| Doc. GAvB. |
|
Op 19 en 20 januari
1961 was er weer de jaarlijkse
boerengezinsdag. Dit keer was er 's
avonds de accordeon club uit Keldonk.
|
|
Collectie Antoon Vissers |
|
 |
| Brabants Dagblad,
6 februari 1961; foto's: collectie Mari
Brugmans. |
|
    
'De vier
dorpen Veghel, Zijtaart, Vorstenbosch en
Schijndel, hebben op 5 februari 1961 met
optochten, huldigingstoespraken en
cadeau's hun vier dorpsgenoten gehuldigd
die op donderdag 2 februari door
moneigneur Bekkers in de Lambertuskerk te
Veghel tesamen met 11 confraters tot
priester werden gewijd. Voor Zijtaart was
dat Harrie van de Ven. Van de Ven (28)
maakte zijn hogere studies in Carthago
(Tunesië), waar het groot-seminarie van
de Witte Paters is gevestigd. Op 30
januari keerden allen naar ons land
terug. Op hun tocht met vlaggen en
triomfbogen versierde straten werden de
neomisten met ouders en familieleden,
begeleid door bruidjes in stralend witte
toiletjes en de leden van de
verschillende feestcomités in stemmig
zwart toegejuigd door hun
dorpsgenoten. De stoet die pater H. van
de Ven naar de kerk begeleidde bestond
vooral uit jeugdige vertegenwoordigers
van het gilde Jong Nederland, het
Katholieke Meisjesgilde, de sport- en de
reidansclub en de fanfare. Hij werd bij
de H. Mis geassisteerd door zijn heeroom,
pater Arts, die tevens preekte, en
pastoor Van de Bult. Het parochiecadeau
werd hem aangeboden door H. van Boxmeer.
Pater Harrie van de Ven dankte met de
woorden: "Ik sta voor u als
priester, maar voor onze gemeenschap
blijf ik Harrie van de Ven." Ook
het gemeentebestuur van Veghel was op de
receptie aanwezig. Fanfare St. Ceciia
bracht na het lof een serenade.'
 De
meisjes van het KMG tijdens het defile. Daarachter de
sport- en reidansclub.
|
| GA Veghel, openbare
voorzieningen, nr. 520. |
|
 Op 14 maart 1961
werd in Hotel Jillessen in Veghel de
asfaltering van de weg over Zijtaart en
Zondveld naar Mariahout aanbesteed. De
weg is 7.4 km lang en moet voor 1
november 1961 klaar zijn.
De laagste inschrijver was Van Lee N.V.
te Veghel voor f 443.500.
|
| Brabants Dagblad,
31 maart 1961. |
|
 'De R.K.
Jongensschool langs de slechte hobbelige
Kerkstraat te Zijtaart zal vóór
september een aanzienlijke uitbreiding en
grondige venieuwing ondergaan. Nadat de
rijksgoedkeuring na vier jaar wachten in
februari was gekomen, is onmiddellijk een
begin gemaakt met de werkzaamheden. De
jongensschool te Zijtaart is een
zorgenkind van de eerste orde geweest. De
uitbreiding is te danken aan de
merkwaardige verhouding tussen
leerplichtige meisjes en jongens in
Zijtaart. Tot 1956 waren de getallen in
evenwicht. In 1957 diende zich plotseling
eerste klassen aan met 7 meisjes en 33
jongens. Deze ongelijke verhouding heeft
zich in latere jaren voortgezet, waardoor
de bezetting op de lagere scholen
momenteel het volgende beeld vertoont: 90
meisjes en 122 jongens, of 32 meer
jongens dan meisjes. Aanvankelijk vond
het schoolbestuur een oplossing door
één klas onder te brengen in een kamer
van het verenigingsgebouw. Daar is plaats
voor 17 à 18 kinderen, maar momenteel
moeten er 25 kinderen van de eerste klas
het ABC leren. De aanvraag tot vergroting
van de school werd al in 1957 ingediend.
Het jongensschooltje, daterend uit 1930,
is hoognodig aan herstellingen en
vernieuwingen toe. De ramen zullen
opnieuw worden beschilderd en het gehele
comfort (toiletten) gemoderniseerd. Aan
de achterkant van de school zal een
vierde klaslokaal bijgebouwd worden,
terwijl het front een beter aanzien zal
krijgen. De kosten van bouw en verbouwing
bedragen rond 60.000 gulden.
Dezelfde stichting, een
vertegenwoordigend orgaan van alle
groeperingen uit de Zijtaartse
gemeenschap, heeft de uitvoering van de
bouwplannen van de jongensschool
bespoedigd. Zij onderzoekt momenteel de
mogelijkheden van exploitatie van het
verenigingsgebouw, als de lagere school
het gebouw verlaten heeft. De eerste
besprekingen met verschillende
verenigingen hebben plaats gevonden. Aan
het zorgenkind jongensschool is veel
aandacht besteed. De toestemming tot de
bouw is loon naar werken.'
|
| 'Zijtaart', 125. |
|
AL in 1960 had Piet
van de Hurk de kassier van de
Boerenleenbank, Driekske van de Ven, een
paar dagen per maand geholpen. Driek
betaalde Piet voor zijn hulp uit eigen
zak. In 1961 trad de Piet van de Hurk
officieel in dienst.
|
| Foto's: collectie
Evert Bosch. |
|
    
In 1961 bracht
de Katholieke Abeiders Bond (KAB), die
ongeveer een jaar eerder was opgericht,
het stuk: 'De Onbekende Wereld' op de
planken in het verenigingsgebouw. De
Katholieke Arbeiders Bond was een
vakvereniging voor de arbeiders. Voor de
boeren was er de Boerenbond.
