Inv. nr. 1105, notulen van de gemeenteraad, 24 februari 1953.

Graard van Boxmeer zou graag zien, dat de grootste gaten in de Zijtaartse weg worden dichtgemaakt, indien de nieuwe weg tenminste binnenkort nog niet te verwachten is.

Adrianus van de Ven dringt er in de gemeenteraad op aan om zo spoedig mogelijk de nieuwe weg Veghel-Lieshout aan te leggen. De burgemeester antwoordt: “In het vooruitzicht van de aanleg van de nieuwe weg Veghel-Lieshout kan men thans moeilijk verlangen, dat aan de Zijtaartse weg nog grote herstelwerkzaamheden worden uitgevoerd.”

Raadslid Van Boxtel juicht de aanschaf van brandweermateriaal voor Zijtaart en Maria-Heide toe. Hij hoopt dat de aanleg van brandputten in de verschillende buitenwijken ook niet vergeten wordt. Christ van de Ven vindt de aanleg van brandputten in de buitenwijken ook hard nodig. Hij zou echter nog liever zien dat de waterleiding verder werd uitgebreid. De burgemeester zegt dat de aanleg van brandputten in de buitenwijken niet wordt vergeten. Dit stuit echter nog op verschillende – ook technische – moeilijkheden. De burgemeester kan zich heel goed indenken dat Christ van de Ven uitbreiding van de waterleiding prefereert boven het aanleggen van brandputten. Het zal echter niet mogelijk zijn om alle groepjes huizen op de waterleiding aan te sluiten. Hij wil overigens graag nog eens proberen om van de Waterleidingmaatschappij een opgave te verkrijgen van de aansluitingskosten van de nog niet aangesloten percelen.

Graard van Boxmeer vraagt om bij vernieuwing van de Zijtaartse weg ook een lichtpunt te plaatsen bij de duiker aan het begin van de Zijtaartse weg. De burgemeester zal dat ter zijner tijd bekijken, hierover schijnt echter tussen de Zijtaartse raadsleden nog verschil van mening te bestaan.

“Toen wij nog in Veghel woonden en in Zijtaart naar school gingen kwamen we in de Sluisstraat een keer meester Van Eert tegen. Die stond er te kijken naar een brand; tegenover de slagerij stond een huis in de fik. Toen speelde net het liedje: “How much is that doggy in the window”. Uiteindelijk kwam meester van Eert om 11 uur aanzetten. Op een andere dag was er een vrachtwagen bij de Witte Brug in de kanaal gereden. De kanaal was afgedamd en drooggepompt om het gevaarte er weer uit te halen. Meester Van Eert is gaan kijken en ons pap stond er op de hele school alleen voor. Hij gaf les in de eerste en tweede klas en gaf opdrachten voor de andere klassen totdat Van Eert weer op kwam dagen.”

Er zijn gemeenteraadsverkiezingen geweest en twee van de drie gemeenteraadsleden uit Zijtaart gaan de raad verlaten. Wethouder Booij-Liewes spreekt een word van dank aan Graard van Boxmeer, die vier jaren in de raad heeft doorgebracht, en die nu de gelederen weer gaat verlaten. Hij zegt ook: “Adrianus van de Ven heeft hier heel wat jaren de gemeenschap gediend, en zéér verdienstelijk werk verricht. Heren Van Boxmeer en Van de Ven, ik wens jullie beiden het beste voor de toekomst.” Graard van Boxmeer zegt dat hij het jammer vindt dat hij zijn plaats in de raad moet gaan verlaten. Men heeft zich echter te onderwerpen aan de uitslag van de verkiezing. Adrianus van de Ven zegt dat er een tijd is van komen en een tijd van gaan. Hij bedankt de burgemeester voor de prettige samenwerking, alle ambtenaren voor de goede medewerking en de werkster voor de verfrissingen tijdens de raadsvergaderingen. Hij denkt zijn taak naar eer en geweten te hebben vervuld, en heeft ruimere inzichten gekregen van de excursies. Hij besluit met: “Consummatum est”.

