Geschiedenis van Zijtaart

Kroniek van het jaar 1975

Brabants Dagblad, 6 januari 1975.		Op 4 januari 1975 werd het prinsenbal gehouden. Jan van Uden werd Prins Jan I. 'Zijtaarts nieuwe carnavalsprins heet Jan de I. Hij zal - juist uit zijn ei verlost - over carnavalvierend Zijtaart de scepter zwaaien. De nieuwe prins werd zaterdagavond 'onthuld' in zaal Ketelaars te Zijtaart, waar met het prinsenbal het carnaval 1975 werd ingeluid. En dat feest werd opgeluisterd door een show van de dansmariekes en muziek van de blaaskapel De Boemelaars en het orkest van de Micro Stars. Om precies elf minuten over elf werd het ei, waarin zich de nieuwe prins bevond, door de hoge raad binnengedragen en werd afscheid genomen van de oude prins Harry I, en toen prins Jan I uit het ei gekropen was, gingen onderscheidingen van hand tot hand.' Er werden onderscheidingen uitgereikt aan twee leiders van de blaaskapel, Albert van Zutphen en Bert Raaijmakers.
Brabants Dagblad, 11 januari 1975.		'Driek Schepers (84) en Marie Schepers – van Hamond (82) vierden gisteren in Zijtaart hun diamanten huwelijksfeest. Toen zij in 1915 trouwden kwamen zij in de buurtschap Zondveld in Zijtaart te wonen en ze zijn daar gebleven tot 1972 toen zij in het Eerdse bejaardenhuis hun intrek namen. Het paar heeft 10 kinderen, 56 kleinkinderen en 24 achterkleinkinderen. Vroeger ging de bruidegom te voet naar de Helmondse markt, omdat hij daar de hoogste prijs voor zijn eieren kreeg. Later ging Driek met de tijd mee en schafte hij een fiets aan. Het feest begon met een mis gevolgd door een druk bezochte receptie in zaal Ketelaars.'
Veghelse Courant, 9 januari 1975.		De leiding van Jong Nederland en het KMG hadden op maandag 13 januari in de aula van de school een kontaktbijeenkomst. Er werd gesproken over de noodzaak een rechtspersoon (vereniging of stichting) te vormen. Het Nationaal Bureau in Utrecht had hiervoor alle aandacht gevraagd.
Veghelse Courant, 16 januari 1975.		Op zaterdag 18 januari organiseert de carnavalsvereniging een rikavond in zaal Ketelaars, waar prachtige prijzen aan verbonden zijn. De hoofdprijs is een seervies en verder waardevolle prijzen, onder andere een tinnen klok. De rikavond begint om 20.00 uur.
Veghelse Courant, 23 januari 1975.		Op vrijdag 31 januari, aanvang 20.00 uur, worden alle bejaarden van Zijtaart, vanaf 60 jaar, verwacht in zaal Ketelaars, voor de jaarlijkse carnavalsavond. Op deze avond zullen Prins Jan den Urste, Raad van Elf en alle dansmariekes present zijn. Verder zullen diverse artisten op deze avond optreden, zelfs zal er voor de eerste keer een buutreedner uit Veghel naar Zijtaart komen en wel Pieter van de Burgt. 't Belooft dus weer een gezellige avond te worden,
Brabants Dagblad, 3 februari 1975.		'Op uitnodiging van het NKV in Zijtaart heeft woensdagavond een forum bestaande uit leden van de Arbeidsfractie het wel en wee in Zijtaart onder de loep genomen in de aula van de Edith Stein-school. Aanwezig waren een groot aantal belangstellenden. Van de Veghelse fractie waren aanwezig mevrouw R. van de Broek - van Doorn en de heren H. van de Donk, J. van Asseldonk, P. Leistra, Jan Nikkelen en G. Berends. (..) Het gemis van een telefooncel is een doorn in het oog. Al van 1971 af trekt men aan de bel (..) Een heet hangijzer is ook het ontbreken van een gymnastiek-annex sportzaal. Omdat de wettelijke normen niet aanwezig zijn, lijkt men in Zijtaart verder van huis dan ooit tevoren. De voorwaarden voor de bouw zijn onlangs verzwaard door het verleggen van de norm van een acht- naar een twaalfklassige school om voor een gymzaal in aanmerking te komen. (..) Het Veghels gemeentebestuur staat volkomen achter de wensen van Zijtaart, maar kan niet buiten de wettelijk gestelde grenzen treden (..). Uit het publiek kwamen reacties als: 'handtekeningenacties', 'op naar Den Haag', 'Kinderen thuis van school'. Het liep echter allemaal wel los. De Arbeidersfractie hoopte dat het bezoek dat minister Van Doorn van CRM in maart aan Zijtaart brengt wellicht een lichtpuntje in deze affaire kan zijn. NKV-voorzitter Van de Ven deed een beroep op de jongeren om bijeenkomsten waar gemeentelijke jeugdzaken aan de orde komen bij te wonen. Een ander punt was de verharding van het rijwielpad van Corsica naar de verkeerslichten bij de Veghelse brug. De veiligheid van de schooljeugd wordt hiermee optimaal gediend, omdat dan geen gebruik hoeft te worden gemaakt van de gevaarlijke oversteek bij de Corridor.'
Notulen vergaderingen kerkbestuur, 3 februari 1975.		De leidsters en leider van Jong Nederland en het KMG hebben bij het kerkbestuur een verzoek ingediend om de gildehal welke gebouwd is aan de pastorie, uit te mogen breiden en te moderniseren. Dan zullen zij er van af zien de noodkleuterschool te gaan gebruiken. Jan van de Ven gaf de overige leden van het kerkbestuur daar uitvoerige informatie over. Op het ogenblik is het noodlokaal nog steeds niet in gebruik en staat waardeloos te verrotten. Ook is de samenwerking tussen KPJ en de Jeugdbeweging soms moeilijk, het is voor Jong Nederland en KMG beter een eigen ruimte te hebben. Getracht zal worden om op zeer korte termijn een gesprek te hebben met Jong Nederland en KPJ om op zeer korte termijn te proberen de noodkleuterschool in de richten voor alle jeugdbewegingen.
Veghelse Courant, 7 februari 1975.		Op vrijdag 31 januari was het karnaval voor de bejaarden. De judoklub en de KPJ gaven demonstraties. De oudste bejaarde, Jansje Reijbroek, kreeg een onderscheiding in de orde van de veevoederzakken. Enkele Zijtaartse mensen deden schetsjes en voordrachten. De orde van verdiensten kregen Theo van Eert, Harry van Nunen en Willy Henst, de orde van de sjouwers was voor Henk Brugmans en die van de raddraaiers voor mevrouw Simons. Tot slot kregen Christ en Mien Ketelaars, die binnenkort de Brescobar gaan verlaten, van Prins Jan den Urste een onderscheiding in de orde van de Biertappers, wat zij 15 jaar gedaan hebben.
Veghelse Courant, 23 januari en 7 februari 1975.		'Oproep! De voorbereidingen voor carnaval zijn weer in volle gang; ook in het buurtschap Lochten Timmer. Dat ons buurtschap zijn naam eer aan doet, hebt u al enkele jaren tijdens de karnavalsoptocht kunnen konstateren.' Het carnavaleske stukje vermeldt verder dat hun wagen niet onder de brug of verkeerslichten door zou kunnen en verzoekt B&W de brug te verhogen. Met dit stukje nam voor het eerst een groep die aan de Zijtaartse carnavalsoptocht deel nam een carnavalsnaam aan. In een vervolgstukje van Lochten Timmer twee weken later werd medegedeeld dat de wagen in Schijndel mee zal doen. 'Verder hebben we vanuit Veghel geen enkele reactie binnen gekregen op onze noodkreet. Veghel schijnt zich trouwens van noodkreten buiten de bebouwde kom nooit iets aan te trekken.' Het stukje stelt voor om Eerde en Zijtaart maar bij Schijndel te voegen. 'Wellicht krijgen we dan binnen enkele maanden een gymzaal in Zijtaart.'
Veghelse Courant, 7 februari 1975; foto's: collectie Martien van Asseldonk.		Op de foto's: de winnende wagen 'Loekie de Leeuw' van 'Lochten Timmer'. Op de laatste foto: Mien, Piet en Jaan van Asseldonk en rechts Tineke van Asseldonk. Op 7 februari brachten Prins Carnaval en Raad van Elf een bezoek aan het klooster. Op 8 februari werd de carnavalsoptocht in Zijtaart gehouden worden. De start was bij café Van de Sanden op Zondveld. Vandaar ging de optocht naar de Zuid-Willemsvaart en eindigde op het Dorpsplein. Op zondag 9 februari werd in Veghel meegereden. Op maandagmiddag was er de carnavalsviering voor de schooljeugd.
