'.
Ook de tijd met de staffanfare van de
NCB in Nijnsel vond Opheij een plezierige tijd. "Veel
van onze leden waren daarin actief. Ikzelf kende geen
noot muziek, maar ik zorgde er steeds voor dat de
paarden er goed verzorgd uitzagen en er orde was in de
groep."
Het paardrijden voor Driek is nu al enige
jaartjes voorbij. "Ik fiets nu graag. Iedere donderdag
fiets ik naar 'Veghel Mert'. Even tanken (een borreltje
pakken) en 'n praatje maken en weer erug naar Zijtaart."
|
|
Brabants Dagblad, 15 mei 1988 |
|
Kampioen 2
De gemeente
Veghel had nog een kampioen in zijn midden: het
damesteam van VOW. Het team promoveerde naar de
hoofdklasse in het damesvoetbsal. De dames, die eerst de
heren voor hadden laten gaan in de hoop op extra
aandacht. kregen dat zondag dubbel en dik.
Na
afloop van de wedstrijd bestormde het kampioensteam van
de heren de grasmat in Tilburg om de dames te huldigen.
Daar kwamen bloemen en ook 'n stevige pakkerd aan te
pas. Terug in Zijtaart werd de inwendige mens versterkt
bij de sponsor van het team. Met de fanfare voorop
volgde daarna een rijtoer in open auto's door het
centrum van Zijtaart.
Op het sportpark werden de
kampioenen toegesproken door burgemeester Keijzer, die
zijn bewondering voor VOW niet onder stoelen of banken
stak. Namens het gemeentebestuur, van wie wethouder
mevrouw Van Gorp de wedstrijd in Tilburg had bijgewoond,
werd een gemeentevlag aangeboden. Daarna werd het feest
in de kantine voortgezet.
|
|
Brabants Dagblad, 19 mei 1988 |
|
Zijtaart staat op tweede
Pinksterdag sportief op zijn kop bij de elfde ditie van
het jaarlijkse handbaltoernooi. Sportpark De Vonders is
die dag geheel bezet door handbalteams uit Zijtaart zelf.
Maar liefst 51 teams - twee meer dan vorig jaar - komen
in actie. Er wordt strijd geleverd in vier categorieen:
gemende teams, damesteams, herenteams en jeugdteams van
groep 6, 7 en 8 van de basisscholen. Het
handbalspektakel begint om 10.00 uur en eindigt om 17.00
uur.
|
|
Brabants Dagblad, 23 mei 1988 |
|
Ruim 500 inwoners van
Zijtaart kwamen gisteren in actie voor het jaarlijkse
handballenfestijn. Er waren negen velden uitgezet. De
uitslagen:
Jeugd basisscholen: 1. Drel, 2. De
Niks-Klaarmakers, 3. De Frotters
Gemengde jeugd 13-16
jaar: 1. Even Apeldoorn bellen, 2. Bras 13, 3. Bresco-team
Volwassenen gemengde teams: 1. Meevallers, 2. Soffelt,
3. Knoei, 4. Gooi en Smijtwerk, 5. Gigantje
Volwassenen dames: 1. Corsica-ladies, 2. Constant nuchte,
3. Doornhoek
Volwassen heren: 1. Corsica boys, 2.
Zutjes, 3. Kreytenburg
|
|
Brabants Dagblad, 25 mei 1988 |
|
Gouden paar
 In
Zijtaart vierden gisteren het echtpaar Piet van Zuthen -
Van Genugten het gouden huwelijksfeest. Piet van Zutphen
(79) is een rasechte 'Seitertse', zijn vrouw Anna van
Gneugten (82) komt uit Nijnsel. Het echtpaar heeft 7
kinderen en 26 kleinkinderen.
In een feestelijke
stoet en een koets werd het gouden paar naar de
parochiekerk gebracht. Het bejaardenkoor luisterde de
eucharistievering op. Piet van Zutphen richtte dat zellf
mee op en was 10 jaar drigent. De kinderen van de
muzikale familie Van Zutphen verzorgden het
instrumentale gedeelte. In de zaal van de Brescobar werd
het feest voortgezet. Op de drukke receptie bracht
burgemeester Isaac Keijzer felicitaties over.
Piet van Zutphen heeft in Zijtaart altijd 'geboerd'.
Zijn boerderij lag aan de Lage Biezen, het huidige
Corsica. Nu woont hij in een bejaardenwoning in de
dorpskom van Zijtaart. Binna 65 jaar lang blies hij mee
in het fanfarekorps van Zijtaart. Hij was 30 jaar lang
bestuurslid, waarvan 10 jaar voorzitter.
Piet was
lid van het Oranjecomite en mede-oprichter van
rijvereniging Sint Gregorius. Het echtpaar is vitaal en
klimt vaak op de fiets. Beiden leggen ze graag een
kaartje. De bruidegom speelt nog regelmatig op de
saxofoon. Fanfare Sint Cecilia bracht gisteravond een
hulde en blaaskapel De Boemelaars, waarvan de bruidegom
jarenlang lid was, omlijstte het feest.
|
|
Brabants Dagblad, 26 mei 1988 |
|
Kermis
In Zijtaart
wordt van zaterdag tot en met dinsdag 31 mei het
jaarlijkse kermisfeest gevierd. De diverse kermisattracties staan opgesteld op het dorpsplein. Het feest wordt
zaterdagmorgen door de jeugd van Zijtaart ingezet met
een fietscrosswestrijd op het terrein achter de school.
Bij de kermkisattracties behoort ook weer de jaarlijkse
vlooienmarkt op zondag. Die duurt van tien tot vijf uur.
De schoolkinderen in Zijtaart krijgen allemaal een
kermispenning gratis.
|
|
Brabants Dagblad, 27 mei 1988 |
|
Voetbalclub VOW in Zijtaart,
dit seizoen erg succesvol met twee kampioenschappen bij de
dames en heren 1, houdt een receptie. In de kantine op
het sportpark De Vonders rekenen de kampioenen, trainer
en het bestuur op vrijdag tussen zeven uuren half negen
op gelukwensen.
|
|
Brabants Dagblad, 28 mei 1988 |
|
Zijtaartse voetbalvereniging
VOW door eendracht slokop in afdelingsvoetbal
 Oke,
het is slechts een kampioenschap in een eerste klasse
van het afdelingsvoetbal. Maar toch, de ene kampioen is
de andere niet. Iets wat in positieve zin voor VOW
opgaat. Immers, aan de kampioenstitel voegde de
Zijtaartse club ook de Toon Schroder-beker en de Brabantse titel toe. Bovendieb plaatste VOW zich via de
Zuid-Nederlandse voorronde voor het nationaal
afdelingskampioenschap. Zondag ontmoet het in Zeist drie
andere 'groten' uit het afdelingsvoetbal, om onderling
uit te maken wie zich in deze categorie de beste van
Nederland mag noemen. Prestaties on u tegen te zeggen.
Prestaties ook, die de verwachtingen bij het debuut
volgend seizoen in de vierde klasse van het KNVB-voetbal
hoog spannen. Trainer Ruud Fleskens houdt zich enigszins
op de vlakte. "De weerstand zal groter zijn. Neemt niet
weg dat we er erg veel vertrouwen in hebben." Peter
Blijvelds drukt zich concreter uit: "Normaal gesproken
kunnen we met dit elkftal in de middenmoot meedraaien.
Met een beetje geluk doen we mee voor het
kampioenschap." Bijvelds werkt zijn eerste jaar in
Zijtaartse dienst af en speelde eerder bij Blauw geel.
Peter Bijvelds is niet de enige die het 'grote' Blauw
Geel inruilde voor het 'nietige' VOW. Een jaar of vijf
terug ging een zestal hem voor. Onder hen Frank
Ketelaars. Waarom? "We hadden best problemen met wat het
bestuur daar allemaal regelde", verklaart Ketelaars. "Ik
zelf had bijvoorbeeld negen wedstrijden meegedaan in een
jaar waarin Blauw Geel kampioen werd. Maar op het feest
mocht ik niet komen, terwijl andere jongens die veel
minder in de basis hadden gestaan wel werden uitgenodigd".
Allemaal zo'n soort dingen."
"Bovendien laat de
opvang van de jeugd veel te wensen over", interrumpeert
Bijvelds. "Er wordt door de oudere spelers niet
geaccepteerd dat je jomg bent en nog veel moet leren.
Alleen als het goed gaat kun je op steun rekenen. Gaart
het minder, dan vergeet het maar. Ze breken je gewoon af.
Altijd zo geweest. Of je moet van een andere vereniging
komen. Ik herinner me die jongen van Van de Broek.