|
| Foto's: de twee linkse komen uit de collectie Oda Timmers
en de rechtse foto is van Joke Pepers. |
|
  
Het KMG vierde op Pasen 1961 haar
tien-jarig bestaan. De foto is gemaakt
tijdens een sprookjestocht voor
oud-leden in De Bulten.
|
| Foto:
collectie oda Timmers. |
|
 Op
25 april 1961 verhuisde Jan van Akker van Zijtarat naar
Erp. Hij woonde op (huidig adres) Pastoor
Clercxstraat 16.
|
| Herinngen van
Martien van Asseldonk. |
|
Ik ging van augustus
1960 tot juli 1961 naar de eerste klas
van ‘grote school' in het
verenigingsgebouw. De meester was Van de
Tilaart. Hij begon de eerste les door te
zeggen dat hij kon toveren. Zo goochelde
hij een een luciferdoosje achter zijn
oren uit en gummen uit een doosje.
Voordat we naar buiten buiten gingen voor
het speelkwartier moesten een paar
grotere jongens uit de klas naar buiten
om voor het verenigingsgebouw met een
lijn in het zand de speelplaats te
markeren. De meester had nogal vreemde
straffen. Toen ik een keer een bootje
slordig overgetrokken had, moest ik in de
hoek gaan staan, maar ... op mijn kop, op
een kussentje. Dat vond de meester zo
leuk, dat hierna de hele klas om de beurt
naar voren moest komen om in de hoek een
kopstand te maken. Mijn broer Willy heeft
hij een keer met zijn hoofd boven de
kachel gehouden in de zaal van het
verenigingsgebouw. Hij kwam de klas
binnen met de woorden:“Zo die
zijn opgestookt.” Onze Willy en (ik meen) Dolf
Berg kwamen even later weer binnen en zeiden (dat was zo
afgesproken) dat ze door de schoorsteen de lucht
ingevlogen waren en weer geland. Ik was een keer in de
gangkast opgesloten, en als ik spoken hoorden, moest ik
roepen. Iemand anders schoof met een lineaal over de
kast, om me bang te maken. Ook dreigde Van den Tillaart
met het 'worstmachientje halen bij Versteegden,' om ons
tot worst te vermalen. We lachten daarmee. Een van mijn
klasgenootjes (ik meen Martien van Boxmeer) is een keer
voor straf op het bord gezet en omhooggeschoven.
Ik herinner me dat schooljaar overigens
niet als een tijd van angst en beven, er
zat denkelijk wel wat goedmoedigheid
achter die bangmakerij. Meester Van de
Tillaart verdween voor het einde van het
schooljaar.
|
| Brabants Dagblad, 12
april 1961; mededeling C. Mollen d.d. 23 februari 2007. |
|
 'Wanneer zich over
enkele weken en zilverkleurige KLM-vogel
van Schiphol verheft en even later
neerstrijkt op het Canadese vliegveld
Montreal, is een sprookje voor het jonge
Zijtaartse onderwijzersechtpaar L. van de
Tillaart-Kandelaars werkelijkheid
geworden. Van onderwijzer tot
paardendressuur, Het lijkt een grote
stap. Voor L. van de Tillaart (23) is het
niets bijzonders; slechts de terugkeer
naar zijn jeugdliefhebberij. Toen wij hem
onlangs in zijn knusse woning aan
Zijtaarts hoofdstraat opzochten, was zijn
spontane reactie getemperd door een
stevige koorts, die veroorzaakt werd door
de vervelende pokkespuit. De heer Van de
Tillaart heeft zijn uitverkiezing als
paardendresseur in Canada te danken aan
een multi-miljonair in Montreal, die
plannen heeft een paardenstal in te
richten op een landgoed even buiten de
stad. Hiervoor zocht hij iemand die zowel
een goed ruiter als een groot
paardenkenner is. In deze functie zou en
moest hij een Hollander hebben. Een
vriend van de fabrikant heeft namelijk
dezelfde hobby beoefend en achter de
onverwachte successen op concoursen en
draverijen stond een Hollander. Pater
Verkuylen uit St. Agatha, een goede
bekende van de Canadees, moest deze
Hollander bij zijn terugkomst in ons land
maar opsnorren. Er kwam een advertentie
in een blad van ongeveer de volgende
inhoud: gevraagd: paardendresseur;
voorwaarden: ervaring in het berijden van
paarden; geboden: nieuw gemeubiliseerd
huis met dertig hectare bos, wonen, licht
en vuur vrij. Uit elf kandidaten werd L.
van de Tillaart aangewezen. Daar bovenop
komt een stevig salaris. Als wij
informeren naar de grootte daarvan
glimlacht de jonge onderwijzer: “Het
is in ieder geval zo groot dat ik met
mijn vrouw op Kerstmis aanstaande rustig
een vliegreisje naar Nederland kan
ondernemen.” De liefde voor
paarden werd de Van de Tillaarts als het
ware met de moedermelk ingegeven. Van
moederszijde stamt L. van de Tillaart uit
een echte paardensportfamilie. Haar
broer, Chris van Weert, was voor de
Tweede Wereldoorlog een gerenommeerd
ruiter en vele van L. van de Tillaarts
broers staan in de ruitersport hun
mannetje. Op het boerderijtje in Eerde,
de geboortegrond van L. van de Tillaart,
kreeg hij zijn eerste rijvaardigheid, die
later technisch volmaakt werd door een
manegecursus. Verschillende rij- en
ruiterverenigingen zien met Van de
Tillaart hun rijinstrukteur vertrekken.
Daartussendoor haalde hij zijn HBS
diploma en de onderwijsakte. Sinds 1959
is hij een van de vier onderwijzers aan
de jongensschool te Zijtaart.
