Inv. nr.
1104, notulen van de gemeenteraad, d.d. 3 januari 1950. |
|
Raadslid Adrianus van de Ven vraagt of er al met de
P.T.T. is onderhandeld over het aanleggen van telefoons
in de buitenwijken (waaronder Zijtaart). De burgemeester
vindt dit meer een taak van de buitenwijken zelf. Ook
vraagt Van de Ven om bij gladheid ook de wegen in de
buitenparochies met zand te bestrooien.
|
Mededeling van Antoon Vissers
op 17 december 2014 |
|
In een katholiek gezin gold, dat een kraamvrouw de
eerste 10 dagen onrein was. Ze mocht in die 10 dagen
niet buiten komen of naar de winkel gaan en al helemaal
niet in de kerk komen. Na deze periode werd ze
uitgenodigd de 'kerkgang' doen, zodat ze weer rein zou
worden. Ze moest achter in de kerk blijven staan, totdat
de pastoor haar op kwam halen. De vrouw moest met een
hand zijn stola vasthouden en liepen samen naar het
Maria altaar waar ze haar gebed moest doen.
|
Verteld door Antoon Vissers op 20
februari 2009. |
|
Antoon Vissers: Ik
zat in de derde klas waar meester Piet Raaijmakers de
scepter zwaaide. Meester Raaijmakers stond voor mij en moest
van hem de uitkomst van een eenvoudige som geven. Ik was niet
sterk in het rekenen en daarom gaf ik een fout antwoord. Een
ferme tik was zijn reactie. Omdat ik dit niet verwachtte viel
ik de bank uit tegen het ijzeren gedeelte van een schoolbank.
Resultaat was een gat in mijn hoofd. Meester Raaijmakers
schrok hier zo van dat hij direct met mij naar hoofdmeester
van Eert ging om de verbanddoos te halen, maar omdat de wond
te groot was moest hij met me naar de zusters waar beter
materiaal was. Daarop gingen we naar ons huis waar hij aan
mijn moeder zijn verontschuldiging aanbood. De andere dag was
mijn oog geheel dicht gevallen omdat alles was opgezwollen.
Het lidteken net boven mijn wenkbruwen is nog steeds te zien.
Je ziet wel het onderwijs in Zijtaart was best wel eens
gevaarlijk.
|
BHIC, toegang 185, inv. nr. 515, C.A.V. Zijtaart. |
|
Op 17 januari 1950 schreef zaakvoerder Johannes Reijbroek een
brief aan de inspecteur van de CHV te Veghel:
Bij het lossen had
onze voerman het ongeluk een bus kleurcarboleum om te stoten,
welke geheel leeg liep. Dus 10 liter verlies. Gaarne zal ik van
U vernemen, of dit verlies geheel op rekening van de voerman
dient te komen. Hij is wel bereid het te betalen. de voerman
doet zeer goed werk. Het verlies is dus geheel per ongeluk
ontstaan.
|
Bericht van Martien
van Asseldonk. |
|
Het was eertijds
gebruikelijk dat vrouwen vóór de kerk
even het weiland inliepen en daar hurkten
voor een plasje voor ze naar de mis
gingen. Hoe lang dat gebruik bestaan
heeft, weet ik niet. Op een gegeven
moment raakte het in onbruik door de
opkomst van de onderbroek met dichte bodem (zo stel ik me
tenminste voor). Rond 1950 bestond het
gebruik nog. Antoon Vissers (geboren in
1941) vertelde dat hij hun buurvrouw, de
vrouw van Marinus van den Akker, soms in
de wei zag hurken en dat er dan - tot
enige verbazing van klein Antoontje - een
natte plek achterbleef. Zie ook
kroniek 1931.
|
Staatscourant, 2 maart 1950 |
|
Opgeheven: A. van de Nieuwenhuizen, bakker, Zijtaart 71,
Veghel, arrondisment rechtbank 's Hertogenbosch, 22
februari 1950.
|
Verteld door Piet van de
Tillaart (Hoeve Corsica) op 28 juni 2007. |
|
Christ van de
Ven was een broer van Driekske van de Ven. Hij had
twee ongetrouwde dochters en twee ongetrouwde zonen.
Zijn zoon Jan (geboren op 28 mei 1921) stierf jong aan
de TB (op 27 februari 1950) en de andere zoon Gerard
(geboren op 9 april 1917), werd in hetzelfde jaar gek en
is toen naar Vught gebracht.
|
Herinneringen
van Piet Raaijmakers d.d. 27 februari 2007; gesprek
met Myrjam van Hoof - van Eerd d.d. 27 februari 2007. |
|
De klassen van de
jongensschool werden in de winter warm gestookt met
kolenkachels. Als meester Frans van Eerd en meester
Piet Raaijmakers over de klinkerweg van Veghel kwamen gefietst, dan
warmden ze zich eerst even op aan de kachel. Piet
Raaijmakers: “Meester van Eert stond een keer met
zijn rug naar de kachel en toen vatte z´n boks
vlam.”
