http://kranten.kb.nl/ 18-3-1908

Een treurig ongeval greep hier vrijdag op het gehucht Zijtaart plaats. De vrouw van de landbouwer Lambertus Opheij, moeder van een talrijk gezin, leed min of meer aan toevallen. Zo gebeurde het ook vrijdag dat zij een toeval kreeg, terwijl er niemand in huis was. Doordat ze kwam te vallen. midden in het vuur, verbrandde ze haar handen, armen, gezicht en borst. Spoedig werd geneeskundige hulp ingeroepen, waarbij de geneesheer verklaarde, dat zeker een, maar wellicht beide armen moeten worden afgezet. Ze werd per kar naar het r.k. gasthuis te Veghel gebracht. Te meer is dit ongeluk verschrikkelijk, omdat ze vijf dagen geleden was bevallen van een dochter. Maar men hoopt dat alles op het beste mag uitvallen.

Het gezin woonde op later adres Biezendijk 14. De betreffende vrouw heette Theodora van Wanrooij, ze was op 6 maart 1908 bevallen van een dochter Henrica. Deze dochter trouwde op 6 april 1948 in Uden met Henricus de Wit. Theodora van Wanrooij overleed in Zijtaart in maart 1923 op 47-jarige leeftijd. Lambertus Opheij overleed er op 10 april 1955.

Onze politie heeft de laatste dagen handen vol werk, zoals blijkt uit de volgende berichten: Wijbosch. Het gisteren reeds in de Courant vermelde bericht, dat Zaterdag naar het huis van bewaring te 's Bosch is overgebracht zekere W. S. wegens poging tot doodslag op haren schoonzoon, is veel romantischer dan uit dit korte bericht blijkt.

Juffrouw S. dochter van W. S. thans wonende te Amsterdam, kwam met een vriend uit dezelfde stad bij Pa en Ma logeren. Dat feit kwam haar man, dien zij, voor enigen tijd verlaten heeft, te interessant voor, om het ongemerkt te laten voorbijgaan. Hij bond  een rood witten en blauwe lap aan een stok, en met die vlag gewapend, ging bij met een paar keteldeksels of zoo iets, een serenade brengen aan zijn vrouw in het huis zijner schoonmoeder. Deze scheen daar echter minder op gesteld; en dreigde hem, als bij zich niet spoedig verwijderde, kapot te schieten. Wijl aan die sommatie niet dadelijk voldaan werd, komt zij met een revolver buiten, en schiet die af in de richting van haren lieven schoonzoon. Wijl dit eerste schot geen doel trof en de revolver verder zijne diensten weigerde, gaat de verontwaardigde moeder weer naar binnen, werpt den revolver weg, en komt met een geweer voor den dag, dat zij ook. maar te vergeefs, op den man van haar dochter richtte. Daar de moeder intussen gevankelijk naar 's-Bosch is vervoerd, en de dochter weer naar Amsterdam is terug gekeerd, blijft de treurende? echtgenoot voorlopig de gast bij een liefderijke tante.

Minder romantisch maar even waar is het volgende voorval: Een haas gevangen in een kippenhok. Is dat iets bijzonders? Ja, want werden de laatste maanden in Veghel, Zijtaart en De Eerde bijna wekelijks kippen gestolen; thans meent men den kippendief gevangen te hebben in den persoon van een . . . haas.

In dan nacht van Zondag op Maandag, werd die haas, op zijn nachtelijke tocht, in stilte gevolgd door een jager in den persoon van een rijksveldwachter H. v. O. uit Schijndel. Eindelijk kroop de haas behoedzaam in het kippenhok van Marten van Kemenade te De Eerde. Reeds vijf kippen had hij ingepikt, doch toen hij ook de stoutheid had de haan aan te vallen, kwam de jager uit zijn schuilhoek, sloot de kippenkooi, en het sidderend haasje was levend gevangen.

Gelukkig nog voor hem, dat hij in handen der politie was gevallen;  want was de eigenaar zelf, op het blaffen van zijn hond, opgestaan, en had hij den haas in zijn kippenhok gezien, wellicht had bij als oud jager zijn jachtgeweer gepakt en den haas een schot hagel tussen zijn oren gestuurd. De “baas” afkomstig van Jekschot, was maandag morgen reeds vroeg, met de kippen er bij, naar 's Bosch getransporteerd.

Intussen werd er dezelfden avond, dat de veldwachter zijn haasje vervolgde in Wijbosch achter den berg druk  „getafeld" en de boel kapot geslagen, bij een ontrouwen bruidegom, die daags voor hij den eersten roep moest krijgen, zijn beminde in den steek liet. Ook dat muisje zal licht nog een staartje hebben.