Maakte als spitsspeler een fantastische start in het
eerste elftal. Maar na een paar wedstrijden moest hij
het veld ruimen. Terwijl Perry van Weert, afkomstig van
een andere vereniging, tien wedstrijden absoluut niet
presrteerde. Hem werd de hand boven het hoofd gehouden.
Want, werd er gezegd, Perry kan het wel, weet je nog van
vorig jaar. Kijk, dat is het grote verschil."
Woorden die Frank Ketelaars beaamt en samen met de
bestuursperikelen de aanleiding vormden voor de ovestap
naar VOW. "Met een stel vrienden stelden we eerst voorrde grap deze stap voor", gaat Ketelaars verder. "We
kenden namelijk daar de trainer, Toon van de Akker. Van
de Akker had ons bij de jeugd van Blauw Geel onder
handen gehad. Begonnen als een geintje werd het snel een
serieuze overweging. Toen een van ons de knoop doorhakte,
volgde de rest meteen."
De Zijtaartse
voetbalgemeenschap ontving de invasie niet meteen met
open armen. Het stond in eerste instantie kritisch
tegenover de komst van de Blauw-Gelen. Ook Toon van de
Akker. "Toon benaderde ons als alle anderen," weet Frank
Ketelaars. ": Maar we moesten ons wel de betere tonen
aan het al aanwezige spelersmateriaal. Waren we
gelijkwaardig, dan konden we een basisplaats vergeten."
"Mensen die met de komst van het zestal problemen hadden,
waren vooral de ouderen", voegt aanvoerder en rasechte
VOW'er Paul van de Hurk toe. "Nee, leden kostte het de
vereniging niet. Bovendien werd VOW in het eerste jaar
kampioen in de derde klasse van het afdelingsvoetbal. En
je weet, met successen verdwijnen eventuele problemen
als sneeuw voor de zon."
Onder leiding van Toon
van de Akker bereikte VOW ook de eerste klasse van het
afdelingsvoetbal, maar bleef vervolgens steken. Een jaar
geleden nam Ruud Fleskens het roer over. Voortborduernd
op het wrk van zijn voorgasnger en een tweetal
individueel sterke aanwinsten verwelkomend, waaronder
Peter Bijvelds, maakte hij van VOW een echte slokop. Het
PSV van het afdelingsvoetbal.
"Een collectieve
prestatie van voetbalverniging VOW", benadrukt Fleskens.
"We vormen een eenheid. Bestuur, supporters, spelers,
iedereen ispositief met de club bezig. Samen werken,
samen waarmaken. De voorzitter heeft de hele nieuwbouw
van de kantine meegezet. Zie ik bij Blauw Geel niet
gebeuren. Niemand voelt zich de meerdeere van een ander.
Dat typeert de club." Eendracht maakt dus ook binnen de
Veghelse gemeentegrenzen macht. VOW vormt het bewijs.
|
|
Brabants Dagblad, 31 mei 1988 |
|
 De afdelingen Zijtaart en
Keldonk en in iets mindere mate Boerdonk zijn nog steeds
de afdelingen die op de sportdagen van de KPJ de
boventoon voeren. Zo was het ook afgelopen zondag in
Loosbroek, waar Zijtaart en Keldonk met de meeste ere-prijzen ging strijken. De
belangstelling voor de sportdag in Loosbroek was maar
matig, wat mede kwam door de minder gunstige
weersomstandigheden, maar zeker ook omdat de strijd te
eentonig wodt. De uitslagen:
Dames:
pyramide:
1. Zijtaart, 2. Volkel
Vrije oefening: 1. Venhorst,
2. Vorstenbosch
Jazz-oefening: 1. Keldonk, 2.
Zijtaart
Muziekoefening: 1. Keldonk, 2. Boerdonk
Marcheren: 1. Zijtaart, 2. Loosbroek
Heren:
Muziekoefening: 1. Keldonk, 2. Zijtaart
Vrije
Oefening: 1. Zijtaart
Pyramidë: 1. Zijtaart, 2.
Keldonk
Atletiek: 1. Keldonk, 2. Eerde
Gemengde pyramide: 1. Zijtaart, 2. Keldonk
|
|
Brabants Dagblad, 4 juni 1988 |
|
Zijtaartse voetballers
promoveren
VOW uit Zijtaart heeft voor het eerst
in het veertigjarig bestaan de vierde klas van het KNVB
voetbal bereikt. Dat is uiteraard met veel gejuich
ontvangen. In het afgelopen seizoen werd VOW kampioen in
de eerste klas van de Brabantse Bond, maar het eiste ook
de Brabantse titel door zich in een toernooi de sterkste
te tonen van alle afdelingskampioenen.
Afgelopen
donderdagavond wers andermaal een pareltje toegevoegd
aan de suksessenkroon toen Kaayse Boys in de strijd om
de Toon Schroderbeker met 4-1 naar het tweede plan werd
verwezen. Prestaties die klinken als een klok, maar het
meeste plezier beleefde de ploeg aan het
vierde-klasserschap. Een lang gekoesterde wens ging in
vervulling en dat de afstand tussen VOW en het
plaatselijke Blauw Geel wat kleiner werd, was een
prettige gewaarwording.
 Trainer Ruud Fleskens
over de activiteiten binnen VOW: "Neem nou het eerste
elftal. Dat moet morgen aantreden in de voorronde voor
het nationaal kampioenschap in het Limburgse Melick. We
moeten er vier wedstrijden spelen., Dinsdagavond kruipen
de jongens alweer op het dak voor uitbreiding van de
kantine. Dat is clubliefde. Onze grootste wens? Voor het
nieuwe seizoen nog een veld erbij. Dat is heel hard
nodig. De rest doen we zelf wel."
|
|
Brabants Dagblad, 5 juni 1988 |
|
Boeren en tuinders uit Eerde,
Zijtaart en St. Oedenrode openen zondag de deuren van
hun bedrijf zodat het publiek kennis kan maken met
enkele agrarissche activiteiten. Vanaf elf uur 's
morgens tot vier uur 's middags zijn 11 bedrijven te
bezichtigen. De organisatie is in handen van de NCB
kring Uden.
 In Eerde en Zijtaart zijn twee
informatieposten ingericht. Varkensbedrijven zijn niet
toegankelijk vanwege het gevaar voor ziekten. Wel te
zien zijn: twee tuiinbouwbedrijven, drie loonbedrijven
waar enkele indrukwekkende machines zijn te bekijken,
een champignonkwekerij, een vleeshouderij, een bedrijf
dat zich met bijenteelt bezighoudt en een
hengstenhouderij.
|
|
Brabants Dagblad, 7 juni 1988 |
|
In Zijtaart moet zondag
volgens fanfare Sint Cecilia iedereen op de fiets om mee
te doen aan de gezins-fietstocht (30 km), die de
muziekvereniging samen met de toer-fietsclub organiseert.
Deelnemenrs kunnen zich laten sponsoren per afgelegde
kilimeter. Het startgeld bedraagt f 2,50 per persoon en
voor het hele gezin is het startbedrag f 7,50. Het geld
is bestemd voor nieuwe instrumenten en nieuwe uniformen.
|
|
Brabants Dagblad, 8 juni 1988 |
|
Voetbalclub VOW in Zijtaart
is vergevorderd met de uitbreiding van de kantine, die
vanavond in gebruik is voor de jaarvegadering en
morgenavond voor de receptie. Na deze bijeenkomsten legt
men de laatste hand aan de uitbreiding die door eigen
leden werd gerealiseerd.
VOW wacht nu nog op de
uitbreiding van de accomodatie (derde veld) en doet daar vanavond
tijdens de jaarvergadering mededelingen over. Bij de
bestuursverkiezing zijn Bea van Houthem (dames), Piet
van de Hurk (penningmeester) en H. Wijergangs aftredend
en weer verkiesbaar. Wim Reibroek moet benoemd worden
als westrijdsecretaris.
|
|
Brabants Dagblad, 13 juni 1988 |
|
VOW geen zee te hoog. Vierde
titel in korte tijd
Het Veghelse VOW blijft in
opmars. Gisteren haalde het in een tijdsbestek van een
paar weken de vierde titel binnen. Na de afdelingstitel, de Toon Schroderbeker en de Brabantse titel van
afdelinskampioenen was er gisteren in het Limburgse
Melick andermaal sukses voor de ploeg uit Zijtaart. Ze
kwam als overwinnaar uit de strijd in de Zuidnederlandse
voorronde om het nationaal kampioenschap voor
afdelingsploegen. Op zondag 19 juni doet VOW een gooi
naar het algeheel kampioenschap van Nederland.
|
|
Brabants Dagblad, 14 juni 1988 |
|
In Zijtaart gaat een nieuwe
straat Grootveld heten.
|
|
Veghelse Courant, 15 juni 1988 |
|
Frank Ketelaars van VOW
topscorer
 Afgelopen vrijdag werd de regio
Topscorer Trofee in de kantine van V.O.W. te Zijtaart
uitgerijkt aan Frank Ketelaars tijdens hun receptie voor
de reeds behaalde titel.