Als ze op ouderbezoek gingen, kregen
ze van november tot mei vaak vlees mee van de ouders. Frans
van Eerd zei wel eens gekscherend tegen de jongens: “Denk
er om dat de worst lang genoeg is, de worst moet twee
keer om mijn buik gedraaid kunnen worden.” Ze
kregen zo vaak vlees dat ze het niet op konden eten,
al aten ze drie keer per dag koteletten. In die tijd
waren er nog geen diepvriezen en de vrouw van Piet Raaijmakers maakte het vlees in met wekflessen.
Miryam dochter van meester van Eerd herinnerde zich
dat ze thuis vaak spek aten. "Dat vond ik toch
zo lekker." Maar zo rond 1958 was het wel
gedaan met vlees meegeven.
Een
keer ging Piet op huisbezoek en hij kreeg een flink
stuk worst. “Nou ga ik zeker over,”
zei de jongen, een leerling van Piet. “Nou
ge er over begint, zullen we er maar meteen werk van
maken,” zei Piet. “Gè blijft zitten, want
ge hebt het hele jaar niks uitgevoerd.” De vader
was er mee eens. “Als hij niks gedaan heeft, dan
laat hem maar zitten.”
Op een keer had een van de
jongens uit de klas van Piet Raaijmakers een kat in de
sloot geduwd en hij hield de kat met een riek onder
water. Meester van Eert stuurde de jongen door naar
Piet die de jongen een paar patsen gaf, zoals Piet dat
noemt. Piet ging naar de ouders toe. De moeder wilde
niks zeggen en had zich teruggetrokken in de kamer
ernaast. De vader steunde de meester en dreigde zijn
zoon bij de politie
aan te gaan geven. “Gè blijft van mèn jong af,” riep moeder
toen
vanuit de andere kamer. ‘s Avonds kwam de vader vlees naar
Piet brengen en ze hebben er samen nog een goeie
borrel op gevat.
In de tijd dat Piet Raaijmakers les
gaf op Zijtaart zijn veel gezinnen geëmigreerd. “Een
gezin vertrok met 23 kinderen. Die woonden
tegenover waar nou de Sligro zit. En een ander gezin
vertrok met 18 kinderen. We zeiden tegen elkaar. Dit moet niet
zo lang zo doorgaan. Dadelijk raken we de hele school
nog kwijt.” |
Verteld door Ant Vervoort op
14 juni 2007. |
|
Ant
Vervoort vertelt: "Op vrijdagmiddag ging ons buurvrouw
tante
Mien van Asseldonk altijd bij haar zus tante
Jaan werken en dan ging ons moeder, Berta
van der Bruggen, vaak met oma van Asseldonk (Dien
Kerkhof) buurten. Die was blij met wat buurt. Bij Van
Asseldonk hadden in die tijd alleen de oudste dochters
een poffer op, dat waren Nel en Mie. Ik heb zelf nooit
een poffer gedragen. Ons moeder ging er ook vaak mee
erwten peulen en zo. Die heeft ook nog veel sokken
gestopt voor Gerarda van Erp (in 1945 getrouwd met Piet
van Asseldonk)."
|
Verteld door Annie van
Asseldonk - van den hurk op 25 september 2007. |
|
Annie: "Ik ging rond met
het kindsheidsboekje om te collecteren. Ik kwam bij Marinus
van Asseldonk. Marinus zat lekker warm bij de
kachel. Toen zei zijn vrouw Trui zo heel nippig: "Mies,
verrekkeling, sloapte?" Wij schrokken daar van.
Ik
ging met Annie Timmers ook rond met het Antoniusboekje
om te collecteren. Ik Boerdonk zei een zuster: "Luste
een glaaske drinken en ene kuukske?" Wij zeiden
heel beleefd: "Nee, dat hoeft niet." Zo
hadden wij dat geleerd. Maar verdorie de trommel ging
dicht. dat was niet de bedoeling! De zuster ging even
naar achter en toen hebben we toch maar even de trommel
open gemaakt.
Bij Graard van Eert woonde in
1950 Gerard Otto uit Oostenrijk. Hij kwam ons elke dag
aanroepen voor de kerk. Dat was een heel goei
jong."
|
Verteld door Piet van de
Tillaart (Hoeve Corsica) op 28 juni 2007. |
|
Piet: "Driek Vogels was de eerste in Zijtaart die in aanmerking
kwam voor een AOW uitkering. Maar Driek zei: “Dat
hoef ik niet. Dat heb ik niet nodig.” En Driek had
het ook niet nodig. Hij had drie boerderijen. Hij heeft
zich ingekocht in het klooster."
|
Gesprek met Miet Reijbroek op
27 december 2010. |
|
“Ik had vriendschap zat, maar ik was er niet op uit. Ik
kwam overal op Zijtaart, ik was zelatrice voor de Paters
van de Heilige Geest, daar was pater Tijs Tijssen bij.