Foto's collectie Martien van Asseldonk; Brabants Dagblad, 18 februari 1975.		De heer en mevrouw Van de Middegaal - van Bakel (beiden 75 jaar) hebben gisteren het feit herdacht dat zij 50 jaar geleden in het huwelijksbootje stapten. Het echtpaar woonde na zijn huwelijk in Dinther op een boerderij van het kasteel Zwanenburg. In 1927 verhuisde het paar naar Oss, om daarna neer te strijken in Lieshout, waar de heer Jan van de Middegaal 30 jaar in de paarde- en veehandel gewerkt heeft. In 1959 kwamen de beide echtelieden in Zijtaart wonen, aan de Pastoor Clercxstraat 24, waar ze nu nog steeds in uitstekende gezondheid wonen. Gistermiddag is er voor het gouden paar een mis opgedragen en in café Ketelaars hebben velen uit Zijtaart en omgeving de heer en mevrouw Van de Middegaal tijdens de receptie gelukwenst.
Veghelse Courant, 5 maart 1975.		Op zaterdag 8 maart zal de carnavalsvereniging De Reigers het halfvastenbal organiseren in zaal Ketelaars, aanvang 20.00 uur. Iedereen is op deze avond welkom. Mag eventueel gecostumeerd. Het bekende orkest de Micro Stars zal er voor zorgen dat we nog eens lekker door kunnen zakken.
Veghelse Courant, 12 en 19 maart 1975.		Woensdag 19 maart is er wee kienen in zaal Ketelaars met als hoofdprijs een prachtig vouwbed. De organisatie is in handen van carnavalsvereniging De Reigers. Op zaterdag 22 maart organiseert de carnavalsvereniging een rikavond in zaal Ketelaars, aanvang 20.00 uur. Iedereen is hier welkom. Er zijn weer prachtige prijzen beschikbaar gesteld.
Foto: collectie rijvereniging.		De rijvereniging gaf acte de presence bij het huwelijk van Harrie van Berkel.
Notulen vergaderingen kerkbestuur, 11 maart 1975.		Het kerkbestuur zal aan de gemeente vragen om bloembakken op het kerkplein te plaatsen om zo het parkeren tegen te gaan. De pastoor was ziek en niet aanwezig. Het kerkbestuur praat over diens huisbezoeken. Men wil dat die dat doet.
Veghelse Courant, 21 maart 1975.		Bertus Raaijmakers is de nieuwe secretaris penningmeester van fanfare St. Cecilia. 'Zondag al was er de eerste bestuursvergadering en goed samenspel met de supportersclub, die grote plannen heeft om de financiële problemen te verlichten. Met Pasen start men met een fancy-fair. De besturen hebben grote en grootse plannen. Als de leden mee willen werken zal er een plaatopname geschieden. Er zal dan wel muziek gemaakt moeten worden. Er is definitief besloten om op concours te gaan. Het is namelijk een feit dat men degradeert als men niet op concours gaat. Derhalve zal er flink aangepakt moeten worden. (..) Er zullen bovendien pogingen gedaan worden om het repetitiebezoek te stimuleren. Uit de annalen van St. Cecilia zal men later kunnen distilleren "De eerste vergadering van Bertus begon met grof geschut".
Veghelse Courant, 28 februari 1975.		De Supportersclub van Fanfare St. Cecilia uit Zijtaart organiseert in samenwerking met de Fanfare op eerste en tweede paasdag een grote fancy-fair. Jong en oud kan zich kostelijk vermaken in onder andere de volgende stands: een grabbelton met leuke prijzen voor de allerkleinsten onder ons, een enveloppenspel vol met leuke verrassingen, potten gooien, schiettent, sjoelen, barakken met prachtige dagprijzen en als klap op de vuurpijl het rad van avontuur met geweldige prijzen. (..) De fancy-fair vindt plaats in het verenigingsgebouw te Zijtaart op 30 en 31 maart a.s.'
Notulen vergaderingen kerkbestuur, 1 april 1975.		Pastoor Versteijnen zal in de zomer bij goed weer één dag per week op huisbezoek gaan. Het kerkbestuur wil proberen een jongerenmis van de grond te krijgen.
Foto's: collectie Martien van Asseldonk.		Op 5 april 1975 won Jong Nederland Zijtaart de eerste prijs op een matbaltoernooi dat te Zijtaart gehouden werd.
Doc. GAvB.		Op 10 april 1975 bezochten de bejaarden de huishoudbeurs.
Veghelse Courant, april 1975; foto's: collectie Oda Timmers.		In Beers werden het afgelopen weekeinde de distrikwedstrijden gehouden voor alle Jong Nederland en K.M.G. afdelingen in de Distrikten Land van Cuijk en Veghel. Er werd in de zogenaamde zeskampspelen enorm gestreden om de eerste plaats. De wisselbeker was reeds twee opeenvolgende jaren in het bezit van de afdeling Dinther, en deze wilden natuurlijk deze trofee in hun bezit houden. Na spannende strijd wisten de Zijtaartse Rakkers beslag te leggen op de eerste plaats en kwamen hierdoor in bezit van de zo fel begeerde wisselbeker. Niet minder dan 16 ploegen meisjes van het K.M.G. en 9 ploegen Rakkers namen aan dit toernooi deel. Door de Edelachtbare Heer Burgemeester van Beers werden na afloop de prijzen uitgereikt. Zijtaart zal nu het distrikt Veghel gaan vertegenwoordigen bij de Provinciale wedstrijden die op 26 en 27 april in Loon op Zand zullen worden gehouden.
Foto's: collectie Oda Timmers.		De Rakkers speelden geregeld in de Bulten. Deze foto's zijn gemaakt in april 1975.
Foto's: archief Jong Nederland.		Op 18 april 1975 organiseerden Jong Nederland, de Rakkers en het KMG een gezamenlijke ouderavond in de aula van de Edith Steinschool.
Veghelse Courant, 16 april 1975.		Op zaterdag 19 april organiseert de Carnavalsvereniging De Reigers in zaal Ketelaars een rikconcours, waaraan iedereen deel kan nemen. Er is gezorgd voor prachtige prijzen. De avond begint om 20.00 uur.
Foto's: collectie Martien van Asseldonk.		Op 26 april namen Jong Nederland en het KMG deel aan het districtstoernooi in Beers.
Doc. GAvB.		28 april 1975: De bejaarden van Zijtaart hebben een uitstapje naar het Keukenhof.
Veghelse Courant, mei 1975; doc. GAvB; foto: BHIC.		Op 29 april 1975 kreeg Gerard (beter bekend als Graard) van Boxmeer een Gouden Koninklijke onderscheiding verbonden aan de orde van Oranje Nassau, vanwege zijn vele verdiensten voor de gemeenschap. Hij bekleedde de volgende functie's: - 1946-1972: bestuurslid van de coöperatieve zuivelfabriek; 1959-1962: ondervoorzitter; 1963-1977: voorzitter; vanaf 1977: ere-voorzitter - 1949-1970: lid van de gemeenteraad (met een onderbreking van 4 jaren 1955-1958), gedurende die hele periode voorziter van het stembureau, lid van de Agrarische Commissie, plaatservangend lid van de kommissie van advies voor het vorderen van woonruimte en lid van de Gemeentelijke Kredietbank - 1954-1977: bestuurslid van de CAV, afdeling Zijtaart, ook enige tijd voorzitter - 1955-1972: bestuurslid van de NCB, afdeling Zijtaart, ook enige tijd voorzitter; contactpersoon voor de vezekeringen, vanaf 1972: ere-voorzitter, gedurende 15 jaar contactpesoon voor de verzekeringen van de NCB - 1974-1984: lid van de commissie Verzorging Agrarische Bedrijven - 1977: lid van de commissie Oudheidkundige Namen voor Zijtaart, voor het streekarchivaat in Veghel - 1975-1983: vertegenwoordiger van het bestuur van de Bejaardenbond Zijtaart in het Open bejaardenwerk Veghel. - Vanaf 1949: bestuurslid en collectant van het Wit-Gele Kruis, afdeling Zijtaart - Bestuurslid en collectant van het Oranje-comité Zijtaart (teruggetreden in 1962) - Van 1960 tot 1970 bestuurslid van de Stichting Zijtaarts Belang - Bestuurslid van de RK landbouwschool Veghel - Secretaris en collectant van de RK Universiteit, afdeling Zijtaart - Eiercentrale Roermond
Veghelse Courant, 14 mei 1975.		Op zaterdag 17 mei organiseert de Carnavalsvereniging De Reigers in zaal Ketelaars een rikconcours, waaraan iedereen deel kan nemen. Er is gezorgd voor prachtige prijzen. De avond begint om 20.15 uur. Tevens kan men op deze avond het geluk beproeven op het biljart met de bekende dobbelsteen, waar ook prachtige prijzen voor zijn.
'Zijtaart', 44.		In 1975 werd het verenigingsgebouw verkocht aan de firma Van Boxmeer.
Foto: collectie Oda Timmers.		De Rakkers namen deel aan het provinciaal rakkertoernooi in Loon op Zand.
'Zijtaart', 51; Notulen vergaderingen kerkbestuur, 15 mei 1975.		Op 15 mei 1975 volgde Chris van Helvoirt Jan van de Ven op in het kerkbestuur. Chris zou tot 1983 deze functie vervullen.
Brabants Dagblad, 1975.		De families Bert Kanters, Corsica 12 (op foto), Adriaan van de Tillart, Doornhoek 5, en Jan van Boxmeer, Krijtenburg 12, behaalden een derde prijs met de ervenwedstrijd.