L. van de Tillaart ziet niet tegen de
komende veranderingen op. "Het is
een buitenkansje en we waren gek geweest
als we het niet met beide handen
aangrepen,” zegt hij, terwijl
zijn charmante jonge vrouw aandachtig
meeluistert. Zij is wat bezorgd over haar
hond, die in Nederland moet
achterblijvem. “Als ik in Canada
maar weer een hond heb, heb ik het
zat,” aldus mevrouw Van de
Tillaart onder een instemmend gegrom van
de ruige bouvier, die ons gesprek
gespannen lijkt te volgen.'
Tijn van de Tillaart vertelde in augustus
2006 dat zijn broer niet heel lang in
Canada gebleven is. Na een jaar of zo
keerde hij naar Nederland terug. Hij haalde daarna zijn
hoofdakte en ging les geven in Nederweert.
|
| GA Veghel, openbare
voorzieningen, nr. 520. |
|
In het 'hart' van
Zijtaart ligt vóór enkele nieuw
gebouwde woningen een grondstrook.
Gemeentewerken diende eerder een plan in
om hiervan een plantsoen te maken en het
perceel vol te planten met bomen. B&W
leek het beter om deze grond te bestemmen
voor parkeergelegenheid en dergelijke. Nu
de asfaltering weg Veghel-Lieshout wordt
uitgevoerd, adviseerde gemeentewerken
B&W deze strook ook meteen te
verharden. B&W gingen daar op 4 april
1961 mee accoord.
Op 3 september stuurde Jan van de Ven,
die aan het perceel woont, een
herinnering aan B&W: 'Aangezien de
werkzaamheden aan de weg Veghel –
Lieshout gestaag vorderen, zou ik Uw
Geacht College nog eens willen wijzen op
het pleintje tegenover het Klooster
vóór de nieuwe huizen. In het verleden
zijn hierover al meerdere plannen gemaakt
en een van de laatste plannen was, als ik
mij goed herinner, een verharding van
genoemd pleintje met bestemming als
parkeerterrein. Hopenlijk kan nu met de
verbetering van de weg eveneens het
pleintje worden afgewerkt.'
|
|
Foto's: collectie Annie
berkmortel - Timmers. |
|
    
 Deze foto's van de asfaltering van de weg zijn gemaakt voor het het huis van Willem
Timmers. Op de tweede foto: Anna van de Rijt leunt op
haar bezem. Op de derde foto staat Jan Timmers en op
de vierde foto Willy Timmers. Op de laatste foto
(links) zit
Annie Timmers op de asfalteringsmachine.
|
| Foto's: Collectie
Evert Bosch. |
|
   Gekostumeerd voetbal
ter gelegenheid van Koninginnendag. In
welk jaar deze foto's precies gemaakt
zijn is niet bekend, maar zo rond
1960-1962 was gekostumeerd voetbal een
jaarlijks terugkerende happening.
|
|
Kasboekjes van de
rijvereniging in bezit van Cor Coppens. |
|
In 1961 ging de rijvereniging (o.a.) op concours naar:
Volkel (11 mei), Nistelrode (12 mei), Venhorst (23
juli), Schijndel (30 juli) en Son (3 september).
|
| Aankondiging, 8 juni
1961; Brabants Dagblad, 13 juni
1961. |
|
'Op 18 juni 1961
vierde het KMG haar 10-jarig bestaan. De
tienjarige geschiedenis van het
Zijtaartse KMG bestaat voor een
belangrijk deel uit verhuizingen van hot
naar haar. Het KMG te Zijtaart is er in
tien jaar tijd niet in geslaagd een
onderdak te vinden. Maar ondanks dat
namen de aktiviteiten en het ledental
toe. De leiding heeft gemeend deze dag
niet ongemerkt voorbij te mogen laten
gaan en het volgende programma
samengesteld.'s Morgens is eerst een H.
Mis voor de leden, gevolgd door een
receptie in het verenigingsgebouw.'s
Middags is er een gezellige middag voor
alle KMG-ers, gevolgd door een Bonte
Avond, die geheel eigen werk is van de
KMG-ers. De avond is toegankelijk voor
iedereen.'
|
| GA Veghel, openbare
voorzieningen, nr. 815. |
|
 Het bestuur van de
jongensschool stuurde op 21 juni 1961 een
verzoek aan B&W: ‘Aan de zijkant
van het gebouw bevindt zich een
overkapping, welke dienst doet als
overdekte speelplaats en waarin tevens
een berging voor rijwielen is
ondergebracht. Deze overkapping, met een
blinde zijmuur, belemmert nu de
lichtinval in de klaslokalen. Het bestuur
heeft daarom het plan opgevat om in de
bewuste zijgevel een vijftal grote ramen
aan te brengen.' B&W adviseerde de
gemeenteraad medewerking te verlenen en
het verzoek werd ingewilligd.
|
| Krantebericht, juni
1961; eerste foto: jubileumgids 40-jarig bestaan VOW, de
andere twee foto's komen uit de collectie van de
fanfare. |
|
 Het
kampioensteam van VOW. Staande van links naar rechts:
leider Frans van de Mosselaar, Piet Vorstenbosch, Christ
Vervoort, Willy Raaymakers, Ben Lathouwers, Tiny
Santegoeds, Tonny van de Wetering, Broertje van Uden en
trainer Theo Meelen.
Zittend: Bert Munsters, Jan Raaoyakkers, Hans van de
Boogaard, Gerrit van Lee en Tiny van Uden.
'Weer is het VOW gelukt om als eerste te eindigen in hun
afdeling. Niemand had dit kunnen
verwachten. VOW speelde tegen Avestein.