Op 7-jarige leeftijd
trok Frank Ketelaars voor het eerst de voetbalschoenen
aan en werd lid van het Veghelse Blauw Geel '38. "Vanaf
het begin van mijn voetbaltijd heb ik in de
selektieteams van de diverse leeftijdskaregorieen
gespeeld en altijd in de spits, vandaar dat het niet zo
heel erg vreemd is dat ik redelijk goed scoor."
Vier seizoenen geleden kwam de nu 24-jarige Frank
Ketelaars de gelederen van V.O.W. versterken. Hij kwam
echter niet alleen. "In die tijd was Toon van de Akker
trainer bij V.O.W. en we kenden hem. Er heerste toen ook
onvrede bij Blauw Geel en toen hebben wij, onder andere
Jack de Laat, Eric en Alfred van Uden, Rolf Pennings en
mijn persoontje, ons over laten schrijven naaar VOW,
eingenlijk zo'n half elftal dus. We werden in dat eerste
jaar ook meteen kampioen van de 2de afdeling! Dit
seizoen werd V.O.W. verder versterkt door de komst van
Peter Bijvelds en Harold Veems.
|
|
Veghelse Courant 15 juni;
Brabants Dagblad, 17 juni 1988 |
|
Zijtaart biedt meer
 Zondag 19 juni heeft Zijtaart een gezellige jaamarkt en
braderie. Vele kraampjes zullen de jaarmarkt bevolken,
terwijl er tal van attracties zijn voor jong en oud.
Daarnaast is er in de loop van de middag een optreden
van Albert West. Bovendien zijn de winkels deze zondag
ook geopend.
Deze jaarmarkt heeft als motto "Zijtaart
Biedt Meer" meegekregen. De organisatie is in handen van
de Zijtaartse Ondernemers Vereniging (ZOV). Op Zijtaart
biedt meer presenten de Zijtaartse bedrijven zich aan
het publiek.
 Dit
kleine boertje probeert op Zijtaart Biedt Meer een
glaasje echte melk uit een bijna-echte koe te trekken.
Voor groot en klein is er van alles
te beleven. Zo is er een luchtkussen opgesteld, staat er
een draaimolen, kan de bezoeker deelnemen aan een
stokkenvangspel en blaast er een kapel op een
reuzenfiets. Fantastische prijzen zijn er te winnen met
de loterij. Zoals onder ander een kleurentelevisiemeen
capact-disc en een barbecue. Ook de gratis rondritten op
motoren met zijspan zullen gretig aftrek vinden onder
het publiek.
|
|
Brabants Dagblad, 20 juni 1988 |
|
De succesenreeks van VOW werd
een halt toegeroepen. In het KNVB-centrum in Zeist moest
VOW in de finale het loodje leggen. Na een hoopvolle
start, twee gewonnen wedstrijden tegen Nicolaas Boys
(2-0) en Old Foward Boys (5-2) begon het team uit
Zijtaart aan de finale tegen het eveneens ongeslagen HVC
uit Amersfoort. binnen 5 minuten was het 1 - 0 voor de
Oranjewitten. Na rust werd de balans in evenwicht
gebracht, maar twee minuten voor tijd zag VOW alle
illusies in rook opgaan door een tegendoelpunt.
|
|
Brief aan Martien van
Asseldonk in Sri Lanka |
|
De nieuwe pastoor van
Zijtaart is een nationale ramp. Niet de man zelf, want
hij zal het best zo goed mogelijk doen, maar de
bedoelingen die hij heeft. Na het tijdperk Verra die
met zijn dwingelandij iedereen probeerde monddood te
maken, hebben we nu een pastoor gekregen die jarenlang
in een achtergebleven Belgisch gebied heeft gewerkt.
Alle ouderwetse tradities (kerkgang van vrouwen die
bevallen zijn en dergelijke) zou hij hersteld willen
zien. Het gaat er tegenwoordig in de kerk aan toe als
waren het nog de jaren 50. En dat terwijl er onderhand
al een paar jaar een werkgroep aan het werk is om
allerlei vernieuwingen aan te brengen (thema-diensten,
jongerenkoor, gespreksgroepen, enz.). Het tempo waarin
alles in zijn werk gaat lijkt mij echter ontzettend laag.
|
|
Foto's: collectie Aard van
Hoof |
|
De Rakkers, Zwaluwen en
junioren vvan Jong Nederland gingen in 1988 op kamp in
Elsendorp.
   
|
|
Foto's: collectie Aard van
Hoof |
|
De senioren van Jong
Nederland gingen in 1988 voor de eerste keer op kamp in
de Ardennen.
_small.jpg)  
|
|
Foto: collectie rijvereniging |
|
Op 23 augustus gaf de
rijvereniging acte de presence tijdens het zilveren
huwelijksfeest van Cor en Ciska Coppens - Van Asseldonk.
|
|
Foto's: collectie Mari
Brugmans |
|
In 1988 werd er een begin
gemaakt met de bouw van huizen op Grootveld.
 
|
|
Brabants Dagblad, 5 september
1988 |
|
 In de vierde klasse begon
debutant VOW het seizoen sterk door thuis met 2-0 van de
streekgenoot Erp te winnen. Een overwinning waar niets
op af te dingen valt, zodat het lijkt dat VOW de lijn
van het zeer succesvolle vorige seizoen gaat
doortrrekken.
|
|
Brabants Dagblad, 6 september 1988 |
|
NCB Zijtaart bestaat 90 jaar
De NCB afdeling Zijtaart viert op donderdag 15
september het 90-jarig bestaan. Om tien uur is er een H.
Mis in de parochiekerk. Een uur later begint in De
Korenmolensteen een bijeenkomst waarbij onder andere
algemeen secretaris van de NCB A. Heijmans een toespraak
houdt. 's Middags en 's avonds is er een feestprogramma.
 Weliswaar is de historie van de NCB in Zijtaart lang,
maar over de periode voor 1945 is weinig bekend. "Tijdens
de Tweede Wereldoorlog is er veel verloren gegaan", legt
Karel Bekkers uit. Bekkers is sinds 1952 lid van de NCB
te Zijtaart. Sinds 1979 hanteert hij de voorzittershamer
bij deze afdeling, die op het ogenblik 120 leden telt.
Bij de oprichting in 1898, door A. Vogels, waren er 57
leden.
Bekkers: "Natuurlijk was dat een heel
andere tijd dan vandaag de dag. Het is voor mij niet
mogelijk om daar veel over te vertellen omdat al die
gegevens verloren zijn gegaan. Ik kan er pas over
meepraten vanaf 1952 toen ik lid werd. Ik had een klein
bedrijfmet vijf koeien of wat zeugen. Vandaag de dag kun
je het op die manier niet redden. Maar toen was het niet
zo'n probleem.
Je hoort mensen wel eens zeggen
dat het de goeie ouwe tijd was. Dat kan best zijn. De
boeren waren wat eerder tevreden, maar wat mij betreft
hoeft die periode niet terug te komen. Ik ben nu teveel
gehecht aan luxe dingen zoals een koelkast, diepvries en
een auto. Die dingen waren er vroeger niet bij. Je had
toen ook een andere band tussen de leden.
Ik heb
het nog meegemaakt dat een boerderij van een van onze
leden was afgebrand. Het was de gewoonste zaak van de
wereld dat wij met z'n allen de handen uit de mouwen
staken. Een paar dagen lang waren er ploegen van een man
of tien bezig om de rommel op te ruimen. Elke dag kwam
er steeds een ander stel mensen. Vandaag de dag is dat
niet meer nodig. De verzekering zorgt ervoor dat de
rommel wordt opgeruimd. Bovendien zouden de leden er
geen tijd meer voor hebben."
Volgens Bekkers is
de gemiddelde leeftijd van de huidige NCB-leden in
Zijtaart 50 jaar. Slechts een gering aantal van hen
heeft een zoon die te zijner tijd als opvolger zal
optreden. Bij Bekkers is dat anders: zijn 25-jarige zoon
is van plan om in vaders voetsporen te treden. Bekkers:
Hij heeft er altijd zin in gehad. Er was geen aandrang
van mijn kant voor nodig. Dat met je niet doen, want je
moet er helemaal achter staan. Anders zal het
waarschijnlijk niet lukken.