Veghelse Courant, 6 juni 1975; Brabants Dagblad, juni 1975; foto: BHIC.		Inspectie van de overgedragen weg Corsica-Reibroekstraat door het gemeentebestuur, de Heidemij en de firma Van Lee. De verbindingsweg tussen Zijtaart en de provinciale weg, Corsica en Reibroekstraat, is officieel opgeleverd. "Vaak was in het verleden deze weg aan de orde," aldus de burgemeester, "nu is het dan zover." De weg is bestemd voor het verkeer naar Zijtaart en niet voor het doorgaande verkeer. Namens de Zijtaartse gemeenschap dankte raadslid Antoon van de Ven.
Brabants Dagblad, juni 1975.		Duizend KPJ aspiranten in touw in Bakel Een duizendtal jonge supporters, sporters en sportsters in de leeftijd van 11 tot en met 14 jaar heeft zondag in Bakel onder ideale weersomstandigheden deelgenomen aan de zevende K.P.J.-aspiranten inerkring-sportdag. Deze duizend jongeren vertegenwoordigeden 49 afdelingen uit negen kringen. Het programma, ten dele folkloristisch en ten dele sportief, tok in deze vakantieperiode toch nog 1500 belangstellenden, die de sfeer op het goed geoutilleerde sportpark Geeneind nog verhoogden. Tot de programma-onderdelen behoorden gymnastiek, volksdans, piramidebouw en als speciale oefening een driedelige jazzoefening. Prijzen voor Zijtaart: Jongens, aspirant-oefening kampklasse: 1. Zijtaart Piramide vrije insschrijving: 3. Zijtaart
Foto's en informatie van Jan van den Oever.		Deze foto is gemaakt op een sportdag voor de aspiranten van de KPJ in Bakel. Het was het eerste jaar dat Jan van den Oever sportleider was van de aspiranten. Voor de namen bij de linkse foto, zie fotogalerij 1971-1980.
Foto's: Jan van den Oever.		De overwinning werd gevierd bij Christ Ketelaars. Voor de namen bij de linkse foto, zie fotogalerij 1971-1980.
Foto's: Jan van den Oever.		Ook de groten van de KPJ vierden daar hun overwinning. Voor de namen bij de linkse foto, zie fotogalerij 1971-1980.
Brabants Dagblad, juni 1975.		'Zijtaart heeft er – noodgedwongen – lang op moeten wachten, maar binnenkort wordt dan toch begonnen met de bouw van een gymnastieklokaal. De gemeenteraad behandelt aanstaande donderdag het voorstel van B&W om de zaal te bouwen. Gezien het grote belang voor de gemeenschap van Zijtaart en vooral de jeugd, zal wel geen raadslid het in zijn of haar hoofd halen tegen dit plan nee te zeggen... Zijtaart zat met de handicap dat de gemeenschap feitelijk te klein was voor een gymzaal, daarvoor was geen urgentieverklaring van de minister voor te krijgen. In april werd het systeem van urgentieverklaringen voor gymzalen afgeschaft en de verantwoordelijkheid voor de bouw van gymzalen werd naar de gemeentebesturen gedelegeerd. Men heeft meteen de koe bij de horens gevat. De bouw, beheer en verhuur van de zaal zal door de gemeente gebeuren.'
Foto: archief Jong Nederland.		Van 18 tot 21 juni 1975 liepen de Zwaluwen van het KMG mee met de Veghelse avondvierdaagse.
Foto's: collectie Martien van Asseldonk.		De junioren van Jong Nederland gingen in 1975 op kamp naar Beers.
Kampverslag van Martien van Asseldonk		Zaterdag, 12 juli 1975 Vrijdagavond terug van vakantie, meteen jarig en feest, laat naar bed. Geen wonder dat ik zaterdagmorgen om 9 uur met maar één oog open de deur van de gildehal open ben wezen doen. Maar ja, Willy Henst had geen sleutel, die was ie verloren, zei hij. Toch goed bekeken van Willy. Enfin. Om 10 uur kwam de vrachtwagen. Pietje van de Hurk en Christ van de Ven reden mee om ginds alvast de keuken en zo op te ruimen. Om 2 uur vertrokken wij met goede moed richting Beers. Luid bellend passeerden we het bordje van de bebouwde kom. Er stond een flink windje wat af en toe wat moeilijkheden gaf, omdat ik met één hand een doos aardappelen achter op m’n fiets moest ondersteunen en de wind af en toe onder mijn hoedje schoot, zodat ik dan heel even acrobatisch met losse handen moest gaan rijden. Toch geen brokken gemaakt. Die kwamen reeds in Volkel, waar ’n winkelende huisvrouw d’r auto half op de weg geparkeerd had. Deze auto werd te laat opgemerkt door Huub van der Heijden, die er met volle vaart achterop knalde. Willy Henst en ik reden voorop en waren al ongeveer 50 meter verder, toen we het rumoer opmerkten. Huubs fiets bleek voor helemaal in elkaar te zitten. Wonder boven wonder géén slag in zijn wiel. Omdat we er met z’n allen toch niets aan konden doen, reed ik met de groep alvast door naar Beers, waar we zonder verdere ongelukken arriveerden. De slaapplaatsen werden klaar gemaakt. De zes grootsten wilden graag apart liggen. Da mocht. Willy arriveerde ongeveer een half uur later. De fiets was door ’n hulpvaardige buurman weer rijvaardig gemaakt. De auto was alleen maar wat vuil, en ’n flinke deuk in de bumper werd door de geschrokken bestuurster niet opgemerkt. Ook Huub was flink geschrokken. Het duurde nog tot de avond voordat Huub zijn spraakwater weer terug had. Om ongeveer 5 uur vertrokken we voor ’n verkenningstochtje naar de Gasselse bossen. We waren omgereden over Linde. Mooie bossen. We hadden er nog enkele foto’s geknipt bij de molen en op ’n brug. Plotseling stond Willy stil en ging vol ontroering aan het toneel spelen (struif bakken). Het bleek dat hij op dezelfde plek ook al eens struif had staan bakken, bijna 10 jaar geleden op ’n kamp met de senioren. Nadat we nog ’n keertje het trimparcours gelopen hadden, werd de terugtocht begonnen. De jongens hadden blijkbaar haast. Er waren er enkelen die wisten ’n wegje binnendoor door de velden. Dat ‘weggetje binnendoor’ bleek ’n doodlopend weggetje en de gedeserteerden sloten later weer hijgend achter het peloton aan. Ondanks verbieden en waarschuwen reden de meesten toch alvast vooruit. Geen nood. In Beers reden we met de ‘hele’ groep (nog 3 man) naar de friettent en we trakteerden de ‘hele’ groep op ijs. En toen vlug naar de blokhut om te spiegelen, dat snap je wel. Er werd brood gesmeerd en gegeten. De eerste boterham met zout werd al gesignaleerd. Om 9 uur vertrokken we om ‘het dorp’ te verkennen. We gingen naar ‘De Overlaat’ bij Jef en Annie. De jarige (dat was ik dus) trakteerde op friet. Binnen zat ’n discjocky. Een van de jongens was zo snugger om ’n plaatje voor de jarige aan te vragen en dat kostte me weer ’n rondje. Een pilsje dat eigenlijk voor de discjocky bestemd was, belandde per ongeluk bij een vreemde seigneur die Jef heette en me onmiddellijk kwam feliciteren. Die vreemde seigneur bleek naderhand de eigenaar van de zaak. De karbonaadjes waren heerlijk. Om 11 uur waren de ‘klein’ terug en om half 12 de ‘groten’. Slecht geslapen ’s nachts. Eerst nog het programma voor zondag gemaakt. Zondag, 13 juli 1975 Hopman Piet van de Hurk had ’n lijstje met aanvangstijden van de H. Mis gekregen en volgens dat lijstje begon de H. Mis om half acht. Piet en zijn twee koks kwamen al om 740 uur terug. Om de een of andere duistere reden was er geen Mis, maar ze zouden om 8 uur wel weer terug gaan en ook nu weer geen Mis. Dan maar eerst eten. Lekker ontbeten. De tweede boterham met zout gesignaleerd. Om 9 uur met z’n allen naar de Mis. Ik was vast voorgelopen om te luisteren of de Mis soms niet al aan de gang was, en jawel hoor, ze waren al bij het 'Onze Vader’. Wat ’n geluk dat de kerk tegenover de blokhut staat, dachten we met 19 man tegelijk. Op de terugweg hielden we een voorbijganger aan en die vertelde dat de eerstvolgende Mis om half 11 was. De groepen werden bekend gemaakt en er werden namen voor verzonnen. De groep van Willy Henst heette ‘TGK’ (Tegenstander Geen Kans). De groep van Pietje van de Hurk ‘De Zevenklapper’, en mijn groep heette ‘De Chri-ma-ma-ha-ja-ar’s’, wat een samenvoegsel van onze namen was. De stunts werden bekend gemaakt: fietsduwen, potje wip, hardlopen, geluidsstunt, etc. De jongens moesten in groepjes van 2 man telkens ’n stunt klaarmaken en bemannen. Naar de Mis van half 11. Jan van de Ven werd nog een beetje ziek (niet goed). Voor de rest geen moeilijkheden. Tegen 11 uur arriveerden onze koks voor zondag: ‘Oda & Martina’. Heerlijk gegeten (champignonsoep). P.S. aangebrande