De stand was 1-1 en daarmee werd VOW
kampioen. De Oranje-Wit kleuren kwamen te
voorschijn. Het feest kon beginnen. Via
Heeswijk en Dinther ging de tocht naar
Veghel. In de Bloemenwijk liet VOW zich
nog eens extra horen. Bij het oude
clubhuis Van de Ven werd even gerust. Was
dit van heimwee of een gezellig
terugdenken aan oude tijden?
  In Zijtaart
stond de fanfare klaar, en het ging door
het met vlaggen versierde Zijtaart. Het
bleek dat Zijtaart veel meer
belangstelling toonde dan dat men van
bestuurszijde verwacht had. VOW zette
zich aan een zeer goed verzorgde
koffietafel. Aanvoerder Santegoeds sprak
namens zijn elftal. Trainer Theo Meelen
werd door alle sprekers geroemd was om
zijn grote stuwkracht voor VOW, als
persoon die de techniek leerde, die mede
de goede geest vormde, die bestuurslid
was en voor de financiën zorgde, deze
trainer was nu ook weer vormer van
jeugdige mensen en wekte zijn jongens op
voort te gaan op de ingeslagen weg. De
receptie werd druk bezocht. Als eerste
bood de pastoor zijn beste wensen aan.
Intussen was de drumband van de
Oranjewijk aanwezig. Gastheer Christ
Ketelaars was er vlug bij met zijn steun.
Firma Van Eert zorgde voor een fraaie
dronk, evenals Van Beekveld uit Dinther.
Firma J. Vervoort schonk een voetbal.
Jong Nederland was er met wensen en
financiële steun, evenals de KAB, de
firma Munsters – De Visser en
aannemer Van Boxmeer. En danstent
exploitant Van Haandel wist ook dat VOW
niet alleen van lucht kon leven. Het
hoofd der school, de heer Van Eerd,
feliciteerde VOW. Het feest van VOW werd
een laat feest en dit mocht ook wel, want
de voetballers hadden het verdiend. Er
was een stemming waarop het bestuur trots
kan zijn. Het is jammer voor VOW dat haar
financiële lasten zo groot zijn en de
medewerking van buiten zo klein, anders
zou men nog meer beleven, want de geest
is goed.'
|
| GA Veghel, openbare
voorzieningen, nr. 520. |
|
 Brief van meester
Frans van Eerd, hoofd van de
Sint-Jacobusschool, aan B&W, 14 juni
1961: ‘Nu in verband met het
aanleggen van de nieuwe weg het hekwerk
van de pastorie moet verplaatst worden,
is er een prachtgelegenheid,
tegelijkertijd het benodigde zand op te
brengen rond de school en de gracht tot
aan het brugje te dempen. Daar moet het
te bouwen gildehuis komen. De bedoeling
is tussen de school en de pastorie een
behoorlijke tuin aan te leggen. Met het
oog daarop verzocht de Eerwaarde Heer
pastoor ondergetekende Uw college voor te
willen stellen – daar al het water
van de weg, zowel links als rechts op de
te dempen gracht wordt geloosd – het
stukje riolering vanaf het muurtje tot
aan het bruggetje, ongeveer 20 meter,
voor rekening van de gemeente te willen
nemen en de toestemming te verlenen het
regenwater van de pastorie en de school
daarop te mogen lozen. Een en ander zal
zeer bijdragen tot de verfraaiing van dit
gedeelte van de parochie. Een
situatietekening gaat ter verduidelijking
hierbij.' De gemeente antwoordde dat het
water via een molgoot naar een andere
afvoersloot gaat, het was niet nodig deze
rioleringsbuizen aan te leggen.
|
|
Inv. nr.
1107, notulen van de gemeenteraad, 20 juni 1961. |
|
Graard van Boxmeer vestigt er in de gemeenteraad de
aandacht op dat op de voorrangsweg Zijtaart – Veghel
naar zijn mening de veel lanzamere paardentractie steeds
meer in gevaar komt. Zou het niet mogelijk zijn op dat
gedeelte van die weg, waar deze het meest door paarden
wordt gekruist, de voorrang op te heffen? (Vermoedelijk
bedoelt Graard van Boxmeer de situatie op de hoge brug,
zie ook de kroniek van 1959.) De
burgemeester zegt dat de provincie hiertoe niet genegen
zal zijn. De nieuwe brug waaraan schijnt te worden
gewerkt zal ter zijner tijd de oplossing brengen.
|
|
Inv. nr.
1107, notulen van de gemeenteraad, 6 juli 1961. |
|
Voorstel van B&W tot het verlenen van
medewerking aan het besuur van de
St.
Jacobusschool te Zijtaart voor het aanbrengen van
vijf ramen in een zijmuur.
De raad gaat accoord. (Het betrof de zijmuur van het
afdak.)
|
| Veghelse Courant,
21 juli 1961. |
|
'Doctoren en
Doctorandi zijn in de Zijtaartse
gemeenschap zeer zeldzaam. Zo zeldzaam
als een goede weg. Maar als we er dan een
hebben dan mogen we daar verheugd over
zijn en is het onze plicht aan die
vreugde uiting te geven en zo'n promotie
niet onder stoelen of banken te steken.