Ik ben ook nog de omgang gedaan voor de pastoor, samen
met jullie tante Mien van Asseldonk. Maar toen haalden
we toch geen eieren meer op, dat was toen veranderd in
geld. Dan vroegen mensen mij wel eens: “Trouwde gè nie?”
Dan zei ik: “Als ’t zo moet zijn, dan kunt ’t wel, en
anders moet ’t zo zijn.”
k heb nog het langst verkering gehad met Bertus Brans,
ongeveer een jaar. Bertus zei tegen mij: “Ons moeder
vind het goed.”. Ik ben nog een keer met Bertus mee
geweest op zijn brommer naar een nicht van hem in
Eindhoven.
Ik denk nou achteraf dat het zo heeft moeten zijn. Tante
(Martina de Leest) is 31 jaar bij ons in huis geweest.
Die heeft altijd voor ons gezorgd na het overlijden van
ons moeder (in 1933). Tante was daar heel duidelijk in,
die wilde beslist geen man. Die woonde eerst bij
grootmoeder in de straat en die is toen bij ons gekomen.
Als ik eerder getrouwd was, dan had tante naar een
verzorgingstehuis gemoeten, nou heb ik iets voor haar
terug kunnen doen, voor haar kunnen zorgen. Het heeft zo
moeten zijn, zodat tante een thuis had.” Miet trouwde in
1968.
|
'Zijtaart', 42; Doc.
GAvB. |
|
Geëmigreerd in
1950:
- Een zoon van H. van de Boom, nog jong
- Op 16 mei 1950 Antoon Vervoort, gehuwd
met Truus Rooijakkers, vertrok naar
Canada. Ook zijn broer Harry emigreerde
naar Canada.
- Een dochter van M. Hoevenaars
- 13 juni 1950 Martinus van de Wetering
met gezin op 4 kinderen na
- Mies van de Zanden en gezin uit
Zondveld
|
Doc. GAvB. |
|
20 februari 1950:
'Een biduur van 9-10 uur (40
bidurengebed).'
Notitie van Gerard van Boxmeer uit 1976: 'Zo ging
het vroeger, 40 dagen vasten, 's morgens
1 boterham, 's middags zoveel eten als
men wou. 's avonds goed half genoeg. In
de vasten nooit naar de meid, alleen op
halfvasten zondag.'
|
Collectie Antoon Vissers |
|
Piet
van de Tillaart keerde op 20 februari 1950 terug uit Nederlands Indië.
|
Jubileumboek 90 jaar
fanfare, 19. |
|
In 1950 hield de eigen
toneelclub van de fanfare op te staan en ging op in een
gezamenlijke toneelvereniging van fanfare Jonge
Boerenstand en de jongere leden van de Boerinnenbond.
|
Interview met zuster Theodosia van Asseldonk door
Martien van Asseldonk op 4 november 2004. |
|
Wanneer mocht je
voor de eerste keer weer uit het
klooster?
Ja, toen we voort aspiranten waren. Toen
had je de kleine gelofte gedaan. Bezoek
ontvangen hebben we altijd wel gemogen.
Maar dat werd toen gezegd, om de drie
maanden of zo, nou, en meer kreeg je dan
ook geen bezoek. En toen mocht je dan
voort naar huis, toen ons vader en moeder
bediend werden of zo, hè, dat heb ik
toen nog meegemaakt. Ons vader daar heb
ik niks van gezien. En ons moeder
(overleden in 1958), toen was ik net
thuis, en toen is ons moeder ook meteen
gestorven. Want toen was ik in de
Klokkenberg, toen hebben ze mij nog
gehaald, want toen zou ons moeder bediend
worden, maar dat was ze al toen ik thuis
kwam. Ze konden niet zo lang wachten. Ons
vader (Theodorus
van Asseldonk) is gestorven (in
1950), toen was ik in Uchelen. Toen
mochten we nog niet naar huis. Toen kwam Jan Steenbakkers op de fiets van
Zijtaart naar Uchelen vertellen dat ons
vader dood was. Ja, dat vergeet ik
eigenlijk nooit meer. Want ons vader was
ook niet ziek geweest, hè. Heeft ie 's
avonds schijnbaar een beroerte gehad en
die is 's morgens dan gestorven. Toen ben
ik ook niet op de begrafenis geweest,
want dat mocht toen nog niet.
|
Kasboekjes van de
rijvereniging in bezit van Cor Coppens. |
|
De
rijvereniging huurde in 1950 en de daarop volgende jaren
een oefenterrein van Hannes Habraken (in de jaren
daarvoor werd een terrein gehuurd van Adrianus Oppers.)