De jongere leden van
onze NCB hebben bijvoorbeeld een computer in hun bedrijf
staan. Dat zie ik straks als mijn zoon het overneemt hier
ook wel gebeuren. Misschien dat ik en paar uur eerder
klaar zou zijn met het werk. Maar ik ben te oud om daar
nog mee te leren omgaan. Bovendien hou ik teveel van dit
werk."
|
|
Brabants Dagblad, 12
september 1988 |
|
Reunie
Oorlogsveteranen van de I-II-17 Infaterie hebben
gisteren in Zijtaart onder grote belangstelling hun
jaarlijske runie gehouden. Er waren ruim tachtig leden
van de vereniging aanwezig. In de parochiekerk te
Zijtaart werd een eucharistieviering bijgewoond, waarna
een stille herdenking volgde op het kerkhof te Zijtaart,
waar 3 soldaten van de compagnie begraven zijn.
Fanfare Sint Cecilia verleende daarbij medewerking. Met
de Last Post qwerd de plechtigheid besloten. Later op de
middag bracht burgemeester Isaac Keijzer van Veghel een
bezoek aan de veteranen die toen in zaal Versantvoort
bijeen waren. Uit de gesprekken hier bleek zonneklaar
dat de oudstrijders met grote belangstelling uitzien
naar de viering van het 50-jarig bestaansfeest van de
compagnie. Ook dat feest wordt in Zijtaart gevierd.
|
|
Brabants Dagblad, 14
september 1988 |
|
Boerenbond
Bij
gelegenheid van het 90-jarig bestaansfeest van de NCB-afdeling
in Zijtaart wordt zondag in De Korenmolensteen een
tentoonstelling gehouden. Daar worden allerlei
attributen van de boerenstand uit de goeie oude tijd
tentoongesteld en is er ook een expositie ingericht.
Buiten zullen KPJ, de ponyclub en de rijvereniging een
show verzorgen. Binnen in de feestruimte komen de dames
van het KVO voor het voetlicht. Het duurt allemaal van
een tot half vijf.
|
|
Foto's: colelctie
carnavalsvereniging |
|
Optreden van de
carnavalsvereniging tijdens een Seiturse revu in 1988.
Onduidelijk is ter gelegenheid waarvan die Seiturse Revu
georganiseerd was.
    
|
|
Brabants Dagblad, 14
september 1988 |
|
Muziekfeesten in Zijtaart
Fanfare Sint-Cecilia houdt dit weekeinde in Zijtaart de
jaarlijkse muziekfeesten, die ook in het teken staan van
de 90-jarige NCB. Zaterdagavond wordt er een concert
gegeven, daarna is er een Beierse avond met veel
blaaskapellen.
Donderdag en zondag zijn
gererveerd voor de NCB, terwijl vrijdag en zaterdag muziek gemaakt wordt in Zijtaart. Op vrijdag 16 december
komt de hele Cecilia-familie bijeen voor een feest in de
tot feestpaleis omgedoopte Korenmolensteen. Alle 100
actieve leden, de vriendekring met 130 leden en de club
van ere-leden zijn met hun partners uitgenodigd.
Zaterdagavond om half acht geeft het korps een concert
in De Korenmolensteen. Majoretten, drumband en fanfare
treden voor het voetlicht. Uitgevoerd worden de werken,
welk op de cupwedstrijden van 24 en 25 september in Uden
worden gespeeld. Na het concert is er een Beierse avond
met zes blaakapellen uit de regio. Die wisselen elkaar
af met Egerlander, dixieland en blaasmuziek.
|
|
Brabants Dagblad, 15
september 1988 |
|
Algemeen secretaris A.
Heijmans van de NCB wilde het gisteren plezierig houden
bij de 90-jarige boerenbond in Zijtaart. Hij besprak
geen aktuele problemen, maar liet een bijna volle zaal
van de Korenmolensteen horen hoe de organisatoe van de
NCB in elkaar steekt. Er komt mogelijk een nieuwe
samenwerking emt de centrale Boeren- en Tuindersbond (CBTB)
en een nieuw clad "Oogst".
 De feestelijke
herdenking van de jubilerende club in Zijtaart begon
gisterochtend met een mis in de parochiekerk.
Gistermiddag was er een ontspanningsprogramma met zang,
dans en toneel. Het feest gisteravond werd opgeluisterd
door een Dongense cabaretclub.
"Je wordt er
kostmisselijk van". Met die woorden doelde burgemeester
I. Keijzer gisteren op de landelijke politiek. Hij had
zich geergerd aan de paspoortaffaire. "Ze zitten daar in
Den Haag mekaar vliegen af te vangen over een stom
paspoort. Als dat het voorbeeld moet zijn hoe je
bestuurt en werkt dan ben ik trots op mijn gemeenteraad",
aldus Keijzer.
Hij vond Zijtaart een wezenlijk
onderdeel van de Veghelse gemeenschap. "En als je een
goeie gemeenschap hebt, heb je eigenlijk geen
burgemeester nodig", zo zei Keijzer, die eraan toevoegde
dat dat ook voor de begroting gunstige consequenties zou
hebben. Voorzitter Karel Bekkers wees in zijn toespraak
op het belang van de boeren: "Neem de boer weg en er
blijft niets meer over."
Enkele varianten van de
afkorting NCB: "Nooit Contant Betalen", "Niet
Christelijk Bedoeld", of "Niemand Consumeert Beter",
aldus secretaris A. Heijmans. Volgens Heijmans is de
naam Noord-Brabantse Christelijke Boerenbond onjuist. De
organisatie is bedoeld voor boeren en tuinders en is ook
werkzaam in Zeeland en een deel van Gelderland.
|
|
Brabants Dagblad, 16
september 1988 |
|
"Meer boeren moeten paard
nemen"
De Brabanthallen in Den Bosch zijn vandaag
en moregn vergeven van de trekpaarden. Machtige
spiermassa's, ontzag inboezemende werkdieren. Hoewel...
werken? Waar zie je het trekpaard nog in bedrijf? Bijna
nergens meer, geeft fokker Harrie van der Heijden uit
Zijtaart toe. En dat is jammer. "Eigenlijk zou elke boer
twee van die paarden moeten hebben", vindt hij. een
beetje eigenbelang schuilt wel achter die uitspraak: "Dan
had de hengstenboer veel meer te dekken."
Hengstenboer. Het woord klinkt net zo negatief als 'knol'.
Maar Harrie van der Heijden maakt er geen probleem van.
Drie keer werd een hengst van hem nationaal kampioen op
de tweejaarlijkse trekpaardententoonstelling in de
Brabanthallen. Met enige voorzichtigheid komt hem nog
net over de lippen dat het er dit jaar weer gunstig
voorstaat. "Maar er kan nog van alles gebeuren. De
dieren kunnen ziek worden. Je moet zo oppassen..."
Verder geen kapsones. "Ik ben heel nederig, ondanks het feit dat we het goed gemaakt hebben. Ik blijf eigenlijk
het liefst op de achtergrond."
De Zijtaartse
trekpaardenfokker denkt bij zijn ideaal van 'elke boer
een paard' niet alleen aan zijn portemonnee. "Het is
lonend en goed voor het weiland", zegt Van der Heijden.
Veel kosten zijn er volgens hem niet aan verbonden,
terwijl daar de opbrengst tegenover staat van veulens
die geboren worden.
Zijn hengst Guido van
Brandenvoort werd kampioen in 1980. Twee jaar later
evenaarde Van der Heijden dat succes met Junior van 't
Hooghof. Geen kampioen in 1984. In 1986 was de
Zijtaartse fokker terug met Marco van de Noorweegsekaai;
opnieuw een nationaal kampioen. En dit jaar staan de
vierjarige Junior van de Landshoeve en de een jaar oudere
Udo van Brandevoort te trappelen. Hengsten. Waarom geen
merries? "Mijn merries zijn natuurlijk wel goed,
maar niet goed genoeg voor een kampioenschap als dit.
Daar ben ik heel eerlijk in."
Al een jaar of
dertig doet Harrie van der Heijdne mee aan de
tentoonstellingen van het Nederlandse Trekpaard. De
eerste vijftien jaar waren het merries waarmee hij naar
Den Bosch toog. Vijftien jaar geleden kreeg hij zijn
eerste hengsten. Die dekten zestig merries, dat eerste
jaar. En nu: "Tot nu toe 260 dekkingen dit jaar. Dat is
veertig meer dan in 1987." Van der Heijden gaat niet
meer zelf met zijn hengsten de boer op. Begin dit jaar
deed hij ze over aan zijn zoon Andre.