Zelfs al geeft de nieuwe doctorandus
niets om verheerlijking. Hij kwam even
naar huis en we hadden weinig gelegenheid
hem te feliciteren. Jo van de Biggelaar
is Doctorandus, hij behaalde in Utrecht
zijn doctoraal examen in genetica met als
bijvakken embriologie en medische
histologie. Jo doorliep de lagere school
te Zijtaart, wat hem zeer goed afging. In
1954, het eerste jaar dat op de Veghelse
HBS examens werden afgenomen, slaagde hij
op de manier waarop Jo dat gewoon was te
doen. Zijn drang naar wetenschap
bracht hem naar de universiteit te
Utrecht. Met de nauwgezetheid van een
uurwerk doorliep Jo door zijn grote
studieijver, alle rangen en binnen 7 jaar
was hij doctorandus. Een felicitatie aan
geslaagde en familie is hier op zijn
plaats.'
|
| Feestgids 25-jarig
bestaan Jong Nederland, 1970; foto's:
collectie's Evert Bosch en Jong
Nederland. De onderste drie foto's komen uit de
collectie van Willy Henst (nu Martina van Zutphen,
Lierop) |
|
    
  
In 1961 gingen de
leden van Jong Nederland op bivak bij de
familie Lemmens, Lage Aarleseweg 29, De
Mortel. Voor de namen van twee voetbalteams zie
de galerij
van 1961-1970.
  
|
|
Foto's: collectie Oda
Timmers. |
|
  
Het Katholiek Meisjes Gilde ging op kamp naar Loosbroek.
|
| Jubileumboek
40-jarig bestaan, VOW 1987. |
|
Op 27 juli 1961 werd
de naam van de R.K. Voetbalvereniging
Veghel Oranje Wit veranderd in R.K.
Voetbalvereniging Oranje Wit.
|
| Brabants Dagblad,
1 augustus 1961; jubileumboek 40-jarig
bestaan VOW. 1987. |
|
De KNVB keurde in
1961 het voetbalveld van VOW af voor het
spelen van competitiewestrijden. Het veld
moest geheel opnieuw worden aangelegd en
ook moesten er kleedlokalen gebouwd
worden. De meeste leden werkte mee. De
baas van trainer Theo Meelen schonk
bouwmaterialen. Het fietspad werd verlegd
om het veld groter te maken, waarvoor
knotwilen moesten wijken. Er werd meer
dan honderd meter door diverse weilanden
gegraven om een waterleiding aan te
leggen. De werkzaamheden duurden tot de
zomer van 1962.
|
| Brabants Dagblad,
20 september 1961, 25 april 1979. |
|
 'De PNEM heeft op
woensdagmorgen 2 augustus om 10 uur
‘s morgens de electriciteit van het
verenigingsgebouw afgesloten, omdat de
installatie verouderd en te gevaarlijk is
geworden. Daarmee is er ook een einde
gekomen aan de planning van de
aktiviteiten, van de Zijtaartse
verenigingen voor het winterseizoen. De
KAB (60 leden) zit met de handen in het
haar, omdat zij haar winterprogramma in
duigen ziet vallen, de St.
Maartensviering, die het jongensgilde in
november wil houden, staat op losse
schroeven, het meisjesgilde weet niet
waar de ouderavond te organiseren, de
RKJB (30 leden) kan dit jaar wellicht
geen toneeluitvoering geven, de NCB (129
leden), de Boerinnenbond en Jonge
Boerinnen (180 leden) weten nog niet waar
hun manifestaties voor deze winter te
beleggen. De fanfare (40 leden) is
voorlopig geholpen, want die kan voor
haar wekelijkse repetities bij kastelein
Graad Verstegen terecht en het Veefonds
redt zich ook wel, maar waar de
Boerenleenbank haar jaarvergadering moet
houden blijft vooralsnog een vraag.
Zijtaart telt drie cafés zonder
noemswaardige zaalaccomodatie, zodat daar
geen grote vergaderingen, laat staan
uitvoeringen, georganiseerd kunnen
worden. Een van die openbare lokaliteiten
heeft er weliswaar een zaaltje bij, maar
daar is geen stookgelegenheid.
De PNEM heeft het kerkbestuur
herhaaldelijk laten weten, dat de
electrische apparatuur in het
parochiehuis niet zonder gevaar was en
dat verbeteringen op korte termijn zeer
noodzakelijk waren. De PNEM dreigde de
stroomvoorziening per 2 augustus stop te
zetten. Jan van de Ven, die al een jaar
of zes de administratie van het
verenigingsgebouw bijhoudt, riep op
verzoek van de stichting Zijtaarts Belang
een vegadering bijeen van verschillende
verenigingen. De stichting stelde voor
het verenigingsgebouw een grondige beurt
te geven. Daarvoor was 5.000 gulden
nodig. Zijtaart Belang stelde voor
dit bedrag naar draagkracht om te slaan
over de Zijtaartse verenigingen die het
gebouw regelmatig gebruiken. Een aantal
verenigingen vonden het te duur. Andere
pleitten voor een grondige verbouwing van
het verenigingsgebouw tot
gemeenschapshuis annex gymnastieklokaal.
Dit voorstel kreeg meer steun en men
besloot te onderzoeken of het uitvoerbaar
was. De Zijtaartse gemeenschap zou dan
voor goed uit de nood zijn. Een
gymnastiekaccomodatie is in Zijtaart
broodnodig, want de schooljeugd kent de
geneugten van rekstok, klimtouw en
brugoefeningen slechts van horen zeggen.
En toen werd de stroomtoevoer afgesloten.
Dit maakte het noodzakelijk de plannen
voor een gemeenschapshuis even te laten
varen om te zoeken naar een voorlopige
oplossing. Dat verbetering de electrische
apparatuur door Zijtaart betaalt moet
worden is wel duidelijk. Wellicht doet
het kerkbestuur een duit in het zakje.
Wellicht dat de Zijtaartse vereningingen
zich niet onbetuigd laten. Zijtaarts
Belang heeft op advies van burgemeester
Schreven architect Beunis uit Veghel een
plan laten maken om het verenigingsgebouw
te verbouwen tot gemeenschapshuis annex
gymnastieklokaal. Maar nu moet er eerst
wat gebeuren om het weer licht te laten
worden in het Zijtaarts
verenigingsgebouw.'