De rijvereniging ging in 1950 op concours naar (o.a.):
Nijnsel (16 april), Erp (7 mei), Best (18 mei),
Nistelrode (18 juni), Veghel (1 juli), Lieshout (16
juli), Dinther (6 augustus), en op 18 oktober was er een
ruiterfeest in Eerde. Op 19 september hield de
rijvereniging een feestavond bij Piet van de Hurk.
|
Doc. GAvB. |
|
Na de Tweede
Wereldoorlog kwam er geleidelijk een
einde aan het gebruik om de Brabantse
poffer te dragen. Aantekening van Gerard van Boxmeer van 16 juli 1950:
'Moeder (Trien van de Ven) witte muts
afgezet, hoed opgezet.'
|
Inv. nr.
1104, notulen van de gemeenteraad, d.d. 12 mei 1950. |
|
De gemeenteraad bespreekt het voorstel
om de gemeente te laten bijdragen aan de N.V.
Waterleidingmaatschappij “Oost-Brabant’ in de kosten van
de uitbreiding van de waterleiding te Mariaheide,
Zijtaart en Zondveld, Ham en Havelt, onder invoering van
een baatbelasting op de betrokken plaatsen. B&W stellen
voor de brandputten helemaal door de gemeente te laten
betalen, en de rest half door de gemeente en half door
de de belanghebbenden.
Adrianus van de Ven wil een commissie de
zaak laten onderzoeken. De kosten zijn voor Zijtaart en
Zondveld veel hoger dan voor Mariaheide, Ham en Havelt.
Bovendien is Zijtaart nog maar voor een deel in het plan
betrokken. Christ van de Ven is het er mee eens en wil
de kosten voor allen gelijkstellen. Graard van Boxmeer
vraagt om het aantal waterputten zo hoog mogelijk op te
voeren om de andere kosten, dus ook de baatbelasting
zoveel mogelijk te drukken. De burgemeester zegt dat die
putten erg duur zijn, en dat het benodigde aantal door
deskundigen is vastgesteld. De burgemeester heeft geen
bezwaar tegen het instellen van een comissie. Hij zegt
dat wanneer Zijtaart alleen in het plan was opgenomen,
dat de kosten dan aanmerkelijk lager geweest zouden
zijn, dan wanneer ook Zondveld zal worden aangesloten.
Christ van de Ven zegt nogmaals een gelijke verdeling
van lasten te willen. De burgemeester zegt dat de
aansluitingskosten vanaf de hoofdleiding ongeveer f 6
per meter bedragen. Christ van de Ven voelt niets voor
een comissie, de verantwoording is groot. Hij wil de
zaak een maand opgeschort zien. De burgemeester
waarschuwt Adriaan van de Ven dat de commissie ook de
consequenties moet aanvaarden. Onrendabele stukken,
zoals Zondveld hebben wel grote invloed op de kosten.
Het voorstel om op te schorten krijgt
onvoldoende stemmen, ook het voorstel voor een commissie
krijgt geen steun. Het voorstel van Christ van de Ven,
ondersteund door Graard van Boxmeer om de de plannen van
B&W samen te voegen tot één plan wordt aangenomen.
|
Veghelse Courant, 1 april
1950;
BHIC toegang 7714 inv.nr. 5818:
collectie De Visser.
|
|
Katholiek Thuisfront. Deze maand landden weer veilig en
behouden in ons reigersnest vijf door de tropenzon
gebruinde kerels. Op de diverse ouderlijke feestjes werd
natuurlijk door onze jongens met de pet rondgegaan voor
het Katholiek Thuisfront en het succes was daverend.
Door Ben van de Ven werd bij elkaar getrommeld f 23,--,
door Albert Oppers f 17,25, door Toontje Schrevers f
13,--, door Theo van de Tillaart f 11,60 en door Harry
van Sleeuwen f 10,--. Tezamen dus het voor het schone
bedrag van f74,95. Namens het Katholieke Thuisfront
jongens van harte bedankt en zij wenst jullie nog een
schone toekomst in het Reigersnest of elders.
Ben
van de Ven
Albert
Oppers
Toon
Schevers
Theo
van de Tillaart
Harry
van Sleeuwen
|
Feestgids 25-jarig
bestaan Jong Nederland, 1970. |
|
Op 3 april 1950 werd Jan van
de Ven, die toen al enkele jaren leider
was, vaandrig bij Jong Nederland.
|
Veghelse Courant, 8 april
1950;
BHIC toegang 7714 inv.nr. 5818:
collectie De Visser. |
|
Zijtaart. Op de jongstleden gehouden vergadering van de
werktuigencooperatie alhier werd besloten om een
aardappelstomer aan te kopen en een silo-mal voor het
maken van aardappelsilo’s.
|
Veghelse Courant, 15 april
1950;
BHIC toegang 7714 inv.nr. 5818:
collectie De Visser. |
|
Op tweede paasdag vierde ons jongensgilde haar eerste
lustrum. Na de Heilige Mis die door de aalmoezenier werd
opgedragen werd bij de vlaggenmast geopend en daarna
gemeenschappelijk ontbijt. In de namiddag had in
tegenwoordigheid van de districtaalmoezenier Klessens de
plechtige inzegening plaats van de nieuwe Gildehal “ons
Reigersnest”. Om 4 uur kwamen ouders en genodigde bijeen
en werd door de jongens een toneelstuk opgevoerd.