pudding. Tegen half 2 arriveerden de eerste ouders en om 2 uur kon met de stunttocht begonnen worden. Het was mooi weer en erg druk. Even kon men bij vaandrig Van Asseldonk (bij mij) ‘lichte paniek constateren. Z’n moeizaam bij elkaar gespaarde geluiden waren met bandje en al verdwenen en plaats daarvan zat een ander bandje. Op zoek. Bandje spoorloos en toch nog gevonden. Er was nog even ’n kleine opstopping bij de geluidstunt maar voor de rest verliep alles vlekkeloos. Terwijl de ouders genoten van het zonnetje en de koffie en de jongelui wat volleyden, rekende de jury (hopman Piet) snel de uitslag uit. Ik meen dat Harry van Asseldonk met zijn groep gewonnen had. De groepen waren samengesteld door middel van dierennamen waar ’n symbool bij gezocht moest worden. Er werd een speciale prijs uitgereikt aan Bertje Peter en z’n vrouw die 15 jaar achter elkaar op ouderbezoek waren geweest. Bertje was aangenaam verrast. Er werd luid geapplaudisseerd. Het was ongeveer half 4 en tijd voor het volgende spelletje. De moeders kregen ieder 2 ballonnen aan de voeten en moesten de ballonnen bij elkaar kapottrappen, wat aanleiding gaf tot veel plezier en gegil. Hierna waren de vaders aan de beurt met ‘flinke partij slagbal. Cor Coppens sloeg de bal telkens verrassend ver. Antoon Cissen kon geen bal raken, maar dat kwam misschien wel doordat hij bij het fiets duwen door enkele heggen, sloten en mestvaalten gegaan was (lichtelijk overdreven), Oda was zo goed om nog even brood te smeren en naderhand met Jan van Uden mee terug naar Zijtaart te rijden. Na de ouders uitgezwaaid te hebben, werden er nog wat wedstrijden gespeeld voor de competitie (voetbal). Ook Jan van Uden trapte ’n balletje mee. Hierna gingen we eten, etc. (corveeën, afwas). Er werd begonnen met ’n pingpong en ’n damcompetitie. Om half 10 nog even naar Jefkes. De karbonaadjes waren heerlijk. Om 11 uur weer terug. Na het programma voor maandag in elkaar gezet te hebben, waagden we ons aan ’n potje poker. De herrie werd niet minder en Jan Ketelaars verdween naar het washok. Er werden nog wat namen verwisseld op de afwaslijst en toen naar bed. Maandag, 14 juli 1975 ‘s Maandags was het mijn beurt om mee te koken. De koks (Maico Bosch en Jan Ketelaars) en ik stonden wat eerder op om het brood te smeren. Onder het ontbijt weden de 3^e en 4^e boterham met zout en de 1^e boterham met nootmuskaat gesignaleerd. De aardigheid was er nu toch wel echt af. Het was werkelijk prachtig weer en na het aardappelen schillen werd gestart met ’n fikse partij sofbal. Er werd onder de gloeiende zon echt gestreden om ieder punt. Piet van de Hurk schoot nog een filmpje vol. Voordat men er erg in had was het etenstijd. Er bleken ongeveer 15 knakworstjes verdwenen te zijn en de beide kokshulpjes werden bovenaan de afwaslijst gezet. Omdat het zo heet was, werd er binnen gegeten. Er moest nog flink gescholden worden op de afwassers en in de strafkamer werden de eerste grijze haren gesignaleerd. Om 3 uur zat iedereen op de fiets richting Maas (Cuijk). Jan van de Ven was weer beter. De Maas was drooggezet wegens werkzaamheden aan de stuw bij Grave, was ons verteld. De Maas was inderdaad al ’n flink eind gezakt, maar stond nog lang niet helemaal droog. Henry van Boxmeer stond al spoedig tot zijn knieën in de modder. Aan de andere oever lag Limburg, maar daar konden we toch niet komen. Omdat we in de Maas niet konden zwemmen (te gevaarlijk), zijn we naar het zwembad van Cuijk gereden (150 meter fietsen). Het was er ‘kei’-druk. We gingen op ’n rustig plaatsje in de schaduw van enkele bomen liggen De meesten doken er meteen in. De kleinsten gleden spoedig in allerlei moeilijke posities van de glijbaan in het water af en de grootsten zagen bekend volk, Truus, ’n meisje dat in Beers op het districtstoernooi bij het pijltjes gooien onder de tocht al post gestaan had. Er waren er ook die laveloos in de zon bleven liggen (Willy Henst). Piet van de Hurk wilde volleyen, maar het volleyveld en –net waren steeds bezet. Er werd op sepkatjes getrakteerd. Er kwamen wat donkere wolken aandrijven en het begon zachtjes te regenen. “Gauw het water in en onder de duikplank gaan zwemmen,” merkte Noudje op, “dan worden we niet nat.” Slim. Piet van de Hurk had een beter idee: door de regen waren de meeste badgasten verdwenen en het volleyveld was vrij, dus… volleyen. Het waren ondertussen ‘malse droppels’ geworden en die vielen toch maar koud op onze warme (blote) ruggen. Maar Jong Nederlanders vinden dat niet erg. Even later kwam zowaar het zonnetje weer door, en het was voor de koks tijd om naar huis te fietsen. Toen de boterhammen klaar waren en de rest terug was, begonnen we onze hongerige magen te vullen, want van zwemmen krijg je honger en zeker op kamp! De 5^e, 6^e en 7^e boterham met zout werd gesignaleerd, tevens de 2^e en 3^e met nootmuskaat, ook peper was van de partij. Wat was er aan de hand? Wel, terwijl ik naar de WC was, hadden de koks kans gezien om ’n hele mik rijp voor de prullenbak (hier vuilnishoop) te maken. Straffen was noodzakelijk. Jan Ketelaars werd midden in de kring geroepen en kreeg ’n boterham met zout aangeboden, die hij op moest eten, zoniet dan werd hij met kleren en al in de wasbak gelegd. Hij at ‘m op. Met ’n verschrikkelijk ‘zoer’ gezicht en met heel veel drinken. Boterhammen met zout of zoiets zijn we het hele kamp niet meer tegengekomen. Na het eten werd er nog wat gevolleyd en er werd een hele halve competitie centrebal gespeeld. Hierna pingpongen, lezen en naar bed. Op cake getrakteerd. Hans van Tillaart’s stretchbed begaf het. Redelijk rustig ’s avonds. Alleen Peters naar het washok getransporteerd. Dinsdag, 15 juli 1975 ’s Morgens vroeg werd er op de ruit getikt. Er stond ’n gemeentewerker. Omdat Piet van de Hurk nog sliep, kwam ik er maar uit. Hij kwam het gras maaien en vroeg of we niet even de lijnen van het volleyveld op wilden ruimen. Met ’n paar vrijwilligers ruimde ik de lijnen op. De gemeentewerker boden we nog ’n tas koffie aan. Ook het oude mannetje wiens hond we zaterdag dood gereden hadden, kwam nog even langs om zich te beklagen over z’n hondje zaliger.Na het ontbijt vertrokken de vendelleiders om ’n tochtje uit te zetten die ’s middags gereden zou worden. De rest ging slagballen. Jan ketelaars en Huub van de Heijden wilden slagballen met ’n softbalknuppel, dat mochten ze niet. Na het slagballen konden de jongens nog wat gaan pingpongen, omdat het eten nog niet klaar was. Met enkele jongens waagde ik me aan ’n spelletje Tour-de-France (Mens-erger-je-niet). Het ging er gruwelijk op. Zelfs tussen de soep en de aardappelen ging het door. (“Wij moeten doorgaan.”) Na afloop van de Tour-de-France ging ik even rustig in de stafkamer zitten, maar die rust duurde niet lang. Ik moest komen, want Piet van de Hurk moest mijn hebben. Ik denk nog, “Wat zou Piet toch moeten hebben,” en ga naar buiten. Tegelijk als ik de deur open doe, krijg ik ’n kopje met water op m’n arm. De vlegels. We hadden besloten om met de staf alleen te rijden, zodat de jongens dan alles zelf uit moesten zoeken. Eerst moest de striptocht nog uitgelegd worden. Terwijl de eerste groep weg was, leerde ik ’n paar jongens poker. Ze hebben het hele kam n iets anders meer gedaan. Ook Hans van de Tillaarts stretchbed nog gerepareerd. Om ongeveer 3 uur vertrok de staf als laatste groep. Ik had m’n radio meegenomen om naar de Tour te luisteren. Volgens onze navigator Piet moesten we ’n steegje in. Spoedig werd het er moeilijk om te fietsen door de puin, distels en greppels. Ik baalde stevig met een hand aan het stuur en in de andere hand ’n radio van ‘paar honderd gulden en links en rechts (als het ware) de ravijnen. Aan het eind van het steegje zaten we verkeerd volgens onze navigator. Dus weer helemaal terug en opnieuw begonnen. Nou moesten we toch weer opnieuw het steegje in. Nou, nou, nou. En op het einde van het steegje zaten we deze keer wel goed. Ik snapte het niet meer, maar ik had ook geen tijd gehad om het allemaal te volgen. Ik had het veel