Trien van de Ven zou
later over dit gebeuren verhalen: "Het
was in oktober en de moederdagviering
moest hoe dan ook doorgaan. Maar door de
PNEM was de electriciteit van het
parochiehuis afgesloten, omdat het te
gevaarlijk was. Bij kaarslicht en met
behulp van stallampen hebben we toen
provisorisch verlicht de dag toch
gevierd."
|
| Foto:
collectie Oda Timmers. |
|
 Uitstapje
naar Arnhem en de Postbank door de familie Timmers en
Harrie Berkmortel.
|
| Doc. GAvB. Foto:
collectie Oda Timmers. |
|
 Zomeruitstapje: Op
29 augustus 1961 gingen 65 volwassenen en
kinderen met de Boerinnenbond naar de Efteling.
|
| Herinningen Martien
van Asseldonk. |
|
In september 1961
ging ik naar de tweede klas in een nieuw
gebouwd lokaal van de St. Jacobusschool.
De nieuwe speelplaats was alleen voor de
jongens uit de eerste en tweede klas. De
grote jongens moesten op de oude
speelplaats spelen. Toen ik me daarop
waagde, werd ik prompt omver gelopen.
|
|
Inv. nr.
1107, notulen van de gemeenteraad, 12 september 1961. |
|
Voorstel van B&W tot vaststelling van
een wijziging van het uitbreidingsplan Zijtaart.
Graard van Boxmeer juicht het plan van harte toe, maar
vestigt er de aandacht op dat het wenselijk is dat de
gemeente de in het plan inbegrepen gronden aankoopt. De
burgemeester is het daar mee eens.
|
|
Inv. nr.
1107, notulen van de gemeenteraad, 12 september 1961. |
|
Voorstel van B&W tot het aankopen van stroken grond voor
de verbetering van de weg Veghel-Lieshout. Graard van
Boxmeer merkt op dat sommigen wel, en anderen nog geen
geld van de gemeente ontvangen hebben. De burgemeester
zegt dat eerst de verkoopakte gepasseerd dient te zijn.
Dit is gebeurd bij diegenen die aanstonds meewerkten.
Graard van Boxmeer zegt dat A. van Zutphen, die de
merkpalen heeft omgeploegd, 11 aren in de benodigde
grond in eigendom schijnt te hebben. Van hem is veel
grond nodig geweest en hij heeft steeds loyaal
meegwerkt. De raad besluit f 0,50 per vierkante meter te
betalen.
|
| Herinningen Martien
van Asseldonk. |
|
In het najaar kwam
men vanuit het klooster vragen of ik
misdienaar wilde worden. Ik stemde toe.
Bij de zusters moest je één week per
maand elke dag dienen. Dat was voldoende
uren heiligheid om vrijgesteld worden van
de kerkmissen. En zo ging ik naar de
sacristie van het klooster om met de
kosteres te oefenen met Latijn. Het
'confiteor' en 'mea culpa, mea culpa, mea
maxima culpa', door mijn schuld, door
mijn schuld, door mijn grote schuld. Na
een paar keer zei de kosteres: “Zondag
moet je het lof dienen.”
Ik schrok. "Ik weet niet hoe dat
moet,” zei ik verlegen. “Je
hoeft bijna niets te doen,”
stelde de zuster me gerust. Ik hoefde
alleen de kleren van de rector op te
tillen bij het Tantum Ergo en nog een
keer bellen. En zo begon het. Rechts was
het misdienaarskleedhok, links de
sacristie voor de rector. Voor de mis
staken we van rechts naar links over. In
het begin was ik misdienaar met oudere
jongens als Piet van de Tillaart en Jo
van de Ven. Jarenlang samen met Peter
Hommeles gediend, hij rechts, ik altijd
links.
De eerste jaren mochten we in de zomer
‘rooi bisseme’ komen eten bij
de nonnen, op een zondagmiddag, buiten op
het gazon, zoveel als we maar lustten. We
liepen door de kloostertuin. Een
eekhoorntje in een kooi, een overkapte
wandelpad, een pauw die we ook vanaf ons
thuis konden horen schreeuwen. Na elke
mis kregen we een kwartje, een appel, of
wat chocola. Bij sinterklaas was het
klomp uithalen bij de zusters. De eerste
keer kreeg ik een leesboekje met de me
erg aansprekende titel 'Martien'. Verder
veelal nuttige dingen, zoals pyamastof en
een stuk zeep, waar vooral mijn moeder
blij mee was.
Ik speelde in die jaren een tijdje met
Christ van Antoon van de Ven. Die werd
toen ook misdienaar. De Leinserondweg was
toen nog niet verhard en als het regende
werd ik gehaald om Christ een
wandeltocht door de modder te besparen.
Daar ging dan weer een zondagmiddag in
rook op. Zat ik net weggescholen in het
houthokske mezelf ziek te eten aan de
zakjes salmiak - waarvan ik er teveel
kocht vanwege het vraagteken erop en de
verrassing erin, een keer heb ik de
salmiak uitgekotst - en dan klonk het "Tieenus!...
Tieeenus! Wor zitte?" "Hieer!" "Lof dienen! .."
En dan was er weer een zondagmiddag naar de kloten.
|
| Veghelse Courant, 28
september 1962. |
|
Vanwege de
asfaltering van de weg door het centrum
kon de kermis in 1961 niet gehouden
worden.
|
| Brabants Dagblad,
30 september 1961. |
|
De EHBO-vereniging
te Zijtaart bestaat zondag 15 oktober 10 jaar. Op een nog nader vast te stellen
dag, wordt dit feit feestelijk herdacht.
|
| Brabants Dagblad,
30 september 1961. |
|
Bestuursleden van de
Boerinnenbond, de Jonge Boerenstand, de
middenstand en KAB hielden een bespreking
van het winterprogramma. Verschillende
ontwikkelingsavonden worden georganiseerd
voor alle leden van deze organisaties.