Ondanks het slechte weer was er een massale opkomst en
ging ieder zeer voldaan huiswaarts.
|
Collectie Antoon Vissers |
|
Op 26 mei 1950 keerden weer drie Zijtaartse jongemannen
terug uitNederlands Indië.
Cor
van de Ven
Bert
van den Hurk
Cor
Kremers
|
Feestgids 25-jarig
bestaan Jong Nederland, 1970. |
|
In 1950 hadden de
leden van Jong Nederland een tocht naar
Berg en Dal. Op 7 juni 1950 kreeg Jong
Nederland toestemming om voortaan in de
bossen van De Bulten te gaan spelen. De
hier afgebeelde vergunning heeft
verschillende keren opgevouwen in de
broekzak van Jan van de Ven gezeten, die
de brief op aanvraag moest kunnen tonen.
|
Inv. nr.
1104, notulen van de gemeenteraad, d.d. 12 mei 1950. |
|
De gemeenteraad bespreekt het voorstel
om door de gemeente zes normaal-woningen te bouwen.
Christ van de Ven heeft B&W schriftelijk gevraagd om 2
of 3 van deze woningen in Zijtaart te bouwen. Van de Ven
licht toe dat de buitenparochies lang genoeg op een paar
woningen hebben gewacht. Jonge boeren, die noodgedwongen
naar de fabriek moeten gaan werken, zijn er erg op tegen
om daarbij ook nog in Veghel in de woningbouw te gaan
wonen. Zij moeten in hun eigen parochie kunnen blijven
wonen, waar zij bij hun woning een stukje grond hebben,
dat zij in hun vrije tijd kunnen bewerken. De gemeente
heeft in Zijtaart nog een mooi stukje grond liggen, dat
goed geschikt is voor het bouwen van 2 of 3 woningen.
Raadslid Koolman zegt dat hij er op
tegen is dat er in de buitenparochies woningen worden
gebouwd, zolang in Veghel het woningtekort zo groot is
en zolang daar nog zoveel onverantwoorde samenwoningen
zijn, wat beter samenhokken kan worden genoemd. Adriaan
van de Ven zegt dat de woningen in Zijtaart al zo lang
op het programma hebben gestaan. De burgemeester zei
destijds dat er in 1949 en 1950 nog geen kans voor
bestond, maar dat in 1951 in elk geval daar ook woningen
kunnen worden gebouwd. Van Boxtel en van Zutpven steunen
Christ van de Ven, Van Horen is er op tegen. De
burgemeester begrijpt eigenlijk niet goed, hoe raadslid
Christ van de Ven er toe komt om dit voorstel te doen,
omdat Van de Ven onlangs nog aan de burgemeester heeft
gevraagd om dat stukje grond te Zijtaart aan
Jan
Dortmans te verkopen. De kosten van verspreide woningen
is voor de gemeente veel te hoog. Bovendien zouden er in
Zijtaart landarbeiderswoningen passen. In Vorstenbosch
zijn nieuwe woningen gebouwd die hoofdzakelijk bewoond
worden door mensen uit andere plaatsen die in Veghel
werken. Op den duur willen deze toch allemaal in Veghel
wonen, kort bij hun werk. Als de jongens uit de
boerenstand enkele jaren op de fabriek hebben gewerkt,
is de kans groot, dat zij de lust verliezen om buiten
hun arbeidstijd op de fabriek nog een stuk land te
bewerken. Belanghebbenden kunnen beter zelf bouwen in de
buitenparochies. Ter zijner tijd zal het gemeentebestuur
daar graag toestemming voor geven. De gemeente probeert
bij Gedeputeerde Staten toestemming voor het bouwen van
meer woningen te krijgen. Dit jaar komt er niets
beschikbaar, tenzij misschien in de vrije sector, maar
daarvan is de huurprijs voor Zijtaart veel te hoog. De
noodtoestand in Veghel is nu nog te hoog en als Zijtaart
zijn zin krijgt komen Mariaheide en Eerde ook.
