In de zomer van 1535 werd Lambert, zoon van Lucas Aert Donckers en Elysabeth Hanricx van Ham door Jan Goertssoen geslagen. Hij raakte gewond ‘aen syn hooft ende syne andere leden'. Lamberts vader, Lucas Donckers, woonde op Zijtaart in het huis met huidig adres Leinserondweg 16. Lambert waarschijnlijk ook, want direct na Lamberts dood werd dit huis verkocht en Lamberts weduwe Katherijn deed bepaalde beloften betreffende de kosten van de verkoop van het huis aan Dirck Hanricx die Lew (of Sleuwen).

Lambert lag enige tijd ziek in bed en het was onduidelijk of hij ziek was van de ‘quetsuren' of van iets anders. Het zag er niet goed uit, het was wenselijk dat hij de laatste sacramenten toegediend zou krijgen. Als hij zou overlijden kon Jan Goertssoen worden beschuldigd van doodslag. Lambert werd te verstaan gegeven ‘dat hy syn siel bewaren soude'. Voor zijn zieleheil was het beter om te voorkomen dat Jan Goertssoen misschien ten onrechte beschuldigd zou worden van doodslag. Lambert zei toen: "Laet twee scepenen coemen. Ick wil Jan Goertssoen ontdragen van den dootslach."

Op 18 augustus 1535 kreeg hij de laatste sacramenten toegediend. Jan Goertssoen bezocht die dag met twee schepenen, de vorster, de koster en een dokter Lambert Donckers op zijn ziekbed. Jan Goertssen vroeg om vergiffenis. Lambert Donckers, die wist dat hij sterven zou, heeft Jan toen ‘mitten hant genoemen, seggende tot hem: "Ick vergeeff uw all heel dat ghij my oeyt misdaen hebt om die minne van God." Daarna is Jan vertrokken, waarna pastoor Reyner van Stakenborch de laatste sacramenten toediende. Lambert Donckers zei voordat hij het H. Oliesel ontving ook "dat die crencte (= ziekte) syns lichaems niet en quame vuyten quetsueren mer vyt een ander suyct (= ziekte), die hem naemaels overcomen was, dairom vergaff hy 't Jan Goertssoen alheel" en toen blies hij zijn laatste adem uit, Lambert, 'wiens siele God Almachtich ontfermen wille'. De dokter verklaarde dat hij Lambert Donckers behandeld heeft aan een 'vleesch wonde' op zijn hoofd, maar dat Lambert volgens hem daaraan niet gestorven was.