Omtrent de planning van het verdere
programma zal men voortdurend contact met
elkaar houden.
|
| Brabants Dagblad,
30 september 1961. |
|
De totale opbrengst
van de acties die gevoerd zijn voor pater
Van de Ven, die inmiddels weer op zijn
post in Carthago is, bedraagt 1.880
gulden. Als volgt verdeeld: koekactie 145
gulden, voetbalwedstrijd 132 gulden,
oriëntatierit 25 gulden en aan vrije
giften kwam 488 gulden binnen.
|
| GA
Veghel, openbare voorzieningen, nr. 804. |
|
Op
9 oktober 1961 deelde de zusters
Franciscanessen mee dat ze het hun –
wegens huisvestingsproblemen voor
bejaarde zusters – met ingang van 1
november 1963 niet langer mogelijk zal
zijn, om het klooster in Zijtaart voor
onderwijsdoeleinden beschikbaar te
stellen. Op dat moment was daar de
meisjesschool en één klas kleuters
gehuisvest. B&W adviseerde de
gemeenteraad op 3 november 1961 om mee te
werken aan de bouw van een nieuwe
vierklassige meisjesschool te stichten.
Omdat de urgentieverklaring van de
Inspecteur van het Lager Onderwijs
uitbleef, zou het nog tot 1968 duren
voordat deze school gebouwd werd.
|
|
Inv. nr.
1107, notulen van de gemeenteraad, 20 oktober 1961. |
|
Zonder beraadslaging besluit de gemeenteraad aan te
kopen stroken grond langs de weg Veghel-Lieshout van
mevrouw Mutsaerts-Brouwers te Tilburg.
|
|
Inv. nr.
1107, notulen van de gemeenteraad, 20 oktober 1961. |
|
Zonder beraadslaging besluit de gemeenteraad f 927
gulden beschikbaar te stellen voor de uitbreiding van de
hoofdleiding van het waterleidingnet in Zijtaart.
|
| GA Veghel, openbare
voorzieningen, nr. 520. |
|
Op 25 oktober 1961
stuurde het kerkbestuur een brief aan de
gemeente. Vanwege de asfaltering van de
weg zou het bestaande hekwerk voor de
kerk 2 meter terug moeten worden
geplaatst. Het kerkbestuur wil het
kerkplein aanpassen. Het bestuur vraagt de
gemeente half bij te dragen in de kosten.
Dat werd op 19 december 1961 door de
gemeenteraad goedgekeurd.
|
| Brabants Dagblad,
6 november 1961; de rechtse foto is van Jaantje van de
Ven - van Sleeuwen. |
|
  'Kerkmeester Antoon
van Sleeuwen is op 5 novenber na de
Hoogmis in de pastorie door pastoor A.
van de Bult onderscheiden met het gouden
kruis Pro Ecclesia et Pontifice. Deze
hoge kerkelijke onderscheiding is de heer
A. van Sleeuwen verleend ter gelegenheid
van zijn tachtigste verjaardag. In een
geheel door belangstellenden gevulde
ontvangstzaal wees pastoor Van de Bult er
op, dat Van Sleeuwen niet erg gesteld is
op persoonsverheerlijking. Toen de heer
van Sleeuwen in 1947 vijfentwintig haar
kerkmeester was, liet hij dit feit
stilzwijgend voorbijgaan. "Maar
nu U tachtig bent geworden, hebben wij de
haan van Petrus in Rome laten kraaien. En
het verheugt mij, dat ik in opdracht van
monseigneur W. Bekkers u de hoge
kerkelijke onderscheiding op de borst mag
spelden." De eerste
schriftelijke gelukwens, die kort na de
plechtigheid binnenkwam was van
moneigneur Bekkers, een ver familielid
van de jubilaris. Door fanfare St.
Cecilia werd een serenade gebracht.'
|
|
Foto's: collectie Oda
Timmers. |
|
 
Het Katholiek Meisjes Gilde hield een ouderavond. Het
toneelstuk op de linkse foto heette: 'De Toverappel'.
|
| GA Veghel, openbare
voorzieningen, nr. 815. |
|
Het bestuur van de
Jongensschool verzocht de gemeente om
subsidie voor: - vervanging van de bestaande banken in
twee lokalen door klasse-meubelen
(tafeltjes met losse stoelen), de oude
banken zijn versleten
- het aanbrengen van verduistering met
bijbehorende gordijnen in vier lokalen,
er wordt steeds meer film gedraaid in het
onderwijs
- het aanschaffen van een schrijfmachine
voor de administratie
B&W
adviseerde de gemeenteraad op 13 november
1961 om mee te werken. Het vezoek werd
ingewilligd.
|
|
Inv. nr.
1107, notulen van de gemeenteraad, 13 november 1961. |
|
Voorstel van B&W tot het verlenen van medewerking aan
het r.k. Parochiaal Kerkbestuur te Zijtaart voor het
bouwen en inrichten van een nieuwe vierklassige
meisjesschool. De burgemeester zegt dat plaatsing op de
urgentielijst is aangevraagd. Of dat zal lukken is
onzeker, want er is concurentie van andere plaatsen.