Christ van de Ven zegt dat hij nadat hij het voorstel
over de verkoop van deze grond aan
Jan
Dortmans
te
Zijtaart had gedaan, er niets meer van gehoord had. Als
die grond verkocht wordt, komt er maar één woning, hij
wil er graag drie hebben. De woningnood in Veghel is
groot, maar Zijtaart hoort toch ook bij Veghel, daar is
de nood toch ook hoog. Dat kleine werken duurder zijn,
daarvan is hij niet overtuigd. Men behoeft er ook niet
bang voor te zijn, dat de woningen in Zijtaart gauw leeg
zullen komen staan, en de huur zal er beter betaald
worden dan waar ook. De burgemeester zegt geen
medewerking te kunnen verlenen. Van de Ven betoogt
verder dat er ook in Zijtaart ernstige gevallen zijn.
Burgemeester zegt dat het bouwen volgend jaar
vermoedelijk vrij komt. Men kan dan vermoedelijk bouwen
met een premieregeling. Van de Ven vraagt of
Jan
Dortmans
dan mag bouwen, er komt dan tenminste ééing bij in Zijtaart. De burgemeester zal overwegen
die grond aan Dortmans te verkopen en toestemming tot
bouwen te geven. Christ van de Ven neemt hierna zijn
voorstel terug.
|
Inv. nr.
1104, notulen van de gemeenteraad, d.d. 3 juni 1950. |
|
B&W stelt de gemeenteraad voor om
gemeentegrond in Zijtaart te verkopen aan Jan Dortmans.
Een commissie bestaande uit de drie Zijtaartse
gemeenteraadsleden hebben deze grond op f 2,50 per
vierkante meter getaxeerd, tot 40 meter diep, daarachter
op f 0,50. B&W vinden deze prijs te hoog. Christ van de
Ven vindt het niet te hoog voor een bouwterrein in ‘het
centrum’ van Zijtaart. Van de Ven stelt voor om er twee
woningen te bouwen. Het pakhuis zou achter de woning
moeten worden gebouwd, niet naast de woning langs de
straat.
Adrianus van de Ven is ook tegen het
verkopen van het hele perceel aan Dortmans. Tussen het
verenigingsgebouw en de nieuwe woning zou een
toegangsweg tot het pakhuis kunnen komen. Raadslid
Bongaerts vindt dat een pakhuis met kunstmest en
dergelijke in het midden van Zijtaart niet thuis hoort.
De burgemeester is het eens met het verkopen van de
helft van het perceel en vindt de prijs aan de hoge
kant; f 1,50 is genoeg. Men moet de prijs van bouwgrond
niet onnodig opdrijven, want de gemeente moet die soms
ook aankopen of onteigenen. Christ van de Ven betoogt
dat de grond daar f 2,50 per vierkante meter waard is.
Graard van Boxmeer zegt dat bij de schatting al rekening
is gehouden met de nieuwe verkeersweg
Veghel-Zijtaart-Lieshout, met eventuele busverbindingen
en dergelijke. De burgemeester vindt dat men geen
wissels moet trekken op de toekomst. Christ van de Ven
vindt f 2,50 niet te hoog. Wanneer Dortmans niet bouwt,
dan moet de gemeente er maar bouwen. Het voorstel van de
Ven om voor f 2,50 te verkopen wordt verworpen met 4
tegen 11 stemmen. Zonder hoofdelijke stemming wordt
besloten om voor f 1,50 te verkopen.
|
Inv. nr.
1104, notulen van de gemeenteraad, d.d. 3 juni 1950. |
|
Het raadslid Graard van Boxmeer verzoekt het aanplakbord
aan de kerk te Zijtaart op zijn oude plaats terug te
zetten. Waar het nu staat heeft het weinig waarde. Ook
vraagt hij om het zwemmen in wateren langs de openbare
weg (het kanaal) zoveel mogelijk tegen te gaan. Ten
slotte wijst hij er op dat op veel plaatsen de
fietspaden door karren en wagens worden vernield.
De burgemeester antwoordt dat het verplaatsen van het
aanplakbord nader zal worden bekeken. Op het zwemmen in
wateren langs openbare wegen wordt door de politie
steeds toezicht gehouden. Tegen het rijden van karren en
wagens over fietspaden kunnen geen maatregelen worden
getroffen, wanneer er geen enkele afscheiding is tussen
de rijweg en het rijwielpad. Het beste is om een greppel
langs het fietspad te graven.
|
Inv. nr.
1104, notulen van de gemeenteraad, d.d. 18 augustus
1950. |
|
De raadsleden Adrianus van de Ven en
Christ van de Ven informeren in de gemeenteraad naar de
grondverkoop aan
Jan
Dortmans te Zijtaart. De
burgemeester antwoordt dat de grondverkoop aan Dortmans
te Zijtaart is vertraagd, omdat Dortmans later nog
gevraagd heeft de volle diepte van het perceel te mogen
kopen. B&W hebben nu gevraagd of Dortmans accoord gaat
met de helft van het perceel, dat niet aan het
verenigingsgebouw grenst. Hierop werd nog geen antwoord
ontvangen.
