Hendricus van den Bosch en zijn broer Lambertus van den Bosch laten verklaren dat hun broer Jan van den Bosch "sig dagelyks van huys begeeft en syn kinderen, waarvan de outste ontrent elff jaaren oud is, alleen thuys laat en syn affaires stil laat staan, als synde een schoenmaker van syn ambagt.

Dat sy hem synde syn vrouw ontrent ruym anderhalff jaar overleden, dikwils en meenigmaal hebben horen seggen dat Willemyna Monen, huysvrouw Jacobus van Broek, syne overleden huysvrouw en drie kinderen hadde betovert en daar door waere overleden, en wanneer hy haar mogte krygen, soude vermoorden.

En dat haar comparanten voorkomt dat hy eenigsints in syne hersenen is getroubeleert en van syne sinnen berooft schynt. Dat hy syn hair genoegsaam dagelyks afscheert en poyert, en dat hy sig dikwils in den drank ter buyten gaat en dan seer brutael en ongemakkelyk is, en dat sy vreese wanneer verder blyft wonen ongelukken daar van syn te verwagten."

Hendricus en Lambertus willen dat hun broer Jan onder toezicht komt of opgesloten wordt, als was het maar vanwege het brandgevaar. "Dat hy dikwils met een brandende pyp toebak loopt en schoon sy hem waarschouwe dat brandt soude veroorsake sulx niet wil laten."

Zie ook de attestaties van 1773-1777.