In 1982
werd een van de hengsten die op het kampioenschap in Den
Bosch zou uitkomen vergiftigd. Het dier werd ingespoten
met parathion. Als dat ter sprake komt, komt ook de
woede van Van der Heijden weer boven. Nog steeds weet
hij niet wie 'm dat geflikt heeft. Staan er dan zulke
grote belangen op het spel? "Iedereen wil winnen. Dat is
je kostwinning. Alles hangt daarvan af."
Hoe komt
het dat fokker Van der Heijden zo hoog scoort en dat hij
met die uitpuilende prijzenkast in z'n woonkamer zit?
"Ach, je doet je best," is het antwoord. "Het is een
hobby", herhaalt hij enkele keren. Volgens Van der
Heijden zit er een grote geluksfactor bij. Maar je wint
toch niet jaar-in-jaar-uit prijzen als geluk
doorslaggevend is? "Ja, een beetje kennis komt er
natuurlijk ook wel bij", geeft hij toe.
Zomer en
winter staan ze buiten. Mooie dieren, een bonk kracht.
Heel wat anders dan dat fragile van 'luxe paarden'. Het
hele jaar door hebben de trekpaarden van Van der Heijden
bekijks. Voorbijgangers maken foto's. En vandaag en
morgen komen in Den Bosch weer drommen publiek op de
trekpaadententoonstelling af. "De belangstelling is
enorm," zegt Van de Heijden.
Voor de bezoekers
mag de belangstelling incidenteel zijn, voor de
Zijtaartse fokker is er op de wereld weinig anders dan
zijn dieren: twintig paarden, een stuk of zestig
stieren en wat varkens. "Ik ga nooit naar iets anders dan
naar paardenkeuringen. Niet naar de kermis of naar het
cafe." Harrie van der Heijden leeft helemaal voor het
trekpaard. "Dit weekend naar Den Bosch. Dat is voor ons
een soort vakantie."
|
|
Brabants Dagblad, 19 september 1988 |
|
Dubbel succes voor Van der
Heijden uit Veghel
 De nationale tentoonstelling
van 'Het Nederlandse Trekpaard' is zaterdag een dubbel
succes geworden voor de trekpaardenhengstenhouder Andre
van der Heijden uit Veghel. De vijfjarige bruine hengst
Udo van Brandenvoort van Van der Heijden is uitgeroepen
tot kampioen en de vierjarige bruinschimmel Junior van
de Landshoeve van dezelfde eigenaar is reserve-kampioen
geworden bij de hengsten.
Twee neven van Van der Heijden uit Oost, West en
Middelbeers sleepten eveneens een kampioenstitel in de
wacht. Kampioen bij de trekpaardmerries werd hun
vierjarige bruinsachimmel Vanessa van de Lindehoef. Voor
de duizenden toeschouwers in Den Bosch, onder wie
prinses Juliana, gaf vereniging 'De Aangespannen
Haflinger' een prachtige demonstratie met authentieke
aanspanningen.
|
|
Brabants Dagblad, 19 september 1988 |
|
Tussen alle drukte door van
haar eigen muziekfeesten had fanfare Sint Cecilia
zaterdagavond nog even tijd om een muzikale hulde te
brengen aan de Zijtaartse trekpaardenfokker Harrie van
der Heijden die op de tentoonstelling van het Nederlands
Trekpaard in Den Bosch twee nationale titels haalde.
Namens het korps bracht voorzitter Albert van Zutphen
felicitaties over.
|
|
Brabants Dagblad, 20 september 1988 |
|
Ouderenhuisvesting
De
wachtlijst voor aanvragen van ouderenhuisvesting ub
Zijtaart telt momenteel zeven personen. Het bestuur van
de Stichting Zijtaarts Belang verwacht dat deze voor de
jaren 1989 en 1990 nog groter wordt in verband met
vergrijzing. Daarom wordt vanavond acht uur in de Edith
Steinschool een bijeenkomst gehouden waar met de Bond
van Ouderen bekeken wordt hoe het tekort op te vangen
is.
|
|
Brabants Dagblad, 30
september 1988 |
|
Op een muzikconcours om de
Rabo-cup heeft harmonie Servaas beslag weten te leggen
op de eerste plaats. De tweede prijs ging naar garmnie
Frisselstein uit Veghel. Sint-Cecilia uit Zijtaart werd
derde,
|
|
Brabants Dagblad, 1 oktober 1988 |
|
Rotte kozijnen worden
opgeknapt
 Het schoolbestuur van de Eith Steinsschool in Zijtaart
mag de rotte kozijnen van het schoolgebouw met een
lening van de gemeente vervangen. Dat heeft de
gemeenteraaddonderdagavond beslist. Het Ministerie van
Onderwijs wilde niet betalen omdat er volgens haar geen
sprake is van constructiefouten. Tegen dat besluit is
het schoolbestuur in beroep gegaan. Een uitspraak wordt
niet eerder dan eind volgend jaar verwacht.
En intussen rotten de kozijnen rustog door. En ook die
in de linkerkant van de school rakne aangetast. Het
schoolbestuur heeft zelf te weinig reserves om het
herstel te bekostigen. Het werk gaat rond 225.000 gulden
kosten.
|
|
Brabants Dagblad, 8 oktober 1988 |
|
Nierstichting
In Veghel gingen 140 collectanten voor de Nierstichting
op pad en haalden een mooi bedrag op. Teleurstellend was
het in Zijtaart en Eerde. In Zijtaart was slechts een
collectant actief. In Eerde kreeg men de collecte niet
eens op gang.
|
|
Brabants Dagblad, 8 oktober 1988 |
|
Viering
In de parochiekerk van de H. Lambertus te Zijtaart wordt
vanavond een jongerenviering gehouden. De viering wordt
opgeluisterd door het jongerenkoor. Thema is 'Tegenstellingen
in de huidige wereld'.
|
|
Veghelse Courant, 5 oktober 1988 |
|
Handenarbeid
In de Edith Steinsschool te Zijtaart wordt zondag een
verkooptentoonstelling gehouden van de handenarbeidclub
van de Zijtaartse bejaarden. De werkstukken staan
uitgestald tussen tien en drie uur.
|
|
Veghelse Courant, 12 oktober 1988 |
|
Parochieontwikkeling
In het jongerencentrum De Korenmolen te Zijtaart is
vanavond in het kader van de parochieontwikkeling een
bijeenkomst van de lektorengroep, Vernieuwingen in de
kerk staan centraal. De avond begint om acht uur.
|
|
Brabants Dagblad, 19 oktober 1988 |
|
Voorbereiding uitgifte kavels
in Zijtaart
De gemeente Veghel kan de voorbereidingen starten voor
de uitgifte van bouwkavels in het plan Grootveld in
Zijtaart. Veghel is er in geslaagd nog eens een halve
hectare grond te verwerven van de familie Van de
Tillaart. De gemeente is nog in onderhandeling met een
tuinder over aankoop van gronden in plan.
|
|
Brabants Dagblad, 19 oktober 1988 |
|
Biljartkampioensschappen
Zijtaart
Vanaf maandag 24 oktober tot en met 5 november
aanstaande worden in de Bresco Bar, alweer voor de derde
keer, de Zijtaartse Biljartkampioenschappen gehouden.
dit jaar wordt er in diverse klassen gespeeld, aarna de
beste drie uit elke klasse om het algehele kampioenschap
van Zijtaart spelen. De organisatie is ook deze keer in
handen van de biljartverenigingen De Zwijntjes en
Poedelpret. Ton en Diny de Rooy heten U van harte welkom
in de Bresco Bar.
|
|
Brabants Dagblad, 22 oktober 1988 |
|
Afscheid
Na 34 jaar trouwe dienst heeft Willy Henst gisteravond
in Zijtaart afscheid genomen van de jeugdvereniging
Jong Nederland. In de Korenmolensteen werd hem als dank
voor al z'n tijd en moeite voor de club een
afscheidsreceptie aangeboden.
"Een harde werker, die nooit echt het voortouw heeft
genomen, maar op de achtergrond veel werk heeft verricht.
Iedereen kon op de steun van Willy Henst rekenen." Zo
schetste voorzitter Aart van Hoof van Jong Nederland de
scheidende voorzitter in zijn toespraak.