Adrianus van de Ven adviseert in de gemeenteraad om het
gruis vroeger in het jaar op de rijwielpaden aan te
brengen. De burgemeester zegt dat het inderdaad gewenst
is om zo spoedig mogelijk gruis op de fietspaden te
brengen. De aflevering van gruis heeft men echter niet
altijd in de hand. Daarom worden nu maatregelen genomen
om gruis te kopen en op te slaan aan de fabriek, dan kan
naar behoefte worden afgehaald.
|
Veghelse Courant, 9 september
1950;
BHIC toegang 7714 inv.nr. 5818:
collectie De Visser. |
|
Op 10, 11 en 12 September wordt in ons dorp de
jaarlijkse kermis gehouden. Als attracties zullen
behalve de bekende danstent van Paashuis nog aanwezig
zijn een draaimolen, schiettent, enz. Bij goed weer zal
Zijtaart evenals vorige jaren, ongetwijfeld weer druk
bezocht worden.
|
Veghelse Courant, 23
september
1950;
BHIC toegang 7714 inv.nr. 5818:
collectie De Visser. |
|
Op zondag 17 september jongstleden vierde ons
Jongens-Gilde het feest van hun patroon Sint-Lambertus.
Om half 9 werd de heilige Mis met algemene heilige
Communie opgedragen door de Aalmoezenier, tot intentie
van het Jongens-Gilde. Na de heilige Mis had de opening
bij de vlaggenmast plaats. Daarna gezamenlijk ontbijt in
de Gilde-hal. Na de middag werden wederom 5 jongens door
plechtige installatie opgenomen in het Jongens-Gilde.
Met een plechtig Lof en processie werd deze feestelijke
dag besloten.
|
Veghelse Courant, 23
september
1950;
BHIC toegang 7714 inv.nr. 5818:
collectie De Visser. |
|
Op zondag 24 september aanstaande zal ons Jongens-Gilde
een vriendschappelijke wedstrijd spelen tegen het
Jongens-Gilde uit Stiphout. Wij wensen onze Gilde
broeders veel succes en hopen dat zij de puntjes mee
naar ´het Reigersnest´ brengen.
|
Veghelse Courant, 23
september
1950;
BHIC toegang 7714 inv.nr. 5818:
collectie De Visser. |
|
Bij voldoende belangstelling zal in onze parochie door
Zuster Lebens een moedercursus worden gegeven voor
vrouwen en meisjes verloofden. Opgave kan geschieden tot
aanstaande Zondag 24 september bij alle bestuursleden
van het Wit-Gele Kruis.
|
Inv. nr.
1104, notulen van de gemeenteraad, d.d. 13 oktober 1950. |
|
B&W stellen de gemeenteraad voor om het nood-electriciteitsnet in een gedeelte van Zijtaart te
vervangen en het electrisch net uit te bereiden.
Raadslid Christ van de Ven zegt dat hij dit voorstel van
B&W niet verwacht had. Enige inwoners van Zijtaart
hebben bij B&W een verzoek ingediend om de vernieuwing
van het noodnet in Zijtaart op dezelfde wijze te
behandelen als de electriciteits-voorziening in de
overige buitenwijken. Hij meent dat de gemeente een
groot voordeel heeft gehad bij het noodnet te Zijtaart.
Wanneer er in alle buitenwijken een noodnet was geweest,
dan zou de uitbreiding thans maar de helft gekost
hebben. Hij had verwacht dat B&W wel met het verzoek
accoord zouden gaan. De burgemeester zegt dat dat toch
ook de bedoeling is. “Dan is het goed,” zegt
Christ van de Ven.
Graard van Boxmeer kan zich er slechts mee verenigen dat
het noodnet te Zijtaart afzonderlijk behandeld wordt.
Van Zutven zegt dat het voor Zijtaart ongunstiger wordt
als het plan gecoördineerd wordt. Adrianus van de Ven
gelooft dat Christ van de Ven zich vergist, en dat
dezelfde behandeling als andere buitenwijken anders kan
uitvallen dan hij denkt. Christ van de Ven zegt dat
Zijtaart heeft gevraagd om 25 % bijdrage van de
gemeente. De mensen in Zijtaart hebben ieder al 300
gulden betaald, het zou toch niet billijk zijn, dat zij
nu nog evenveel belasting betalen. De burgemeester zegt
dat het er over gaat of de inwoners van Zijtaart, die op
het noodnet zijn aangesloten, 25 % van de kosten van de
gemeente terugkrijgen, of zoveel meer of minder als door
de overige buitenwijken door de gemeente zal worden
gedragen. Dan kan pas vastgesteld worden als het
electrisch net in diverse buitenwijken geïnstalleerd is.
Eventueel kan het verzoek van Zijtaart nog worden
ingetrokken. De raad besluit het noodnet in Zijtaart te
vervangen tegelijk en op dezelfde wijze als de
uitbreiding van het net in andere delen van de gemeente.
|
Inv. nr.