te druk gehad met mijn radio. We reden op de harde weg en na een tijdje kwamen we de ‘TGK’ tegen. Dat was niet zo gunstig vond Willy. De tocht verliep zonder veel moeilijkheden. Er zaten wat leuke vraagjes in. We verbeterden enkele foutjes. Halfweg reden we De Zevenklappers voorbij. Die mooi achter ons bleven rijden, dus we reden expres fout en lieten hen passeren. De vendelleiders hadden ’n mooie route gekozen. We moesten nog ’n keer afstijgen, omdat ’n bosweg doodliep. Opdracht van de vedelleiders: Neem de volgende stuntbaan. Pak de fiets op, spring over de sloot, klim over de draad. Fiets door het weiland en doe aan de andere kant hetzelfde. Ga rechtsaf. Na anderhalf uur fietsen kwamen we zelfs in Mill uit. Van daar ging de tocht weer rechtstreeks naar Beers. In de straten van Beers was er nog ’n klein striptochtje. Bij de blokhut moesten we nog doelschieten, paal omgooien en halterheffen. Snel brood smeren en eten. Na het eten werd er nog wat gevoetbald en gevolleyd voor de competitie. De laatste voetbalwedstrijd werd in het halfduister gespeeld. ’s Avonds werden er kaarten naar huis gestuurd. Omdat ze in Beers geen kaarten, lieten we zelf kaarten tekenen. Met succes. Jan van de Ven was nog op bezoek geweest. Piet Wagemans was er toen ook toevallig. Limonade uitgedeeld. Op dinsdagmiddag waren Albert Peters en zijn meid op bezoek geweest en terwijl wij met de tocht bezig waren, had Albert een krat bier gekocht. ’s Avonds werd die krat ontdekt. “Die heeft onze Albert meegebracht,” zei Mari Peters. Nou ja, er zaten maar 5 volle flessen meer in, dus hebben we hen de krat maar laten houden. Piet kreeg zelfs ’n flesje aangeboden, toen hij met de senioren ‘n potje toepte. ’s Avonds werd er nog wat gelezen, gepokerd, gepingpongd en buiten zaten er ’n stel te buurten. Harrie van de Ven blies zijn luchtbed kapot. Na bedtijd bleef het nog rumoerig en er werd zelfs met ’n dambord gegooid, nadat we de damstenen ingenomen hadden. Jan van Asseldonk kreeg ’n dambord net onder zijn oog. “Zeg ze ‘ns dat ik ’n oog kwijt ben,” zei Jan en toen de rest vroeg of het erg was, zei ik dat we misschien wel de dokter moesten bellen. Zéér rustige avond gehad verder. Woensdag, 16 juli 1975 Na het ontbijt vertrokken we naar de Gasselse bossen. Onze fietsen werden bij de trimbaan gezet, al of niet op slot. Piet was in de blokhut gebleven om te koken. De hoop op goede pudding had hij opgegeven en hij zou wel Saroma klaarmaken. Vanaf de trimbaan liepen we dwars door de bossen naar de grote open plek waar we twee partijen formeerden. Er werd gestart met een partijtje fortbal. Willy verstopte de bal na enkele afleidingsmanoeuvres gewoon bij de boom waar onze jassen in hingen (de kerstboom). Toen de bal eenmaal gevonden was, kon hij zo naar het fort gegooid worden. 1 – 0. Het 2^e potje duurde wat langer doordat de verliezende partij hun tactiek gewijzigd had. Het werd toch 2 – 0 en later 3 – 0. Er werd overgeschakeld op ’n partijtje paalbewaken. Heel de staf (Willy en ik) zaten bij de vangers. Op het jagerspad trof ik Huub aan boven in ’n boom. Maar omdat hij alle dode takken onder zich afgebroken had, kon ik er niet bij. Ik dacht, ‘Laat maar zitten, boven in de boom kan hij de rest ook niet verlossen.’ Spoedig was iedereen bij, behalve Aard van Hoof en Huub. Maar omdat alle vangers teruggetrokken waren om de paal, liepen hun verlossingspogingen op niets uit. Er werden nieuwe vangers gekozen. Enkele jongens scholden op bovencirkelende muggen. “Beter wel te zien en niet te voelen, dan wel te voelen en niet te zien,” merkte iemand op die nog geen mug gezien had, maar helemaal onder de muggenbulten zat. De 2^e groep vangers had minder succes. Vlak voor tijd werd alles weer verlost. Met ’n man of 4 had ik ’n plaatsje afgesproken waar we bij elkaar zouden komen als we verlost waren, zodat we dan met ’n paar man tegelijk konden verlossen. Maar die verlossingspogingen liepen telkens op niets uit. Enfin. Het was te snel half 1 en de terugreis werd weer aanvaard. We lieten ons het eten goed smaken, Na het eten werd er weer gepokerd en gepuzzeld tot 3 uur. Dan zouden we beginnen met minivoetbal. Hans van de Tillaart was aan het kiepen in de grote goal en dook naar ’n bal. Hij viel ongelukkig en verstuikte zijn duim flink. Piet van de Hurk ging er mee naar de dokter en daarna met de taxi naar het Veghels ziekenhuis. Na het minivoetbal gingen we volleyen voor de competitie. Hans van de Tillaart was gelukkig de 7^e man en Willy Henst en ik vielen om de beurt voor Piet van de Hurk in, zodat we allebei zes wedstrijden (sets) achter elkaar moesten volleyen en daarna bekaf waren. Ik was al begonnen met brood smeren toen Piet terugkwam met de gewonde. Een paar jongens moesten in de wasbak. Na het eten verplichte rust en daarna werd de voetbalcompetitie afgemaakt. We hadden nog bezoek gehad van de senioren van Beers.’s Avonds weer naar Jef want Piet zou afscheid nemen en donderdag ’s morgens vertrekken. Piet trakteerde op frites en ’n consumptie De karbonaadjes waren heerlijk. Er werden weer de nodige plaagjes aangevraagd. De jongens kenden allerlei kunstjes en trucs en Jos van de Akker werd onder grote belangstelling door ‘magische’ krachten opgelicht. Piet zag ‘oude bekende (Jan Cuppenveld) en bleef naderhand nog even zitten. ’s Nachts Jan Ketelaars naar het washok getransporteerd. ’s Middags mochten de jongens de krat in gaan leveren, maar beslist géén nieuwe meebrengen. ’s Avonds stond er weer ’n volle krat bier. Deze werd in beslag genomen en Mari Peters mocht ’s avonds niet mee uit. Hij schrok hier zo van dat hij de hele avond op dezelfde stoel gezeten heeft. Piet was half de avond stiekem wezen kijken en hij zat nog steeds mooi op dezelfde stoel zichzelf en de leiding te beklagen. Bij Jef werd het plaatje S.O.S. van ABBA voor Mari aangevraagd. Donderdag, 17 juli 1975 Piet van de Hurk was al vroeg naar huis. Ik stond wat eerder op om brood te smeren en alvast ’n stel lunchpakketjes klaar te maken, want we zouden al vroeg vertrekken naar Wanroij. Na het eten en corvee stond iedereen startklaar, behalve Tonnie Cissen, die was z’n fietssleuteltje kwijt, hij had overal gezocht. Ten slotte vond hij het sleuteltje terug onder in zijn koffer. Hè, hè, karren maar. In Wanroij reden we het parkeerterrein op. We werden weer teruggestuurd, we moesten ’n ander paadje hebben. De fietsen werden in de (onbewaakte) fietsenstalling gezet en gesloten. De doos met boterhammen en de doos met chocolademelk werden meegenomen en we gingen naar de ingang. Hier kregen we zogenoemde groepskorting. Toen we allemaal binnen waren, riep de portier (jonge vent) ons terug, want er zaten ’n paar jongens bij die ouder dan 14 waren. Hij alle namen opgelezen en leeftijden. Enkele kaartjes moesten omgeruild worden. Hij met de kaartjes naar de kassa, maar de man achter de kassa zat waarschijnlijk al langer in het vak en wuifde hem weg. We waren binnen. Eerst werden de groepen gefilmd (zonder Pietje). Op de plaats waar Piet zou moeten staan, hadden we ’n bordje met ‘PIETJE’ neergezet. Het zonnetje scheen heerlijk en weldra zaten of lagen de meesten in het water. Er werd een piramide gebouwd voor de foto. Omdat we vergeten waren ’n bal mee te nemen, ging ik die een kopen. Onderweg kwam ik oud-leider Toon van de Hurk tegen, die met zijn gezin een dagje in Wanroij was. Volgens hem lag er nog meer bekend volk. Ik beloofde dat ik dadelijk wel de krant zou komen lezen, want die had hij een bij. Om half 2 zou er gegeten worden. Iedereen was er, behalve Huub van de Heijden, die was alleen op verkenningstocht gegaan. Na het eten werd er weer gepokerd en gepuzzeld. Om 3 uur gingen we roeien. We waren van te voren al enkele 3 boten wezen bespreken. Toen we bij de roeivijver kwamen, waren we nog niet aan de beurt, dus gingen we op ’n bruggetje zitten wachten. Er waren nog ’n paar jongens zoek, maar die waren toch nog op tijd weer terecht. We voeren met 3 boten tegelijk aan. Jan van Asseldonk en Harrie van de Ven namen het eerst het heft (roeispaan) in handen. We wilden onder de brug door, maar omdat blijkbaar iedereen dat wilde, was het daar zo druk dat we weer omdraaiden en de grote vijver oproeiden. Huub moest gek doen en ging aan het schommelen. Hans van de Tillaart sloeg bijna overboord, omdat hij wegens zijn verstuikte duim zich maar met één hand vast kon houden. “Huub niet schommelen!” Ik nam de roeispanen over om even flink vaart te maken. Ik ging er ‘ns flink aan hangen en ‘KRAK”, roeispaan gebroken. Gejuich. Een andere Jong Nederland boot zag de kans schoon om te spatten, maar ze zagen (en hoorden) wel dat ik dat nou niet erg kon waarderen. Ondertussen waren Jan van Asseldonk en Huub van de Heijden uit de boot gesprongen en meenden de boot dwars door de vijver naar de ligplaats te trekken. Ik zei dat ze op slag in de boot moesten komen of naar de wal moesten lopen. Ze liepen naar de wal (het water was ongeveer 75 centimeter diep), wat met veel gelach gepaard ging. Op de kant stapte iedereen uit. Hans van de Tillaart had ondertussen zijn duim weer gestoten en het verband hing los. Na het verband weer vast gemaakt te hebben, stuurde ik hem alvast naar Willy Henst. Intussen was Huub van de Heijden weer in de boot gesprongen en meende naar de ligplaats te roeien met één roeispaan. Dat ging natuurlijk niet. Huub werd weer naar de kant getrokken. Lopend over de kant werd de boot voortgetrokken, maar dat ging niet snel genoeg en er sprongen er al weer twee in het water om de boot door het water te trekken. Na er eentje bij wijze van spreken aan zijn oren uit het water gehaald te hebben was de rust weergekeerd. Bij de startplaats kreeg ik zonder moeilijkheden een nieuwe roeispan tegen inlevering van de oude en we konden onze 20 minuten weer verder vol maken. Midden op de vijver kwamen we weer de andere boot tegen die begon te spatten. De jongens uit onze boot waren toch al nat en er sprongen er een paar in het water om leden in de andere boot van dichtbij nat te spatten. Ook de bemanning van de andere boot verliet het schip. Gelukkig kreeg ik op dat moment assistentie van ’n luidspreker boven in ’n paal. “Niet uit de boten komen en niet spatten.” Iedereen klom weer in de boot tot grote treurnis van de toeschouwers die op de kant hadden staan kijken. Door en door nat en ik een beetje blij dat het voorbij was, gingen we weer terug naar de spullen. Na ’n half uurtje in de zon gelegen te hebben, zwom ik met Willy Henst ’n keer de vijver over. Onder ’n fontein meende ik te gaan staan, maar daar was het tot mijn grote schrik te diep voor; blub, blub. Terug liepen we om de vijver heen waar we Toon van de Hurk, Cor van de Hurk en Christ Ketelaars met hun gezinnen troffen. Even gebuurt en toen weer terug naar de spullen. Om kwart over 4 gingen we midgetgolven. Het ging uitstekend en ik sloeg me naar een nieuw persoonlijk record van 51 punten. De lucht begon te betrekken en net toen we klaar waren, begon het te gieten en te onweren. We schuilden in ’n eet-keet. De pokerstenen werden voor de dag gehaald en er werd wat met ’n bal gegooid. Toen het na ’n half uurtje wat lichter begon te worden, ben ik alvast met Harry van de Ven terug gegaan om het eten te koken. Onderweg naar de uitgang troffen we nog 3 schuilende Jong Nederlander aan die ik naar de eet-keet stuurde. We besloten om flink door te fietsen, want het regende nog ’n beetje en af en toe klonk k er nog ’n donderslag. V lak voor Beers was de regen over en het had al weer ’n hele tijd niet gedonderd. We waren ondertussen doornat. Zelfs mijn hoedje. Vlak bij de blokhut klonk er plots weer ’n harde slag en het begon weer te gieten. Snel naar de blokhut. Daar bleek de deur op slot. De sleutel vergeten mee te nemen. We liepen ’n keer om de blokhut heen, maar konden nergens binnen. Dan maar naar de beheerder voor ’n andere sleutel, dacht ik. Eerst probeerde ik het Wc-raampje nog en dat bleek los te zitten. Je kon het hele raampje er zo uitlichten en ik klom oor het raampje naar binnen. Ik maakte ergens een groot raam open en Harry kon ook naar binnen. Na droge kleren aangetrokken te hebben, maakten we snel het eten klaar. Een papiertje gevonden met de tekst: “M. Vissers is op bezoek, z.o.z….” En aan de andere kant: “geweest”. De rest had geen regen gehad onderweg. Vier Jong Nederlanders waren achter gebleven, want Jos van de Akker had zijn fietssleuteltje verloren, en die vier hadden de fiets achter opgenomen en zouden naar de fietsenmaker gaan. Er werd gevréten! En jongens die eerst geen wortelstamp lustten, wilden nou nog een portie bij hebben. Ze snapten er zelfs niets van. De vier achterblijvers mochten de overschot opeten. Daar hadden ze niet genoeg aan en ik smeerde nog ’n stel boterhammen. Cees Claassen (leider van Beers) kwam op bezoek. Mari Peters was ’n tientje kwijt (gestolen). Een hartig woordje van de staf was weer noodzakelijk en de volgende morgen vond hij zijn tientje weer terug onder zijn kussen. De familie Vissers en Theo van Lankvelt kwamen op bezoek en gingen weer toen het bier bijna op was. Rumoerige avond, nog limonade uitgedeeld. Jan Ketelaars naar het washok getransporteerd. Vrijdag, 18 juli 1975 Vrijdagmorgen hadden we vrijaf gegeven, omdat dan de vierdaagse van Nijmegen langs kwam. Om 8 uur kwam de kok (Willy) iedereen wakker maken, want de vierdaagse was al vanaf 7 uur aan de gang. Een paar jongens gingen in pyjama al naar buiten en kwamen weer binnengemarcheerd, hop, hop, hop. “Buiten allemaal soldaten en ze doen allemaal zo.” Binnen 10 minuten was iedereen aangekleed en gewassen en stond iedereen langs de weg. Ik kwam er ook uit en ging me wassen. Het eten was nog niet klaar en ik nam een fototoestel en een stoel mee naar de weg. Het was een indrukwekkend gezicht. De mensen die in groepen marcheerden leken minder vermoeid als de eenlingen. Je kon wel merken dat het de 4^e dag was, want er waren mensen bij die aan twee kanten ondersteund moesten worden. Er waren ook soldatenpelotons waar meisjes tussen marcheerden. Er kwamen mensen langs van allerhande nationaliteiten. Tegenover ons zat een groep Amerikaanse soldaten te schaften. Ook voor ons was het etenstijd. Na het ontbijt gingen we meteen weer kijken en iedereen nam ’n stoel mee. Aan de andere kant van de weg zat een vent in ’n luie stoel opmerkingen te plaatsen tegen bijna uitvallende wandelaars. Van onze kant klont telkens ui de mond van Jos van de Akker en Jan van Asseldonk “Jelsekedai”, wat de Zweedse meisjes deed blozen en lachen tot plezier van de jongens. “Jelsekedai,” is Zweeds voor “I love you”. Er liep ’n vent mee die elke 100 meter keihard “Willempie” riep. Iedereen werd even stil toen er een groep Schotten met rokjes en doedelzak passeerden. Willy Henst schoot vlug ’n filmpje vol. De soldatengroepen werden spaarzamer en er kwam steeds minder volk langs. De meeste jongens hadden het nu wel gezien en gingen naar binnen om te pokeren. Een stel gingen volleyen. Onder het eten was het zachtjes gaan regenen. Onder het eten verlootte Henry van Boxmeer twee roosduifjes. Tonnie Cissen en Aard van Hoof waren de gelukkige winaars. Tot 2 uur zitten pokeren. ’s Middags zouden we ’n sportmiddag hebben, maar die moest n plaats maken voor ’n binnenprogramma, waar we om 3 uur mee begonnen. Het binnenprogramma begon met een kring waar één man in stond en met ’n krant op de lege stoel moest slaan. Dit spel was er om er een beetje in te komen. De 3 groepen moesten bij elkaar gaan zitten. Er werd ’n stuntbaantje uitgezet die één persoon geblinddoekt moest nemen, de rest mocht commanderen. Na enkele personen was Huub van de Heijden aan de beurt. Terwijl ik in de keuken Huub blinddoekte, haalde Willy alle hindernissen weg. En toen mocht Huub beginnen. Toontje van Erp commandeerde: “Vooruit, nee iets naar rechts en nou heel weit treien, nee, ho, iets weiter,” enz. Dat gaf uiteraard veel plezier, vooral het gezicht van Huubkes na afloop was ’n foto waard. Na het spreekwoorden uitbeelden, moest een beroemd persoon en een Zijtaarts figuur uitgebeeld worden. Vooral dat