Wille Henst (43), geboren en getogen in Zijtaart, sloot
zich al op 10-jarige leeftijd aan bij Jong Nederland. "Daar
zat je als kind op te wachten, want in Zijtaart was
verder ook weinig verzet. Jong Nederland is een
vereniging waar men van alles doet wat een beetje
fanatiek is en waar ook het buitenleven veel aandacht
krijgt", aldus Willy Henst. Dat "alles" vond ik wel leuk
om te doen. Ik heb dan ook veel plezier beleefd als
jeugdig lid. En toen mij op latere leeftijd (18) werd
gevraagd deel uit te maken van de leiding, heb ik meteen
ja gezegd."
 Na zo'n 20 jaar leider te zijn geweest werd Henst,
nadat Jong Nederland de stichtingsvorm had aangenomen,
de eerste voorzitter. De laatste jaren was hij actief
als secretaris, omdat men voor dat baantje niemand wist
te vinden. Ook in het district was Henst een aantal
jaren als bestuurder actief. Nu na 34 jaar geeft hij de
pijp aan Maarten, omdat hij vindt dat het mooi is geweest.
 Velen uit Zijtaart en uit het district Land van Cuyk
- Veghel, kwamen de scheidende secretaris de hand schudden.
Namens de gemeente was Frans Vroomen aanwezig. Ook het
provinciaal en nationaal bureau hadden
vertegenwoordigers naar Veghel gestuurd.
 Direct na de receptie kwam de feestavond op gang,
waarbij Willy Henst het middelpunt vormde. Verrassend
voor hem en velen was daarbij de show "In de hoofdrol",
die een onbetwist hoogtepunt vormde. In dit programma
werd de scheidende Willy Henst geconfronteerd met vele
personen en mooie momenten uit zijn 34-jarige staat van
dienst bij Jong Nederland.
|
|
Brabants Dagblad, 23 oktober 1988 |
|
Hoe autopoetser Ton Ketelaars
knettergek van een VW411 werd
Altijd al wilde hij een apart wagentje hebben. En van
jongsafaan poetste hij auto's in zijn eigen geboortedorp
Zijtaart. Daar kwamen ook de autocrossers om te
sleutelen aan hun crossauto's. Veelal waren dat
Volgswagen-kevers. Maar toen er eenmaal zich een VW411 aandiende, besloot hij er mee op de weg te gaan rijden.
Het model was veel te mooi om mee te gaan crossen.
|
|
Brabants Dagblad, 25 oktober 1988 |
|
Aan de Rijksuniversiteit te
Utrecht heeft professor dr. Jo van den Biggelaar zijn
ambt als hoogleraar aan de faculteit der biologie
aanvaard. Van den Biggelaar is werkzaam op het gebied
van de experimentele embriologie.
Jo van den Biggelaar is afkomstig uit het Veghelse
kerkdorp Zijtaart en studeerde als een van de eersten af
aan het Zwijsen-college te Veghel. Aan de Universiteit
te Utrecht behaalde hij in 1961 zijn doctoraal. In 1970
promoveerde hij cum alude op een proefschrift over
experimentele biologie. In 1987 werd hij tot hoogleraar
benoemd.
|
|
Brabants Dagblad, 26 oktober 1988 |
|
Dubbelconceert in Zijtaart
Fanfare Sint Cecilia uit Zijtaart en harmonie De Goede
Hoop uit Aarle-Rixtel verzorgen zondag samen een concert
in zaal Versantvoort te Zijtaart. De muzikale ontmoeting
begint om half twaalf.
|
|
Brabants Dagblad, 26 oktober 1988 |
|
KPJ Zijtaart
De KPJ Zijtaart heeft een nieuwe voorzitter. Hein Vogels
is Marion van Boxmeer opgevolgd. Van Boxmeer had vanwege
drukke werkzaamheden onvoldoende tijd voor de
bestuursfunctie. Vogels kan zich met de andere
bestuursleden alvast opmaken voor de organisatie van de
Kringsportdag, die volgend jaar in Zijtaart wordt
gehouden.
|
|
Veghelse Courant, 26 oktober 1988 |
|
 Het eerste
dameselftal van VOW is
onlangs aangenaam verrast door Anja en Joop Versantvoort.
Na hen vorig jaar in een nieuw clubtenue te hebben
gestoken, schonken de eigenaars van Eethuis de Reiger
uit Zijtaart de dames trainingspakken. Geinspireerd door
de successen van de VOW dames, onlangs gepromoveerd naar
de hoofdklasse B na een prachtig kampioenschap, wilden
Anja en Joop een daad stellen.
|
|
Brabants Dagblad, 1 november 1988 |
|
Fietspad Zijtaart geen
oplossing
 Het voorstel van de CDA raadsfractie om lanfs de Pastoor
Clercxstraat - Zondveldstraat in Zijtaart een fietspad
aan te leggen, biedt volgens het college van B. en W,
geen oplossing voor de verkeersonveiligheid van fietsers.
Het CDA had het college de suggestie gedaan om bij het
opnieuw asfalteren van de weg fietspaden aan te brengen
door belijning of kleurverschil in het wegdek. Dat zou
moeten gebeuren over een afstand van ongeveer vier
kilometer tot aan de grens met Lieshout.
Volgens het college kan alleen het gewenste resultaat
worden bereikt, als autoverkeer en fietsverkeer
volledig worden gescheiden. Dat zou kunnen door
vrijliggende fietspaden aan weerszijden van de weg of
door een breed fietspad aan een kant. "Beide oplossingen
vragen investeringen die in de miljoenen lopen en
subsidies zijn niet te verwachten."
Het college vindt het alternatief dat door het CDA wordt
aangedragen ook geen oplossing. "De ruimte tussen de
bomen en de zijkant van de weg is onvoldoende om
verantwoord een fietspad aan te leggen", concludeert het
college. En als er geen fietsers meer op de weg rijden,
zal de snelheid van het autoverkeer toenemen, verwachten
B en W. En zij vragen zich af of door de CDA suggestie
("zeer hoge investering voor zo weinig extra veilgheid)
de situatie ter plaatse niet juist onveiliger wordt.
|
|
Brabants Dagblad, 9 november 1988 |
|
In de Brescobar in Zijtaart
zijn zaterdag onder grote belangstelling de finales
gespeeld van de derde Zijtaartse biljarkampioenschappen.
Bas de Rooij, vorig jaar tweede, werd kampioen. Hij won
glansrijk van Martien van de Cammen.
De uitslagen luiden als volgt:
Klasse A: 1. Gerard Oppers, 2, J. Rovers, 3. Cor
Habraken
Klaase B: 1. Bas de Rooij, 2.. E. van Zutphen, 3. H. van
de Rijt
Klasse C: 1. Ton de Rooij, 2. Hans van Zoggel, 3.
Martien van de Cammen
Klasse D: 1. R. van de Hurk. 2. J. Versantvoort, 3.
Wilco Brugmans
Jeugd: 1. Walter de Bie, 2. Rob Verbruggen
Hoogste serie: Gerard Oppers, 29 caramboles
|
|
Brabants Dagblad, 9 november 1988 |
|
In Zijtaart worden nieuwe
bewoners van het kerkdorp voortaan verwelkomd. Daarvoor
is een speciale groep in het leven geroepen na overleg
tussen parochiebestuur, de Evenementengroep en Zijtaarts
Belang. Gisteravond is de groep geinstalleerd.
|
|
Foto's: collectie
carnavalsvereniging |
|
Opkomst van de reiger tijdens
het elf-elf bal.
 
|
|
Foto's carnavalsvereniging |
|
Afvoeren van de 'oude'
jeugdraad tijdens het elf-elf bal.
    
|
|
Brabants Dagblad, 12 november 1988 |
|
Elf-elf bal
Carnavalsvereniging De Reigerrs in Zijtaart heeft
misschien wel de grootste dansgarde in de regio. De club
heeft maar liefst rond veertig lieftallige jongedames in
haar midden die als dansmariekes De Reigers
vertegenwoordigen bij officiele gelegenheden. Vanavond
zal de dansgarde het elf-elf bal opluisteren in de
Brescsobar. Tijdensa het feest worden ook de jeugdprins
en de Raad van Elf uitgezwaaid.
|
|
Brabants Dagblad, 12 november 1988;
Veghelse Courant 16 november 1988 |
|
VOW steekt handen uit de
mouwen
 Door zelf flink de handen uit de mouwen te steken heeft
voetbalclub VOW de bestaande kantine fors uitgebreid en
is tevens omgedoopt tot clubhuis. Het nieuwe clubhuis
wordt op zaterdag 19 november officieel in gebruik
genomen. Burgemeester Isaac Keijzer van Veghel verrricht
's middags om half vijf de opening. Daarna is er van
vijf tot zeven uur een receptie. Zondag is er open huis
van elf tot zes uur 's avonds.