De burgemeester bedankt de scheidende raadsleden: “Daarbij wil ik beginnen met het jongste lid in zittingsjaren, namelijk de heer van Boxmeer. Na vier jaren in de gemeenteraad zitting te hebben gehad, gaat gij ons weer verlaten. Gezien het feit dat uit Zijtaart drie leden in dit college zitting hadden, zal het voor U – mijnheer van Boxmeer – wel duidelijk zijn geweest, dat deze toestand niet zou bestendigd blijven. Dat er evenwel twee van de drie Zijtaartse vertegenwoordigers zouden gaan verdwijnen, had ik voor de verkiezingen toch ook niet durven voorspellen. De kiezers hebben evenwel gesproken, en wij allen hebben deze uitspraak te aanvaarden. Ik meen evenwel van U te mogen getuigen, dat U in de afgelopen periode een goed raadslid bent geweest, die de goede sfeer en de prettige samenwerking steeds wist te bewaren. Vooral de belangen van de boeren – waarvan U uiteraard het best op de hoogte bent – vonden in U, waar nodig, een trouwe verdediger.”

“Heer van de Ven. Van de scheidende leden, zijt gij het die – zij het dan met tussenpozen – het langst in de raad zitting hebt gehad. Bij het afscheid in 1946 hebt gij zelf gezegd dat ook gij tot de verlofgangers behoorde. In 1949 keerde U weer in onze gelederen; het genoten verlof was dus slechts ‘klein verlof’ geweest. (..) Mede door U toedoen bleef de sfeer in de raad zoals ze behoort te zijn. In de afgelopen jaren hebt gij U wederom getoond een goed vertegenwoordiger en een goed raadslid te zijn. Gij hebt U in vele gevallen getoond een vooruitstrevende en vooruitziende boer te zijn, die zich omtrent de hier aan de orde komende onderwerpen een gezond oordeel wist te vormen.”

Voorstel tot verkoop van een bouwterrein te Zijtaart aan Johannes Gijsbertus van de Ven. De burgemeester zegt dat de grond die de gemeente van de heer Brouwers heeft aangekocht, is verkaveld in verschillende bouwterreinen. Er wordt voorgesteld om de grond aan de heer Van de Ven te verkopen voor f 2,50 per vierkante meter. Christ van de Ven zegt de gemeente de grond voor f 1,50 heeft aangekocht en wel erg duur doorverkoopt. Aan de overkant van de straat is grond verkocht voor f 1,25 per meter. Buiten de beschrijvingskosten heeft de gemeente er geen kosten aan gehad. f 2,-- per meter is hoog genoeg. De burgemeester zegt dat ook het aanleggen van het pleintje geld kost. Christ van de Ven is blij dat er in Zijtaart een pleintje komt. Maar waarom moeten die kosten op deze arbeidersmensen worden verhaald?

De burgemeester zegt dat het beroep of welstand van de mensen er niets mee te maken heeft. De grond is geen bouwterrein zolang het pleintje niet is aangelegd. Anders draait de gemeente voor de kosten op. Van Gulick zegt dat Van de Ven beter de grond zelf voor f 1,50 had kunnen kopen. Hij heeft niet om een verfraaiing gevraagd. De burgemeester zegt dat er dan niet gebouwd had mogen worden. Het is deel van een plan waarin ook dat pleintje zit. De burgemeester verzucht, dat de gemeente dus alles maar weer voor haar rekening moet nemen, zoals vroeger. Het is inderdaad een teer geval, maar daarom juist willen burgemeester en wethouders er de kosten slechts gedeeltelijk op laten drukken. Wil de raad de prijs lager vaststellen, dan kan hij zijn gang gaan. Christ van de Ven zegt dat de gemeente dan maar geen pleintje moet aanleggen en de grond aan de bouwers verkopen als tuin. Het voorstel van raadslid Dortmans om de grond voor f 2,-- te verkopen wordt met 10 tegen 3 stemmen aangenomen. Tegen stemden de beide wethouders en raadslid Van Lee. (De burgemeester had als voorzitter van de gemeenteraad geen stemrecht.)

De raad besluit om ook andere percelen aan het aan te leggen kerkplein voor dezelfde prijs te verkopen aan J. van den Tillart en de gezusters Van den Nieuwenhuizen.