Graard van Boxmeer onderstreept de wenselijkheid van het
spoedig oprichten van deze school, daar hem bekend is
dat de ouden van dagen in het klooster met een groot
ruimteprobleem te kampen hebben. De raad besluit
medewerking te verlenen.
|
| GA Veghel, openbare
voorzieningen, nr. 520. |
|
De asfaltering van
de weg door Zijtaart heeft vertraging
opgelopen. In verband met diverse
stagnaties, zoals bij straatwerk door
gebrek aan straatmakers, bij het
grindwerk door gebrek aan voldoende
aantal goede arbeiders, alsmede het niet
tijdig genoeg beschikbaar zijn van de
betoninstallatie voor het aanbrengen van
de schrale betonfundering, vraagt en
krijgt Van Lee om 1 maand uitstel, De oplevering van de weg zal op 1 december
1961 zijn.
|
| Veghelse Courant, 22
december 1961; foto's collecties van Annie Berkmortel -
Timmers, Jong Nederland (op de 2 laatste foto's na), Albert van Zutphen
(voorlaatste foto) en Joke Pepers van Zutphen (laatste
foto). |
|
    
 
  Op 9 december 1961
werd de nieuwe weg feestelijk geopend.
Bij de opening van deze weg werd door de
leerlingen van de jongensschool een
tweetal liederen gezongen. Opmerkelijk is de voorlaatste
foto: kennelijk leefde in 1961 de herinnering aan
Mie de Heks - die in 1887 werd
vermoord - nog. De tweede foto verwijst naar 'Jan van de
Zusters', ofwel Jan Raaijmakers, alias Jan Mik. Het
lijkt zelfs de originele kar van Jan Mik te zijn. Zie voor
foto's van hem de foto's van de
dertiger
jaren.
|
| Herinneringen van
Martien van Asseldonk. |
|
Op de nieuwe weg
reden de auto's harder en geruislozer. Ik
zat in dezelfde klas als mijn broer
Willy. We renden tegelijk van school naar
huis. Ook toen al kon ik onze Willy niet
bijhouden met hardlopen. Zo zag ik dat
hij voor ons huis een auto liet passeren
en toen de weg overschoot, recht voor de
auto van bakker Nieuwkamp. Willy werd nog
net aan een voet geraakt. Nieuwkamp ging
bij ons mee naar binnen. Ik zie onze
Willy nog huilend in zijn onderbroek op
de stoel staan. Het viel gelukkig mee,
het was niet nodig er een dokter bij te
halen.
 Voor onze honden liep het slechter af. Ik
was aan het spelen bij ome Jan toen ze
kwamen vertellen dat onze hond Tommie
kapot was gereden. Op de foto van eind 1960 houdt Mari
van Asseldonk Tommie omhoog. De nieuwe hond noemden
we Tommie 2, maar ook die kon niet wennen
aan het overreden worden. Volgde Tommie
3. "Kei kapot," zei onze
Mari terwijl het het beestje met zijn
voet van de weg af schoof. Hoeveel
Tommies er nog gevolgd zijn, weet ik niet
meer, maar het hield op toen ons pap in
1965 zijn eerste melkmachine kocht en er
als deel van de onderhandelingen een
hondje bij moest nemen; Roosje, een
bijzonder productief teefje.
|
| Doc. Veghel, nr.
769. |
|
Johan van Sleeuwen
trad in 1961 voor het eerst als
secretaris van de RKJB op. De toen
19-jarige Van Sleeuwen schrijft in de
toelichting bij het exploitatieoverzicht
van 1961: 'Het ledenaantal onzer
vereniging is iets teruggelopen ten
opzichte van het voorgaande jaar. Dit is
te wijten aan het feit dat vele jonge
boeren een ander vak gaan leren en
afvloeien naar de industrie. Door dit
verschijnsel, dat normaal genoemd mag
worden, heeft het bestuur zijn programma
hier op af moeten stemmen. Onze
voornaamste activiteiten zijn: het
organiseren van technische wedstrijden
met theorielessen, het organiseren van
cursussen in rayons- en kringverband,
mogelijkheden scheppen tot het bijwonen
van weekends, kaderdagen en retraites,
het verzorgen (van) soc(iale)
vormingslessen, vormingsmogelijkheden
bieden om zich cultureel te vormen bv.
toneel declamatie en het verzorgen van
ontspanningsavonden in samenwerking met
R.K.B.J.B, lichamelijke ontwikkeling door
onze sportclub en zo (voorts).'
 In het overzicht van inkomsten en
uitgaven over 1961 worden de volgende
aktiviteiten genoemd: Er werd een
graslandwedstrijd gehouden, en een
proefveld bracht wat geld op, net als de
gebruikelijke 10 % graaninzameling. Jan
Henst en Cor Coppens mochten met steun
van de RKJB naar een weekend, en J. van
Zutphen en Harry Berkmortel naar 'Ons
Erf' in Berg en Dal (zie foto). Er werd weer een
dropping gehouden en een jaarvergadering.
Jan Henst ging naar een kadercursus. Voor
de sportclub werden weer schoenen
aangeschaft en de sportclub hield de
jaarlijkse teeravond. De 'gramaphoon' was
weer kapot gedraaid en er werden weer een
paar nieuwe platen aangeschaft. Er was
een 'boerenjeugddag' en dit jaar ging het
uitstapje naar de Betuwe. Ook nam de RKJB
deel aan een toneelwedstrijd.
|
| Doc. Veghel, nr.
769. |
|
In 1961 worden de
volgende aktiviteiten van de
Boerinnenbond genoemd: er werd een
bedevaart naar Handel gehouden, waarvoor
kaarsen werden gekocht. Er werd geld
verdiend met het verkopen van 'Christus
Koning speldjes' en met een loterij met
moederdag. Er werd een
kamerplantenwedstrijd gehouden en een
suprise-avond. De dames van de sportclub
van de Boerinnenbond hadden een
feestavond. Ook de Boerinnenbond nam deel
aan de 'boeren jeugddag'. De uitgaven
vermelden de aanschaf van een
'gramfoonplaat' en cadeaus voor leden die
trouwden en uitgaven voor een
vormingscursus. In 1961 werd ook een
excursie gehouden naar de Jaarbeurs.
|