Secretaris Corr van der Aa: "We hebben een veel grotere
kantine, een nieuwe bar, nieuwe ruimte voor
kaderbijeenkomsten en jeugdactiviteiten, een kamertje
voor de masseur en voor de redactie van ons clubblad en
een klein vergaderkamertje." De uitbreiding is een
investering die op ruim twee ton is geschat. De leden
zelf hebben het leeuwendeel van het werk op zich genomen.
"De ruim 90 leden die we van Soffelt er bij hebben
gekregen zijn er nog allemaal. De jongens hebben het bij
ons goed naar de zin en hebben volop bijgedragen aan de
verbouwingsactiviteiten. Nu maar hopen dat de gemeente
Veghel een derde speelveld zal aanleggen."
|
|
Veghelse Courant, 16 november 1988 |
|
Stadssleutel Veghel nu
kompleet
 Afgelopen vrijdag vond in Veghel de officiele opening
van het carnavalsseizoen 1988-1989 plaats. De prinsen
karnaval met hun gevolg van Veghel, Mariaheide, Zijtaart
en Eerde waren te gast bij het gemeentebestuur. De
voorzitter van De Kuussegatters, de heer Piet van
Sambeek, was blij dat deze vorig jaar ingezette
seizoensopening" nu weer herhaald werden hoopte dat dit
een echte traditie gaat worden. Tijdens de
karnavalsdagen zal Veghel bestuurd worden door de
karnavalsprinsen, die dan vier dagen in bezit zijn
van de stadssleutels.
De heer Van Sambeek wees er in zijn toespraak op dat het
voor wijkverenigingen en andere organisaties steeds
moeilijker wordt om een ruimte te vinden om hun
karnavalswagens te bouwen. Daardoor dreigt de optocht
steeds kleiner te worden. Hij deed een dringens beroep
op de gemeente te bezien of er niet ergens geschikte
ruimte kan worden gevonden.
|
|
Brabants Dagblad, november 1988 |
|
De jeugd van V.O.W. C-1 in
het nieuw
 Onlangs kwam Frank van Schijndel, eigenaar van de
gelijknamige confectie b.v. uit Beek en Donk de C-1
jeugd van V.O.W> verrassen met nieuwe shirts. Een
weddenschap over het hoog houden van de bal met leider
A. Schepers was de aanleiding voor deze schenking. Al
jaren is Frank van Schijndel self ook aktief als
voorzitter, al is dit bij de veteranen. Daarom is het zo
mooi als deze mensen ook eens aan de jeugd denken.
|
|
Brabants Dagblad, 22 november 1988 |
|
De mooiste voortuin
  De tuin van J. (Has) Vissers die de hoofdprijs heeft
gewonnen in de tuinen- en balkonnen-wedstrijd in Veghel.
|
|
Veghelse Courant, 23 november 1988 |
|
VOW kantine omgebouwd tot
clubhuis
 Na acht maanden de handen flink uit de mouwen te hebben
gestoken heropende jongstleden zaterdag burgemeester
Keijzer van Veghel onder redelijke belangstelling het nieuwe clubgebouw van VOW.
 De burgeneester stelde dat de
gemeente de noodzaak van een derde veld wel inzag, maar
hij vroeg wel enig begrip en ruimte om te komen tot
verwerving van de grond. De burgemeester herinnerde de
aanwezigen eraan dat het 25 jaar geldenm in 1963, Frans
van de Mosselaar was, die aan de wieg van het eerste
speelveld en kleedlokaal (hok) stond. Nu is het zijn
zoon Hans van de Mosselaar geweest die de grote animator
was achter deze uitbreiding. Samen met Hans van de
Mosselaar verichtte de burgemeester de openingshandeling
door het op de wand schroeven van een gedenkplaat.
|
|
Brabants Dagblad, 23 november 1988 |
|
Voorstelling Zijtaarts toneel
 De Zijtaartse Toneel Vereniging zet zaterdag en zondag
de klucht in drie bedrijven 'De neie weg' op de planken.
De voorstelling begint telkens om acht uur in de
Korenmolensteen. De klucht handelt over de noodzaak van
de aanleg van een rondweg om het dorp. Maar daarvoor
moeten de boeren grond verkopen. En vooral in het geval
van boer Brink zorgt dat door de nodige verwikkelingen.
De rollen worden gespeeld
door Noud van Asseldonk, Oda van de Tillaart, Wim van
Hoof, Roland van de Meerakker, Hetty van de Kamp, Jan
Habraken, Riek van Boxmeer, Jose van Zutphen, Jan van
Zutphen en Paulien van de Crommenacker. De regie is in
handen van Joos Vollenbergh.
|
|
Brabants Dagblad, 25 november 1988 |
|
Op zondag 27 november komt
Sint-Nicolaas naar het Veghelse kerkdorp Zijtaart, waar hij vergezeld van zijn Pieten om twee uur aan zijn
rijtour begint. De route gaat dan vanaf de Pastoor
Clercxstraat, Bresser, Voortstraat, Keslaerstraat,
Rwibroekstraat en Dorpplein. Fanfare Sint Cecilia zal de
Sint op zijn tocht begeleiden.
Op het dorpsplein wordt Sint verwelkomd door het comite
en een grote menigte kinderen. Daara vertrekken de
kinderen tot en met groep 4 naar zaal Versantvoort en
die van groep 5 tot en met 8 naar de gymzaal voor een
Sinterklaasfeestje en een traktatie.
|
|
Brabants Dagblad, 29 november 1988 |
|
Jubilarissen bij kerkkoor
Zijtaart
Tijdens het jaarlijkse St.-Cecoliafeest heeft het
Zijtaartse zangkoor afgelopen vrijdagavond twee
jubilarissen gehuldigd. Marinus van Nunen en Wim Scheves
zijn beiden veertig jaar lid van het koor. Ze ontvangen
uit handen van pastoor Magis de gouden medaille van
verdienste van de Gregoriusvereniging. Namens alle
koorleden ovehandigdede voorzitter van het koor de
jubilarissen een cadeau.
|
|
Brabants Dagblad, 29 november 1988 |
|
Postbesteller Harrie van de
Linden uit Zijtaart is op het Veghelse
voorsorteercentrum aan de Frisselsteinstraat door
directie en collega's uitgezwaaid. De postbesteller
maakt na 35 jaar trouwe dienst van de VUT-regeling.
Van de Linden was de laatste jaren wekzaam als
sorteerder op de afdeling postbussen. Als postbesteller
maakte hij zijn dagelijkse route in Oranjewijk en het
buitengebied Dorshout.
|
|
Brabants Dagblad, 29 november
1988 |
|
Enthousiasme bij toneel
Zijtaart
Dat de Zijtaartse Toneelvereniging erg populair is in
haar omgeving bleek het afgelopen weekeinde. Zaterdag en
Zondag bracht de groep 'Een neie weg' op de planken en
beide avonden trok het toneelgezelschap een volle zaal.
Er bleek zoveel belangstelling voor het stuk, dat
telkens weer stoelen moesten worden aangedragen om de
mensen niet teleur te stellen.
Het stuk 'Een neie weg' was toepasselijk voor Zijtaart
en daarom ook trok het wellicht een buiten verwachting
grote belangstelling. Een mooi stuk ook, dat in het
Drents werd geschreven, maar door Noud van Asseldonk en
zijn vrouw Will werd omgezet in het Nederlands. De
spelers brachten het in eigen dialect.
De toneelgroep kwam ook met een aantal debutanten op het
podium, maar dat was nauwelijks merkbaar. Iedereen bleek
in staat door gevoelens en emoties het juiste typetje
neer te zetten. De groep met wat jongeren en ouderen
hield elkaar goed in evenwicht. De degelijke
acteerprestaties leidden tot menig lachsalvo.
Joos Vollenbergh uit Zeeland wist de verschillende
acteurs en actrices tot een eenheid te brengen. Hijzelf
was vol lof over het gebodene. "De groep heeft het
fantastisch gebracht zo je het graag zou willen. Dat
heeft de mensen een plezierige avond bezorgd. Ik heb
bewondering voor mensen die dat zo kunnen."
|
|
Brabants Dagblad, 15 december
1988 |
|
 C. Mollen verlaat basisschool
Zijtaart
Bijna dertig jaar geleden tufte de jonge Cornelis Mollen
op zijn motor door Zijtaart. De hobbelige keienweg noopte
hem er toe meer naast dan op de weg te rijden in het
Veghelse kerkdorp, herinnert Cornelis Mollen (56) zich
nu, aan de vooravond van zijn afscheid van de Zijtaartse
Edith Steinschool. Maar juist het landelijke, wat
rustige karakter van het dorp, is hem al die jaren
blijven aanspreken. "Ik heb bewust gekozen voor een
kleiner dorp. De grote stad hoefde voor mij niet."