1104, notulen van de gemeenteraad, d.d. 13 oktober 1950. |
|
Adrianus van de Ven verzoekt in de
gemeenteraad om langs het thans in orde gebracht
rijwielpad te Zijtaart palen te plaatsen. Nu het pad is
opgeknapt en een spoedige vernieuwing van de weg niet te
verwachten is, is het nog goed de moeite waard om palen
aan te brengen. De burgemeester antwoordt dat het
college van B&W daarover zal praten.
Christ van de Ven vraagt in dezelfde raadsvergadering
hoe het zit met de verkoop van het bouwterrein in
Zijtaart aan Jan Dortmans en met de bebouwing daarvan.
De burgemeester antwoordt dat van Dortmans nog geen
antwoord is ontvangen. Verwacht wordt dat volgend jaar
extra woningbouw in de particuliere sector zal worden
toegestaan. Als Dortmans zijn plan tijdig indient, dan
zal hij volgend jaar wel mogen bouwen.
|
Foto's:
Cor en Ciska Coppens. |
|
    
Jan (van Christ) van de Ven was van 3 augustus 1949 tot
25 november
1950 als militair in Nederlands Indië. Op de eerste
(linkse) foto zit hij te kaarten met zijn vrienden;
van links naar rechts: Jan van de Ven, Jacques
Driessen uit Melderslo, iemand uit Deurne en een
soldaat uit een dorpje bij Deurne. De derde foto is
gemaakt in Tangeran, de vierde in Tjilifan en de
rechtse foto in Tjandoer.
|
Collectie Antoon Vissers |
|
Jan
van de Ven was in 1949 naar Nederlands Indië
vertrokken en keerde op 25 novemeber 1950 weer terug.
|
Inv. nr. 1104, notulen van de
gemeenteraad, d.d. 6 december 1950. |
|
Graard van Boxmeer vraagt in de
raadsvergadering om een lamp te plaatsen bij het begin
van de weg naar Zijtaart. Adrianus van de Ven zegt dat
hij in de vorige raadsvergadering al toezegging heeft
gekregen, dat langs het rijwielpad van de Zijtaartseweg
palen zouden worden geplaatst. Het is echter nog niet
gebeurd. Het plaatsen van een lamp zij het begin van de
Zijtaartseweg vindt hij niet zo noodzakelijk, als er
maar twee witte palen worden geplaatst, zoals vroeger.
Christ van de Ven vindt het beter om naast het
rijwielpad langs de Zijtaartseweg geen palen te
plaatsen, omdat dit gevaarlijk zal zijn voor het
verkeer. De
burgemeester zegt dat hij zal proberen een bevredigende
oplossing te vinden. De palen kunnen bij slecht weer
door de gemeente-arbeiders worden klaar gemaakt.
|
BHIC, toegang nr. 7714,
collectie de Visser, Veghelse Courant d.d. 30 maart
1957. |
|
Op 13 december 1950 vertrok
Pater Arnoldus Vervoort naar zijn missiegebied Dakwa in
de Belgische Congo.
|
Inv. nr.
1104, notulen van de gemeenteraad, d.d. 21 december
1950. |
|
Zonder beraadslaging besluit de
gemeenteraad tot onderhandse verkoop van een bouwterrein
te Zijtaart aan
Jan
Dortmans, overeenkomstig het
voorstel van B&W.
De gemeenteraad beslist positief op het
verzoek van de aangeslotenen aan het
nood-electriciteitsnet te Zijtaart om een bijdrage van
25 % in de kosten van vernieuwing van dit net. Hetzelfde
geldt voor één noodaansluiting op De Biezen.
Adrianus van de Ven merkt op dat de
begrotigingswijziging welke op de verharding van de weg
Veghel-Lieshout betrekking heeft, bijna helemaal
onderaan ligt. De burgemeester antwoordt dat hij die
wijziging wel bovenop zal leggen.
Adrianus van de Ven vraagt om in 1951
van gemeentewege een woning te bouwen op het nog
vrijblijvende bouwterrein te Zijtaart. De burgemeester
zal dit nader bekijken, indien het terrein niet wordt
verkocht
Christ van de Ven vraagt om in de kom van Zijtaart een
maal per week het vuil te doen ophalen. Een paar uur in
de week zal al voldoende zijn. De mensen gooien het nu
allemaal in de sloot. De burgemeester antwoordt dat dit
in de vergadering van het college van B&W zal worden
besproken.
|
Documentatie Antoon Vissers |
|
Piet
kremers keerde op 30 december 1950 als laatste soldaat
uit Zijtaart terug uit Nederlands Indië.
Daarmee kwam ook een einde aan het werk van het
Katholiek Thuisfront dat hun pakketjes zond. Het
Katholiek Thuisfront bestond eigenlijk maar uit één
persoon, Cor de Visser.
|