laatste was erg leuk, Theeke van Reijbroek, Jan Verzantvoort en de familie Van Nunen werden uitgebeeld. Het volgende programma-onderdeel was hanengevecht en hierna vlag veroveren. Ook heel mooi, vooral als iemand geblinddoekt ergens tegenaan loopt (lollig hè). Het programma werd besloten met ‘Dag Boer’. De nummers 1, 2 en 3 enz. van elke groep moesten bij elkaar gaan zitten en konden zo punten verdienen voor hun groep. Willy ging alvast brood smeren. Na het eten stond er Amerikaans trefbal op het programma. Omdat het al weer geruime tijd droog was kon dit doorgaan. Willy Henst zou fluiten en ondertussen zou ik onopvallend ’n krat bier halen, want de familie Vissers had bijna alles opgemaakt en Piet had de chauffeur nog ’n paar flessen bier beloofd. Ondertussen werden ’n paar jongens onder de kraan gelegd. Toen ik terug was van de winkel ging ik dadelijk met mijn hoofd op tafel op mijn armen op mijn kussentje liggen slapen. Ik werd gewekt door getik op de ruit, het trefbal was afgelopen. Nog een tijdje buiten zitten buurten. Omdat het de laatste avond was, mochten de jongens nog een keer ’n frietje gaan halen. De groten bleven de laatste keer graag tot 12 uur weg. Dit werd toegestaan. Een paar jongens hadden geen geld meer en bleven ‘thuis’. Die gaven we ’n fles limonade en wat koekjes. Omdat ik nog niet tegen Willy Henst had gepingpongd, speelden we ’n spelletje pingpong. De eerste 2 sets won hij. “Ik dacht dat jij het eerst veel beter kon,” zei hij. Dat had hij beter niet kunnen zeggen, want die opmerking zat mij niet lekker. De 3^e set won ik dan ook. Hij had geen schijn van kans meer (ahum). Om 10 uur waren de meesten weer terug. Ik ging even 2 karbonaadjes halen en kijken hoe het met de rest ging. De groten zaten rustig te dobbelen. De karbonaadjes werden klaar gemaakt en intussen toepte ik ’n potje met Jan Ketelaars en Henry van Boxmeer. Deze laatste twee wilden toen ze terug waren graag vrijwillig in het washok liggen. Dat vonden we wel goed. Willy en ik gingen ook meteen naar bed. Enkele armen werden in levende schilderijen verandert. Van slapen kwam nog niet veel. De twee in het washok hadden de lichtschakelaar ontdekt van het sportveld en waren aan het seinen gegaan. Willy Henst er naar toe. Intussen waren de groten teruggekomen met Noudje die er genoeg gehad had, volgens hen. Hierna gingen ze weer, want het was nog geen 12 uur. Om 12 uur waren ze terug en gingen ze buurten. Wel niet hard, maar net hard genoeg om mij wakker te houden. Na twee keer waarschuwen werd Christ van de Ven apart gelegd in het halletje, want er lag a iemand in het washok. Eindelijk ingeslapen. Zaterdag,19 juli 1975 Eerst brood gesmeerd en ontbeten. Hans van de Tillaart wilde mee brood smeren, al had hij zijn duim verstuikt. Harrie van de Heijden hielp ook mee. Na het ontbijt werd met alle man alles opgeruimd en om half 11 kwam de vrachtwagen. Het laatste filmpje werd volgeschoten bij de vrachtwagen, onderweg en bij de gildehal. Onderweg hebben we maar een keer moeten stoppen om ’n band op te pompen, verder geen moeilijkheden. Bij de gildehal konden wie wilde z’n spullen al vast meenemen. Er werd nog een piramide gebouwd voor de foto en film. De groten kregen hun bier terug. Na nog wat spullen opgeruimd te hebben, sloot ik de deur en we gingen naar huis. Een fijn kamp gehad, maar wel veel slaap tekort gekomen. Ik denk dat dit ongeveer voor iedere deelnemer aan het kamp geldt. Tot zover het verslag. Toen ik het een keer met Aard van Hoof over dit kamp had herinnerde hij zich de keiharde Creadance Clear Water Revival muziek die steeds opstond en dat Christ van de Ven een keer ´s avonds zo dronken was, dat ze hem voor een auto die aan kwam rijden van de weg moesten trekken. Maar dat laatste kregen wij, leiders, toen niet te horen.
Foto's: linkse twee: archief Jong Nederland; rest: Oda Timmers.		De Rakkers gingen op kamp naar Somerenheide.
Foto's: archief Jong Nederland.		Het KMG ging van 19 tot 24 juli 1975 op kamp naar Bakel. Thema: 'Televisiekamp'.
Foto: Jan van den oever		De aspiranten van de KPJ gingen in 1975 op kamp in Lierop. Voor de namen zie fotogalerij 1971-1980.
Veghelse Courant, 22 augustus 1975.		Jong Nederland voetbalde mee om de jeugd vakantie wisseltrofee. Het team werd vierde.
Doc. GAvB.		Andere zomeruitstapjes: 27 mei 1975: op bedevaart naarHandel met de bejaarden. 23 juni 1975: naar Zuid-Limburg met de bejaarden. 7 juli 1975: naar De Efteling met de KVO. 10 juli: naar de Staatsmijnen in Limburg met de CAV. 19 juli 1975: naar Den Bosch met de bejaarden. 29 juli 1975: uitwisseling met Zeeland met de bejaarden. 14 augustus 1975: maar het openluchtmuseum met de KVO.
Foto: collectie Martien van Asseldonk.		Op 19 mei 1975 werd besloten de houten noodkleuterschooltjes open te stellen voor de verenigingen. Na de zomer van 1975 maakten vooral Jong Nederland en de KPJ er gebruik van. De foto is op 17 oktober 1975 gemaakt in de nieuwe accomodatie.
Brabants Dagblad, juli 1975.		Foto: Mevrouw C. Slippens Kolvenboch overhandigt de cheque aan de voorzitter van het Wit-gele kruis G. Kieken. 'Het Veghelse comité Kinderzegelactie overhandigde een cheque van 10 mille aan het Wit-Gele Kruis in Zijtaart. Het bedrag werd gebruikt voor de inrichting van het kinder-hygiënisch gedeelte van het wijkgebouw dat in Zijtaart in aanbouw is, dat wil zeggen voor het kleuter- en zuigelingenbureau van het Wit-Gele kruis. Het nieuwe gebouw wordt over twee weken opgeleverd. Daarna kan men beginnen met de inrichting. De opening van het gebouw wordt in het najaar verwacht. Naast de normale WGK-activiteiten, als zuigelingen- en kleuterbureau, uitleenbureau, keuringen, entingen enz. zal er ook het maatschappelijk werk en de bejaardenzorg in gehuisvest worden. Bovendien is er een vergaderruimte beschikbaar, zodat het gebouw functioneel voor de hele gemeenschap van Zijtaart kan zijn.'
Brabants Dagblad, 30 mei en 4 augustus 1975.		Het noodlokaal in Zijtaart, dat onderdak biedt aan de meeste verenigingen, maar dat eigenlijk nog veel te klein is. 'De leiding van Jong Nederland en het KMG heeft zich tijdens de laatste bijeenkomst in augustus beraden over de financiële nood van de jeugdbeweging in Zijtaart. De geldproblemen zijn een gevolg van de weigering van het ministerie van CRM om een subsidie toe te kennen van f 36.000 voor het uitbreiden van de bestaande huisvesting. De beide besturen zullen ook proberen van de gemeente Veghel om een eenmalige bijdrage los te krijgen. De jeugd gaat geld inzamelen door een luciferactie op 6 september en het organiseren van een oriëntatierit voor ouders op 7 september. Het huidige onderkomen van de jeugdbeweging van Zijtaart, het noodlokaal van de voormalige kleuterschool, biedt te weinig ruimte om al de spelmaterialen onder te brengen en tevens jeugd-aktiviteiten te houden.'
Veghelse Courant, mei en 22 augustus en 5 september 1975; foto: collectie Martien van Asseldonk.		Omdat de leeftijdsgrens van Jong Nederland junioren is teruggebracht van 15 naar 14 jaar is een vendel te oud geworden. Zij vormden per 1 augustus een seniorengroep. De eerste aktiviteit was een wadloop in Pieterbuuren op 22-24 augustus. Op vrijdag 29 augustus 1975 hielden de senioren van Jong Nederland hun oprichtingsvergadering. Christ van de Ven werd tot penningmeester gekozen.
Brabants Dagblad, 25 augustus 1975.		'Onder grote belangstelling (er waren zo'n 2000 bezoekers) is op 24 augustus 1975 in Zijtaart de eerste grote touwtrekwedstrijd over water gehouden, georganiseerd door Carnavalsvereniging De Reigers. De strijd was ongekend hevig om, letterlijk gesproken, zo lang mogelijk het hoofd boven water te houden.'
Veghelse Courant, 5 september 1975.		'Jong Nederland hield op zaterdagmiddag 6 september een grote luciferaktie. De opbrengst is voor de bouw van een opslagruimte voor spelmateriaal aan de noodkleuterschool. Het ontbreken van een opslagruimte is een grote handicap voor de leiding die gedwongen is om voortdurend tussen de oude gildehal en de kleuterschool op en neer te lopen.'