Mollen startte zijn onderwijsloopbaan in Nijmegen, de
plaats waar hij de kweeksschool volgde, Hij werkte
vervolgens in Keldonk, Batenburg en Hernen voordat hij
uiteindelijk de definitieve overstap naar Brabant waagde.
Dat hij in zijn nieuwe betrekking ook een huis kon
krijgen, speelde mee bij de sollicitatie.
Cor Mollen begon als meester voor de tweede en derde
klas van de Jacobusschool voor jongens. In Zijtaart was
het onderwijs toen nog strikt gescheiden, de
Franciscanessen hadden de meisjes onder hun hoede. Maar
Mollen moest door ziekte van het schoolhoofd al snel de
leiding op zich nemen. Hij was van 1968 tot 1973
waarnemend hoofd en werd in 1973 hoofd van de Edith
Steinschool waarin inmiddels de meisjes- en
jongensschool waren samengegaan.
Cor Mollen laat zich lovend uit over de Zijtaartse
gemeenschap. "De mensen krijgen van mij een pluim. Ik
heb nooit tevergeefs een beroep op ze gedaan en het
vereniginsgleven bloeit hier. Ik heb daar zelf ook met
veel plezier deel van uitgemaakt. Onder meer in het
Oranjecomite, de Stichting Zijtaarts Belang en de
parchiele werkgroepen. Ik heb dat bewust gedaan. Want ik
denk dat je als school ook je plaats moet innemen in
zo'n gemeenschap. Om de relatie goed te houden. En die
is hier altijd goed geweest. Het is een mensvriendelijk
dorp. Misschien dat daarom hier van overspannenheid of
stress geen sprake is", vermoedt Mollen.
Maar ook aan het gemoedelijke Zijtaart gingen de
ontwikkelingen in het onderwijs niet voorbij. "Vroeger
was het allemaal heel voorspelbaar. Je wist precies
welke dag waar je aan toe was. Werkoverleg met de
collega's hadden we altijd als we buiten op de
speelplaats surveilleerden. Vergaderen deden we
eigenlijk nooit."
Inmiddels ontkomt het hoofd van de Zijtaartse
basisschool er niet aan om minstens een paar keer in de
week te vertgaderen. "Er is veel meer management in de
sschool gekomen, we kunnen niet meer zonder overleg. Maar
dit soort onderwijs is ook goed. Als je met deze manier
van werken zorgvuldig en goed kunt omspringen, kun je
verantwoord onderwijs garanderen. Ik zou de klok ook
niet meer willen terugdraaien."
"Hier op school noemen ze me nog allemaal 'meneer'
Mollen, zegt hij. "Je hebt in zo'n dorp toch een bepaald
aanzien, bent ook voor mensen een vertrouwenspersoon. De
mensen kwamen nogal eens om raad." Of dat na 1 januari
ook nog zo is, moet blijken. Dan sschuift Cor Mollen de
lade van zijn bureau definitied dicht. Hij maakt
dankbaar gebruik van de Dop-regeling, waardoor oudere
leerkrachten veervroegd uit kunnen treden. "Het is een
aantrekkelijke regeling. Je zou onverstandig zijn om er
geen gebruik van de maken", vindt Mollen.
Vandaag nemen de kinderen afscheid van hun schoolhoofd.
Vrijdag is er om drie uur een receptie voor genodigden
en vanaf zes uur kunnen andere belangstellenden afscheid
nemen.
|
|
Brabants Dagblad, 22 december
1988 |
|
Twee muzikanten van fanfare
Sint Cecilia uti Zijtaart zijn uitgenodigd om deel te
nemen aan de Brabantse kampioenschappen voor solisten op
zaterdag 11 februari te Vught. Het zijn Marieke van
Zutphen (alt-saxofoon) en Walter van de Berkmorel (schuiftrombone).
Van de Berkmortel promoveerde onlangs naar de eredivisie.
Op een concours te Reek behaalden Gijsbert van Cuyk en
Gert-Jan van Asseldonk, beiden op bugel, een eerste
prijs, evenals Albert van Zutphen op schuif-trombone en
Juriaan Banens op tenor-saxofoon.
|
|
Brabants Dagblad, 22 december
1988 |
|
In zaal De Beukenhof in
Odiliapeel wordt vanavond weer een liederenhofke
gehouden. Een avond gezellig en ongedwongen zingen en
genieten van diverse optredens. Dit keer is dat onder
meer het duo Zullie uit Zijtaart en een groep uit Veghel
die Ierse volksmuziek brengt.
|
|
Notulen ponyclub |
|
Activiteiten van ponyclub De
reigertjes in 1988
4 april: concours te Erp
10 april: concours
17 april: concours in de Schaijkse bossen
1 mei: concours te Zeeland
8 mei: concours te
Zijtaart. Beker voor de best paraderende kleine afdeling.
15 mei: concours in Odiliapeel
3 juli: concours
25 september: concours
|
|
Brief aan Martien van
Asseldonk in Sri Lanka op 31 december 1988 |
|
Destijds hadden we een
groepje dat jongerenmissen in elkaar zette (Tineke van
Asseldonk en Jan Habraken zaten er ook in). Het was
altijd heibel met pastoor Verra. In plaats van dat hij
de zaak ondersteunde of tenminste gedoogde, brak hij
alles tot de grond toe af. Een stuk of drie
jongerenmissen met een kerk vol volk en de puf was eruit.
Ik weet nog dat de pastoor onze misboekjes onder censuur
zette en een keer een helemaal gereed-zijnd
proef-eksemplaar middendoor scheurde. Dat was de bekende
druppel.
Slechter kan haast niet zou je zeggen, maar die pastoor
die ze nu uit België hebben laten komen is helemaal
rampzalig. Het is een bekend feit dat de kerken stilaan
leeglopen, maar deze goede herder doet er werkelijk
alles aan dat proces in Zijtaart binnen de kortst
mogelijke tijd te voltooien. Er zijn in Zijtaart wat
initiatieven om de bevolking bij het geestesgebeuren in
de kerk te betrekken, maar verder dan het laten
voorlezen van een duffe lezing door wat veertigers en
vijftigers (met respekt) komt men amper. Behalve dan dat
er ook een jongerenkoor is met een tekstgroep.
En nu komt het verhaaltje: deze groep had een nachtmis
(19.00 uur) in elkaar gezet. Pastoor Magis(traat) belde ongeveer een uur tevoren iemand van de tekstgroep
op (ik meen Ad van Nunen of Pietje Steenbakkers (van de
Tillaart)) dat hij met een hoop onderdelen niet eens
was… Maar ja, wat kun je binnen die tijd nog veranderen?
Niet veel natuurlijk en de tekstgroep had daar ook
helemaal geen zin in.
De mis zelf was een ramp: de pastoor, die nu eenmaal de
microfoon voor zich heeft!, deed waar hij zin in had en
liet het koor en de tekstlezers min of meer barsten.
Bepaalde lezingen werden gewoon overgeslagen en het koor
moest maar zien of en hoe man aan de beurt kwam.
Schandalig en ontmoedigend, maar wat doe je eraan? Een
ding kun je in ieder geval doen en dat deden ze na de
mis: de pastoor werd bij de kerkdeur opgewacht en flink
op zijn donder gegeven. Met een krachtige smak werd de
kerkdeur dichtgesmeten en onze geestelijke vader vertrok.
Rchting Ter Schure?
|
|
Foto's: collectie Aard van
Hoof (eerste vier) en Jong Nederland (laatste vier) |
|
In de laatste week van
december werd de traditionele hike (voettocht) gehouden
door de junioren van Jong Nederland.
   
   
|
|
Brief van Jan van den oever aan Martien van
Asseldonk in Sri Lanka op 31 december 1988; foto:
collectie Aard van Hoof |
|
Zo op het einde van het jaar
zijn er altijd tal van aktiviteiten. Wiljan van Hoof had
(via Jong Nederland) een Top-100-Allertijden voor
Zijtaart op touw gezet. Zo’n 80 Zijtaarders hadden hun
persoonlijk Top 10 ingeleverd en het resultaat daarvan
werd gisteravond bij Ton de Rooij gedraaid. Het was mooi
druk en het bier smaakte goed. De muziek was uiteraard
over het algemeen goed. Wat gegevens: veel platen van
Dire Straits en U2, teveel hardrock, en de Top 3:
1.Hotel California, 2. Money for Nothing, 3. Meat Loaf.
|
.jpg)
.jpg)
.jpg)