Brabants Dagblad, 8 september 1975.		'Op 25 mei werden de drie EHBO-ers eerste op de kringwedstrijden in Erp. Hierna mocht het team naar de Brabantse kampioenschappen in Oisterwijk. Inzet en het trouwe bezoeken van de oefenavonden zijn volgens voorzitter Albert van de Wetering de twee voornaamste redenen van het Brabants kampioenschap, dat de Zijtaartse EHBO afdeling op zondag 7 september in de wacht wist te slepen. De kampioensploeg, bestaat uit commandant Martien van den Tillaart en verder uit Mariet van de Linden – Van Schaijk en Rini Dekkers. Albert van de Wetering was zondag extra blij, want 's morgens werd zijn vierde kind, een zoon, geboren, en was het op die dag precies 8 jaar geleden dat hij zijn vrouw heeft leren kennen. In de finale was Martien van de Tillaart de beste commandant. De Zijtaartse ploeg kreeg ook nog een beker voor het beste team. De EHBO Zijtaart telt op dit moment 26 leden.'
Brabants Dagblad, 9 september 1975.		Zo komt het sportcomplex in Zijtaart er uit te zien.
Veghelse Courant, september 1975.		Op 11 september trouwde rakkerleidster Ine Bolk.
Foto's: colelctie Martien van Asseldonk.		Kaderschouw van Jong Nederland in Heeze
Brabants Dagblad, 22 september 1975.		'In de aula van de Edit Steinschool organiseerde tafeltennisvereniging Het Batje uit Zijtaart de eerste plaatselijke kampioenschappen tafeltennis. M. van kessel won bij de heren en Gerda van de Tillaart bij de dames. Bij het dubbelspel bleek het duo Martien Klerk – Martien van Kessel het sterkst.'
Brabants Dagblad, 26 september 1975; jubileumboek 40-jarig bestaan VOW. 1987.		Het voorzitterschap van VOW van de heer Gerard van de Rijt werd op 25 september overgenomen door Jan Rooijackers. R. Jongeneel is de nieuwe secretaris, penningmeester is Wim Kremers. De andere bestuursleden zijn J. Vervoort, A. van de Wetering, J. Vissers (voor de jeugd) en Marian van de Ven (voor de dames). Van de Rijt werd tot ere-voorzitter benoemd.
Brabants Dagblad, 22 september 1975.		Een momentopname uit de halve finales. Aan de voorste tafel Rien Kemps (links) en Jo van de Ven (rechts) en aan de achterste tafel Martien van Kessel (links) en Ad van de Horst (rechts). De prijs voor de kampioene tafeltennis van Zijtaart ging naar Gerda van de Tillaart. Bij het dubbelspel bleek het duo Martien Kerk - Martien van Kessel het sterkste. Zij konden de wisselbeker mee naar huis nemen. De heer Schouten van de Veghelse sport- en jeugdraad, die de prijzen uitreikte, roemde vooral de sportieve sfeer waarin dit toernooi zich had afgespeeld. Hij wenste t Batje nog veel succes met haar verdere toekomst. Op deze wijze werden de Zijtaartse kampioenscshappen op waardige wijze afgesloten.
Veghelse Courant, 5 oktober 1975.		Op 28 september deden de junioren en senioren van Jong Nederland mee aan Het Sportteam van het Jaar in St. Michielsgestel. 10-11 jaar: matbal en slagbal, deelname De Uitschieters; teamleider Harry van de Ven: 12-13 jaar, raambal en centerbal, deelname: De Valken, teamleider Jackey van Boxmeer, en De Piraten, teamleider Henry van Boxmeer; 16-17 jaar: handbal en volleybal, De Uki-Waza's teamleider: Christ van de Ven. De Uki-Wza's en De Valken hadden beiden een vijfde plaats. De Uitschieters en de Valken werden tweede.
Veghelse Courant, 24 september 1975.		Carnavalsvereniging De Reigers zal op zaterdag 27 september een rikconcours organiseren in zaal Ketelaars, aanvang 20.00 uur. Vanzelf dat hier ook weer prachtige prijzen te verdienen zijn. De trekking van de loterij zal ook op zaterdag 27 septembere plaats vinden in zaal Ketelaars rond 11 uur. Er zijn nog loten te koop bij het bestuur. De opbrenst is bestemd voor de ouden van dagen en de jeugd voor carnaval 1976.
Brabants Dagblad, 13 oktober 1975.		Op 13 oktober 1975 herdacht de Bejaardenbond dat 10 jaar geleden de oprichting plaats had. De bond startte in 1965 met 34 leden en telt nu 114 leden. In zaal Versantvoort zal een mis worden opgedragen, daarna een receptie, koffietafel en gezellig samenzijn. Jan van de Tillaart was een van de oprichters van het bejaardenkoor 'De Vrolijke Zangers' in 1975. Piet van Zutphen was de eerste dirrigent. Nogal wat zusters werden lid, daarom werd er in het klooster gerepeteerd.
Foto colelctie Martien van Asseldonk.		Een clubavond van de junioren van Jong Nederland op 17 oktober 1975.
Brabants Dagblad, 28 oktober 1975.		Op zondag 26 oktober 1975 is fanfare St. Cecilia uit Zijtaart in Leende onder leiding van Ad van de Heijden uit Vlijmen gepromoveerd naar de superieure, de hoogste afdeling voor muziekgezelschappen. Bij terugkomst bood de supportersclub die met twee bussen was meegereisd het gezelschap een koffietafel aan in café Versantvoort, waarna het feest nog tot in de kleine uurtjes voortduurde. Op 9 november was er een receptie.
Veghelse Courant, oktober 1975.		Foto van Blaaskapel De Boemelaars gemaakt in oktober 1975 ter gelegenheid van de opening van het winkelcentrum in Veghel.
Brabants Dagblad, 11 november 1975.		Op zondag 16 november 1975 gingen de deuren open van de nieuwe dépendance voor het Wit-Gele Kruis in Zijtaart, gelegen aan de Pastoor Kampstraat 17. In Zijtaart heeft het Wit-Gele Kruis Veghel ongeveer 250 leden.
Veghelse Courant, 12 november 1975.		Tijdens het elf-elf bal in zaal Ketelaars werd Anette Ista gekozen tot miss carnaval 1976. De nieuwe miss maakte een rondje op de reiger. Om 9 uur was de zaal reeds overvol en mede dank zij de Boerenkapel de Boemelaars heerste er volop carnavalsstemming. Ook werd afscheid genomen van miss Marijke. De jongste dansmariekes gaven in hun nieuwe kostuum een sprankelende show weg en kregen dan ook een welverdiend applaus. De drie damens mevrouw Vester, nevrouw Van de Tillaart en mevrouw van de Hurk die deze pakjes gemaakt hadden, werden dan ook danig in de bloemetjes gezet.
Veghelse Courant, 3 oktober, november, 4 december 1975; foto: archief Jong Nederland en collectie Martien van Asseldonk.		Op de foto: De Rakkers staan aan de kerk bij het huwelijk van leidster Martina van Zutphen op 18 december 1975. Enkele aktiviteiten van Jong Nederland in oktober-december 1975: Op 5 oktober speelden de senioren van Jong Nederland een vriendschappelijke voetbalwedstrijd tegen Jong Nederland Eerde. Op 10 oktober hadden de junioren van Jong Nederland een duister avondspel in de Bulten. Hiervoor moesten alle junioren een eigen rugnummer maken en een zaklamp meebrengen. In de week van 10 tot 16 november werd de Nationale Jeugdcollecte gehouden. De junioren meisjes van Vorstenbosch brachten in november een bezoek aan Zijtaart. Er werd een herfsttocht gelopen door het mistige en met bruine bladeren bedekte Zijtaart. Op 27 november werd een ouderavond gehouden. Op deze avond nam Jong Nederland afscheid van leidster Martina van Zutphen en leiders Piet van de Hurk en Martien Vissers, die op 14 maart 1975 was getrouwd. Op deze avond werden verschillende toneelstukjes opgevoerd.
Foto: collectie Martien van Asseldonk.		Op 1 december 1975 vierde Jong Nederland sinterklaas.
Brabants Dagblad, 13 december 1975.		Zoals reeds eerder vermeld is het jongerenkoor in Zijtaart in volle bloei. Na eerst proefgedraaid te hebben enige weken geleden zal aanstaande zaterdag 13 december de reeds beloofde uitvoering plaats hebben in de heilige mis van 19.00 uur (..). Tussentijds wordt flink gerepeteerd, omdat de verzorging van de nachtmis om 24.00 uur met kerstmis uitgevoerd zal worden door het jongerenkoor. Daarna zal men steeds het jongerenkoor kunnen beluisteren, want in goede verstandhouding met het kerkbestuur is besloten dat het jongerenkoor van tijd tot tijd 'n heilige mis zal verzorgen... Tevens is er ook toegezegd door het kerkbestuur, dat na afloop van zo'n uitvoering gekollekteerd mag worden aan de kerk voor het jongerenkoor om zodoende de onkosten te weerstaan. Diegene die graag met ons willen zingen, kunnen zich aanmelden bij: Mathieu Dortmans, Hoge Biezen 5, Zijtaart.'
Veghelse Courant, januari 1976.		Eind december is een begin gemaakt met de verharding van de landwegen Doornhoek en Kempkens. Aannemersbedrijf Van Lee, die dit werk uitvoert, verwacht dat de werkzaamheden eind april kunnen zijn afgerond.

Bouwstijlen - Thema's - Groei - Organisaties - Veldnamen

Afkortingen - Toelichting verenigingen - Toelichting Huizen - Toelichting Kroniek - Downloads